Wojna Światów [ZAKOŃCZENIE]

WOJNA ŚWIATÓW

PANIKA

Gdy na afrykańskich frontach po stronie wroga pojawiły się nowe, nieznane - przynajmniej dla większości państw - maszyny, to wynik walk gwałtownie zmienił się na niekorzyść tzw. wojsk ludzkości. Trzon armii stanowiły niezliczone masy murzyńskich żołnierzy, jednak to budzące grozę maszyny decydowały o wyniku wszelkich walk. Humanoidalne roboty, ogromne maszyny kroczące i wreszcie gigantyczne Marsjańskie Machiny Kroczące - przy nich zwykłe, produkowane z ziemskich materiałów maszyny kroczące wydawały się być karłami. Marsjańska ofensywa z głębi Czarnego Lądu ruszyła z pełna mocą, a wojska koalicji z każdym starciem ponosiły niewyobrażalne straty. Tam gdzie pojawiały się zwykłe roboty to wojska koalicji była powolnie spychane, tam gdzie pojawiały się natomiast Marsjańskie Maszyny Kroczące to wojska Ludzi nie miały niemal jakichkolwiek szans. Wszelkie operacje ofensywne zostały zahamowane - dowództwo egipskie, najwyraźniej wiedząc skądś o wszystkich przyszłych ruchach wojsk Marsa, zorganizowało odwrót na bardzo odległe pozycje za Saharą. Wojska Egiptu zaczęły się cofać - w innym wypadku zostałyby zniszczone. Podobnie postąpiły wojska Kalifatu które ruszyły w kierunku Morza Czerwonego, starając się opóźniać jak tylko można było marsz Marsjan.

Sytuacja o wiele bardziej optymistyczna była w Europie. Z Wielkiej Brytanii nadal nie dochodziły żadne wieści, a znad wysp brytyjskich unosiły się kłęby dymu. W Skandynawii jednak miejsce miała wygrana dla sił ludzkości bitwa z zaskoczonymi siłami inwazyjnymi. Ich niedobitki, wcześniej przetrzebione przez siły francuskie, ostatecznie starły się ponownie z korpusem Francji, tym razem wspartym licznie przez wojska samej Szwecji oraz pomocnicze siły rosyjskie. Marsjańskie Maszyny padały jedna za drugą i przy wielkich stratach dla ludzkości udało się ostatecznie całkowicie zlikwidować to siedlisko zagrożenia - przynajmniej jedno.

Na Karaibach sytuacja nie rysowała się także zbyt optymistycznie. Z małych pobrytyjskich wysepek Karaibów wkrótce na okolicę wylały się siły inwazyjne Marsjan. Hiszpanie zmuszeni byli się wycofać i z okupowanej Kuby utworzyli fortecę. Cała reszta wysepek została zajęta wkrótce przez Marsjan. Meksyk z krajami Ameryki Centralnej utworzył Radę Obronną i rozpoczęto planowanie obrony w koordynacji z Kanadą. Jedynymi liczący się graczami którzy mogli podjąć regularną walkę okazała się Kanada z Brazylią. I kraje te rozpoczęły przygotowania do walki. W związku z potencjalny zagrożeniem ze strony niepoczytalnego Billa Gate'sa, Kanada postanowiła przeprowadzić zwiad nad Hawajami - wszelkie próby były jednak nieudane, a działania hawajskiego cyberdyktatora była spowite we mgle.

Na Dalekim Wschodzie sytuacja była skomplikowana, a to głównie przez konflikt międzynarodowy rozpoczęty w obliczu pozaplanetarnej inwazji przez lokalne kraje. Japonia została całkowicie zrujnowana chińskim atakiem jądrowym i skapitulowała. Indonezja natomiast dokonała inwazji na wyspę Hainan. Ostatecznie Chiny i Indonezja doszły do porozumienia - podpisano pokój, Indonezja wycofała się z Hainanu i skupiono swoje wysiłki na zagrożeni z Filipin. Do żadnych większych walk z najeźdźcą jednak jeszcze nie doszło.

Co najeźdźcy wyczyniali na Antarktydzie? Tego nikt nie wiedział.

