Wojna o Haiti

Danilo Medina
prezydent Dominikany

Prezydent Danilo Medina reprezentujący lewicującą, populistyczną Partię Wyzwolenia, wybory wygrał agresywną retoryką. Obywatele Dominikany trapieni kryzysem ucieczkę znaleźli w populizmie i nacjonalizmie. Danilo Medina im to zaoferował. Brutalnie rozprawił się z opozycją i niepopierającymi go kapitalistami i właścicielami ziemskimi. Wiele uspołecznionych firm oraz plantacji szybko trafiło w ręce sprawdzonych i zależnych od Mediny ludzi. W kraju zapanował porządek, a ludzie uznali Medinę i jego ludzi za zbawicieli. Wpływy ze wzrostu ekonomicznego szybko jednak przekierowano z inwestycji w gospodarkę na inwestycję w zbrojenia.


Jacques-Édouard Alexis
prezydent Haiti

Jacques-Édouard Alexis stoi na czele populistycznej, socjaldemokratycznej partii Organizacja Walczących. W przeszłości dwukrotnie pełnił urząd premiera Haiti. Wraz z nadejściem kryzysu ponownie nadszedł jego czas. Radykalizując kurs partii zjednał sobie ludność krytyką systemu kapitalistycznego. W przedterminowych wyborach zdominował innych rywali zdobywając 68,3% głosów. Po przejęciu władzy rozpoczął głębokie reformy systemu - wzmocniono władzę prezydenta oraz ugruntowano dominującą pozycję Organizacji Walczących poprzez delegalizację wielu innych, głównie liberalnych partii opozycyjnych. Rozpoczęto także nacjonalizacje największych zakładów przemysłowych oraz majątków ziemskich.

Cisza przed burzą

Już od początku 2020 roku armia Republiki Dominikany rozpoczęła intensywne przygotowania do inwazji na Haiti. Haitańczycy mieli o tym świadomość i pod przymusem przetransferowali liczne fundusze na dozbrojenie swojej Armii Ludowej. Danilo Medina wzmógł swoją antyhaitańską retorykę - oskarżał rząd Haiti i Organizacje Walczących o represje polityczne oraz budowanie na wyspie dyktatury komunistycznej.

Sytuację zaostrzyły negocjacje państw ze Wspólnotą Państw Ameryki. Oba kraje będąc w konflikcie poinformowały przedstawicieli Kanady, że nie wstąpią do organizacji jeśli drugie państwo także do niego dołączy. W tym wypadku wybór padł, że kandydatem zostanie Dominikana jako kraj z silniejszą gospodarką. Prezydent Medina po oficjalny przyjęciu do WPA uznał to za idealny moment i natychmiastowo ogłosił przygotowania do mobilizacji, a Haiti nazwał państwem którego kres dobiega końca.

Prezydent Alexis nazwał natomiast przywódców Dominikany watażkami którzy zrobili z tego kraju swoją własną plantacje i także ogłosił mobilizacje Armii Ludowej.

Operacja "Huragan"

Republikańska Armia Dominikany rozpoczęła uderzenie na Haiti o kryptonimie Huragan. Spodziewano się minimalnego oporu i zajęcia wyspy w maksymalnie tydzień. Dominikański wywiad oraz armia, przesiąknięte oportunistami i znajomymi rządzących, przecenili zdolności militarne własnego kraju i umniejszyli zdolności przeciwnika. Piechota wsparta przestarzałymi czołgami uderzyła na północnej części granicy gdzie napotkała silny opór przeciwnika. Okopana na wzgórzach piechota haitańska walczyła zaciekle, zadając wojskom Dominikany duże straty w sprzęcie i jeszcze większe w ludziach. Ostatecznie jednak przesunięto front o parę kilometrów.

Tragiczna sytuacja miała miejsce natomiast na południowym odcinku frontu. Południowym brzegiem jeziora Etang Saumatre dominikańskie bataliony pancerne i zmechanizowane miały ruszyć drogą prosto do stolicy Haiti - Port-au-Prince. Przechwycone przez haitańską piechotę atakująca ze wzgórz zostały jednak całkowicie zniszczone. Dowódcę tego natarcia podobno czeka sąd polowy. W tym rejonie front udało się przepchnąć jedynie na samym południu.

Nie odnotowano starć marynarki ani lotnictwa. Front stanął w miejscu. W związku z tym Armia Dominikany rozpoczęła ostrzał artyleryjski stolicy Haiti w wyniku którego zginęło kilku cywilów.

