Kryzys Grecki

Odrodzenie Grecji

Grecy z radością przywitali połączone wojska brytyjsko-japońskie, które to uznawane są za wyzwolicieli spod cesarskiej okupacji. Cały kryzys grecki narodził wielką niechęć i barierę między nacjonalistami z Cesarstwa a resztą Greków. Po upadku Grecji właściwej pozostał jeden bastion tak zwanych wolnych Greków - Cypr.

Republika Cypryjska od około roku znajduje się w stanie wojennym z racji zagrożenia cesarską inwazją. Wyspa stała się mekką dla greckich uchodźców - intelektualistów, polityków i zwykłych ludzi którzy uciekli przed tzw. wschodnią tyranią. Prezydent Nikos Makarion przyjmował wszelkich uchodźców z otartymi rękoma. Dzięki nadzwyczajnej sytuacji w rejonie i zakorzenionej z tyłu głowy Greków myśli o inwazji na wyspę, prezydent Makarion zdołał zjednać wokół swojej osoby całą społeczność wyspy. Wśród Greków z Grecji jawił się natomiast jako niezłomny obrońca Hellenów.

Cypr od samego niemal początku posiadał dobre relacje z Wielką Brytanią i Japonią. Cała operacja tzw. aliantów była uważnie obserwowana na Cyprze przez ludność jak i rządzących. Gdy niemal połowa Grecji została uwolniona od cesarskiej okupacji na wyspie wybuchła euforia, a ludzie zaczęli mówić o rychłym upadku Cesarstwa. Za kulisami tej euforii rozpoczęły się rozmowy między nowymi okupantami w Grecji, a Republiką Cypryjską. Dokładnego przebiegu tych rozmów nie znamy, znamy jedynie ich rezultaty.

Nikos Makarion ogłosił się prezydentem odrodzonej Republiki Grecji. Aktualna partia rządząca przemianowana zostaje na Front Jednej Grecji. W skład państwa wchodzi aktualnie Cypr oraz tereny wyzwolone przez koalicję brytyjsko-japońską. Dowództwo Wielkiej Brytanii przekazało administracje cywilną w ręce nowo powstałej Republiki. Prezydent tym samym wypowiedział oficjalnie wojnę Cesarstwu i zapowiedział jego rychły koniec. Rozpoczęte zostało formowanie Greckiej Armii Wyzwoleńczej, a na wyzwolonych terenach działalność rozpoczęła cypryjska paramilitarna bojówka Synowie Zeusa.

W całej Grecji wydarzenia te wzbudziły wielki entuzjazm, a w całej reszcie Cesarstwa niepewność co do przyszłości tego tworu.

Szogunat Japonii niniejszym uznaje nowoproklamowaną Republikę Grecji za legalnego kontynuatora greckiej państwowości oraz jej tradycji prawnej i uznaje słuszność jej wszelkich roszczeń terytorialnych.