DESPERACJA

Afryka została zalana i zdewastowana przez najeźdźcę. Dzielne wojska koalicji Zachodniej Afryki z Burkina Faso na czele musiały ulec - ich kraje zostały po ciężkich walkach zajęte, a najeźdźca zaczął wprowadzać swoje surowe rygory okupacyjne. Ludzie zostali zniewoleni i zmuszeni do prac przy wydobywaniu dla Marsjan surowców oraz produkcji maszyn które zasilały marsjańską machinę wojenną.

Egipcjanie i Saudyjczycy wycofali się na odległe pozycje. Z Kalifatu wystrzelono dwie rakiety z głowicami termojądrowymi, nie wiadomo jednak czy doleciały do celu - kontakt z nimi się urwał po wkroczeniu w strefę działań Marsjan. Wojska Marsa napierały - odbito utracone terytoria na rzecz Kalifatu, wkrótce potem upadł Sudan, Etiopia, utracona została Somalia i afrykańskie przyczółki Kalifatu. Wojska wroga zaczęły wkraczać do Algierii, Libii oraz Egiptu.

Z Wielkiej Brytanii ruszyła inwazja Marsjan na Europę. W jeden dzień padła Irlandia. Setki robotów przekroczyły dno Kanału La Manche i wyszły na brzegi Francji. Rozpoczęła się zażarta walka o każdą piędź ziemi, a straty były ogromne. Normandia i przybrzeżne terytoria zostały szybko opanowane przez Marsjan, jednak z racji braku potencjalnych niewolników ciężko było im ustanowić bazę wypadową - większość obywateli została ewakuowana w związku z radioaktywną chmurą.

We Włoszech szykowano się do wielkiego starcia z najeźdźcą na Morzu Śródziemnomorskim. Szykowano flotę oraz potężny arsenał rakietowy. Stała się jednak niespodziewana tragedia. Otóż pod banderą brytyjską do Neapolu oraz Wenecji dobiły pewne frachtowce. I gdy nadeszła odpowiednia chwila, oba te frachtowce wyparowały z tafli wody. Ktoś na okrętach zamontował bomby jądrowe i zdradziecko podesłał je Włochom - duża część Neapolu została zniszczona, Wenecja ucierpiała o wiele mniej. Szacuje się, że bomba w Neapolu miała moc ok. 350 kt i wzięła ze sobą ok. 300 tys. ofiar, a bomba w Wenecji... tylko 25 kt i zaledwie 10 tysięcy ofiar. Włochy tym ciosem zostały zdruzgotane i rozpoczęto intensywne śledztwo w sprawie wyjaśnienia tej zbrodni. I szybko doszukano się spraców.

Na kontynencie południowej Ameryki źle się działo. Niechybna groźba inwazji z Karaibów paraliżowała mieszkańców lokalnych krajów, a niepokoje w Brazylii przekształciły się w ogromne protesty. Ludzie mieli dość wojny i złej sytuacji gospodarczej wynikającej z zamarcia handlu. Powstał ruch Nowej Brazylii - większość ekspertów po upływie czasu ocenia, że ruch ten musiał być finansowany przez jedno z mocarstw. Nowa Brazylia postulowała prawdziwie wolne wybory, liberalizacje kraju oraz odcięcie się od przeszłych dyktatorów. I zamieszki trwałyby dalej, ale cios władzy brazylijskiej zadało włoskie śledztwo - otóż okazało się, że frachtowce które były w rzeczywistości pułapkami, swój rejs do Europy zaczęły z Brazylii. Więcej ustalić się nie udało, wystarczyło to już brazylijskiej opinii publicznej. Ich rządzący to od wielu kwartałów irracjonalni psychopaci i należy położyć temu kres. W kraju rozpoczęła się rewolucja. Siły rządowe okopały się w Sao Paulo, Rio de Janeiro oraz Brasili. Wtedy na reżim brazylijski spadła ostateczna kara - z toni oceanów w kierunku Sao Paulo oraz Rio wystrzelone zostały rakiety uzbrojone w głowice termojądrowe. Te zmiotły z powierzchni te dwa miasta oraz zabiły większość dygnitarzy brazylijskich. Wtedy Brazylia całkowicie stoczyła się w chaos. I cali na biało do Kolumbii wrócili Kolumbijczycy, zarówno uciekinierzy z walk partyzanckich jak i ochotnicy z całego świata. Kolumbia pozbawiona wojsk okupacyjnych, które wróciły do Brazylii, odrodziła się. Jednak była to radość chwilowa - ledwo odrodzona Kolumbia, pchnięta w chaos Brazylia oraz zdezorientowana Wenezuela padły ofiarą napaści z Marsa. Połowa Ameryki Południowej z jej surowcami wpadła w ręce najeźdźców, których nagłego ataku nikt nie mógł powstrzymać.

W Azji atak z Filipin nastąpił na Indochiny. Najpierw padł Wietnam, niedługo potem Kambodża i Laos. Stworzono tutaj bazę wypadową do dalszych walk. Chińska okupacja Japonii nigdy nie doszła do skutku - Chiny nie posiadały floty, a jakikolwiek transport był zbyt niebezpieczny w obliczu wojny z Marsjanami. Niezliczone statki na Pacyfiku padły ofiarą podwodnych ataków przeprowadzanych przez marsjańskie maszyny. Handel niemal całkowicie zamarł.

NOWA NADZIEJA

Wojna Światów to jednak nie tylko bohaterska walka na Ziemi. To walka umysłów - ludzi kontra maszyn. Interkosmos - potężna instytucja kosmiczna, wspierana finansowo przez Układ Kairski, Indonezje oraz Towarzystwo Przyjaciół Czerwonej Planety ( do czasu jej anihilacji także przez Japonię ) utworzyła na Księżycu bazę wyposażoną, jak się później okazało, w... silosy rakietowe. Te niesamowite osiągnięcie technologii stanowiło punkt przełomowy w wojnie o przetrwanie ludzkości. Wcześniej w kierunku Marsa wysłana została sonda kosmiczna, która dotarła tam z opóźnieniem, omijając wcześniej zbliżające się siły inwazyjne Marsjan. Eksperci Interkosmosu otrzymali niepotwierdzone niczym informacje o tym, że na Marsie znajduje się serce marsjańskiej machiny wojennej. I w istocie sonda Kalifatu odkryła coś niesamowitego - po przekroczeniu odpowiedniej odległości od powierzchni Marsa, sondzie ukazały się potężne kompleksy przemysłowe i ogromne, podłużne i niemal megalityczne konstrukcje ciągnące się niczym kanały przez powierzchnie Marsa. Wszystkie wiodły do jednego, wielkiego kompleksu. Cała planeta okryta była specyficznym polem maskującym które zatrzymywał wścibskie oczy Ziemian. Jednak teraz wszystko już było jasne.

Red Moon - baza Interkosmosu - została postawiona w stan gotowości. 3. 2. 1. W kierunku Marsa odpalono 6 rakiety z głowicami termojądrowymi. Za cel obrano kompleks uważany za hipotetyczne serce marsjańskich wojsk. Wszystko postawiono na jedną kartę. Rakiety w przestrzeni kosmicznej zużyły niemal całe swoje paliwo osiągając spore prędkości. Emocje sięgały zenitu gdy rakiety przekroczyły marsjańskie pole maskujące. Nikt nie wiedział wtedy co się z nimi dalej będzie działo. Arabscy eksperci włączyli silniki i korzystając z pozostałego paliwa nadali rakiecie najszybsza prędkość jaką mogli. Cel - cybernetyczne serce Marsa. Rozpoczęło się odliczanie do obliczonego wcześniej momentu zderzenia. Nikt nie wiedział czy rakiety nadal lecą, a może czy zostały już dawno zestrzelone, albo zdezaktywowane. 3. 2. 1. Kontakt. I cisza. Nic się nie działo. Gdy nagle... pole maskujące zniknęło, a Mars odsłonił siebie w całej okazałości. W zakładanym sercu Marsa widać było potężną eksplozje która następnie rozchodzi się wzdłuż megalitycznych konstrukcji. W Red Moon nastąpiła euforia. Wieści o udanej operacji przekazano do ojczyzny.

OSTATECZNE ZWYCIĘSTWO

Wieści o ataku jądrowym na Marsa przez Interkosmos, głównie wysiłkiem Kalifatu, obiegły cały świat i dały ludzkości nadzieje. Nadzieja jednak nie była potrzebna. Marsjańskie maszyny po utracie swojego tak zwanego serca zaczęły zachowywać się dziwnie. Nieracjonalnie. Wiele z nich zaczęło krążyć bez celu, a całe robotyczne dywizje zamierały w miejscu niczym martwe.

Wspierając ostateczny wysiłek Włochy rozpoczęły zmasowany ostrzał rakietowy na poznane różnymi kanałami pozycje zamroczonych pozycji wojsk Marsjan. Liczne rakiety balistyczne spadały prosto na Machiny Kroczące we Francji oraz Afryce i robiły z blaszaków całkowitą miazgę.

Francuskie siły wspierane przez rosyjskie myśliwce, korpus hiszpański oraz korpus Beneluksu stoczyły wielką bitwę o Paryż - tuż przed atakiem na Marsa Machiny Kroczące już wkraczały do francuskiej stolicy. Gdy te jednak osłabły, stały się łatwym celem. W przeciągu dwóch tygodni Francja była wolna od Marsjan.

Wielka Brytania stała się ogromnym robotycznym cmentarzyskiem - zamroczone Machiny Kroczące tam stacjonujące zostały wyeliminowane przez francusko-rosyjskie lotnictwo, a humanoidalne i mniejsze kroczące roboty bez swoich inteligentnych panów stały się złomem.

W Amerykach siły Marsjan były bardziej żwawe i podjęły próbę inwazji na północ. Atak prowadzono przez Morze Karaibskie i ląd - siły inwazyjne zostały jednak powstrzymane przez zjednoczone wojska Meksyku i Ameryki Centralnej na lądzie oraz przez kanadyjską marynarkę na morzu. Wkrótce potem i Ameryka Południowa stała się robotycznym cmentarzyskiem, zrujnowanym i wyniszczonym.

W Afryce sytuacja wydawała się groźniejsza, jako że tajemniczy Nadzorca-001 nadal nadawał swoje groźne przemowy. Te ukrócone zostały jednak atakiem jądrowym Układu Kairskiego - duża głowica termojądrowa doleciała do Kinszasy i tym razem prawdopodobnie trafiła w cel. Kontakt z Nadzorcą urwał się, a późniejsza ekspedycja odkryła, że z Kinszasy został jedynie ogromny krater. Marsjańskie siły w Afryce przestały istnieć. Podobna sytuacja miała miejsce na Filipinach i Indochinach, tereny te jednak zostały gwałtownie wyeksploatowane i wyniszczone przez najeźdźców.

Sytuacja na Antarktydzie jest jednak dosyć tajemnicza. Myśliwce i satelity obrońców ludzkości obserwowały cały lodowy kontynent, jednak nie znaleziono żadnych śladów po najeźdźcach, ani ich samych. Czy to była tylko sztuczka? A może na Antarktydzie kryje się coś więcej?

SZALENIEC Z HAWAJÓW

Gdy ludzkość świętowała zwycięstwo, swoje trzy centy dorzucić postanowił władca Hawajów. Wiadomo, że podjął on próbę kontaktów z Marsjanami, nikt nie wiem jednak, czy do czegoś więcej między tymi oboma frakcjami doszło. Upadek Marsjan z pewnością jednak nie napawał Gatesa optymizmem co do jego robotycznej wizji przyszłości. Uważał on, że postawił na zdecydowanie lepszą kartę niż Maszyny Marsjańskie. Pokaz swoich mozliwości przedstawił w Gwinei, a teraz zamierzał je użyć w rzeczywistej praktyce geopolitycznej.

Z zaawansowanych okrętów podwodnych należących do hawajskiego cyberreżimu wystrzelone zostały rakiety z bronią biologiczną. Rakiety spadły na zdrajców - Meksyk, Alaskę oraz Kanadę. Potężna tarcza antyrakietowa Kanady zestrzeliła większość z nich, kilka jednak upadło na zachodnie miasta, a sam fakt możliwości takiego ataku przez szaleńca w każdy miejscu na Ziemi napawa strachem całą ludzkość. Ludność Alaski została przetrzebiona, a Mexico City opustoszało. Ta ogromna zbrodnia sprawiła, że Gates jest aktualnie uważany wyłącznie za niebezpiecznego szaleńca którego trzeba powstrzymać. Kto jednak się na to odważy, gdy ten dysponuje takimi możliwościami? Wojna z Obcymi się zakończyła, ludzkość znana jest jednak przede wszystkim z wojen między sobą...

Po krótkiej, ale intensywnej wojnie, nazwanej wojną światów, która zaczęła się tak samo gwałtownie jak się zakończyła, ludzkość poznała tajniki obcych technologii. Nie wiadomo czy wyjdzie to jej na dobre...