Reakcja międzynarodowa

Państwa karaibskie są zszokowane. Konflikt dominikańsko-haitański nie był im obcy, nie spodziewali się jednak, że całość wyjdzie poza sferę dyplomatycznych pogróżek.

Kuba oraz Wenezuela potępiły napaść Dominikany i nazwały ją zbrodniczą.


Haiti - pomarańczowy
Dominikana - fioletowo/różowy
Granica obu państw - czerwony

Kobiety dziękują prezydentowi za jego bohaterską walkę

Zjednoczenie Haiti

Do 7 listopada

Na froncie nie działo się zbyt wiele. Prawdopodobnie wiele działo się natomiast w kuluarach areny międzynarodowej. Co dokładnie - tego nie wiemy. Możemy się jednak tego domyślać. Flota Stanów Zjednoczonych złożona z niszczycieli ruszyła ku wybrzeżom Haiti, a rząd USA ogłosił blokadę państwa. Flota miała zapewnić blokadę na morzu, amerykańskie myśliwce z kontynentu natomiast na niebie. Wkrótce do blokady dołączyły dwa kanadyjskie niszczyciele. Rząd Haiti uznał to za wypowiedzenie wojny i wezwał wszystkie państwa na świecie do potępienia USA oraz Kanady.

Na południu Stanów rozpoczęto także organizowane tzw. Ochotniczego Legionu Amerykańskiego. Jego celem było dofinansowanie i przesłanie ochotników latynoskich do walki w służbie Dominikany. Legion nie zdobył sobie jednak zbyt dobrej opinii. Nie był zbyt liczny, był jednak medialny. Ochotnikami zazwyczaj byli ludzie agresywni i rasistowscy w stosunku do czarnych. Sam Legion nie zmienił jakoś znacząco przebiegu wojny. No chyba, że wysławił się swoim okrucieństwem.

8 listopada

8 listopada miała miejsce niespodziewana interwencja. Kilka kanadyjskich myśliwców uderzyło na północne zgrupowania wojsk Haiti. Przelot był bezpieczny i żaden z samolotów nie został ostrzelany przez wojska Haiti. Myśliwce wykryły dwie baterie broni przeciwlotniczej i je zniszczyły. Następnie powróciły do miejsca startu - Orlando, Stany Zjednoczone.

Haiti szybko oskarżyło USA i Kanadę o jawną agresję. Blokada powietrzna jest jawnie wymierzona w Haiti, a tchórze z Ameryki boją się wypowiedzieć Haiti wojnę. Kuba i Wenezuela wobec tego ogłosiły zerwanie stosunków z USA i Kanadą.

9 listopada

Dnia następnego kanadyjskie myśliwce wróciły nad haitańskie niebo. Po swoim rekonesansie piloci byli pewni i czuli się bezpiecznie. Zdziwili się gdy nagle haitańska obrona przeciwlotnicza zagrzmiała. W szoku stracono dwa myśliwce, mimo to udało się zniszczyć sporą liczbę instalacji przeciwlotniczych wroga i mały garnizon w miejscowości Pilate. Nic więcej się nie udało ponieważ myśliwce zostały pośpiesznie wycofane i nad haitańskie niebo już nie miały wrócić.

Chemiczne piekło
od 10 listopada do końca

Dominikańskie siły znały dobrze położenie wojsk haitańskiej Armii Ludowej dzięki wsparciu amerykańskich sił specjalnych. Armia Ludowa cierpiała na problemy z liniami zaopatrzenia, które mimo że krótkie, to ciągle były nękane dywersantami na tyłach.

10 listopada urodziny ma prezydent Danilo Medina. Na tę wspaniałą rocznicę i jako prezent dla prezydenta rozpoczęła się właściwa ofensywa wojsk haitańskich. Na całej długości frontu zabrzmiała artyleria która wcześniej ostrzeliwała tylko stolicę Haiti. Z pozycji artylerii zaczęły wydobywać się chmury pyłu, a chwilę potem chmury pyłu zaczęły wydobywać się z pozycji haitańskich.  

Wojsko Dominikany zaatakowały pozycje Haiti bronią chemiczną. Nie wiadomo czego użyto, wiadomo na pewno jednak, że wrogowie jednak dostawali oparzeń oraz duszności. Tysiące żołnierzy zginęło w wypadku tego ataku. Nieprzygotowane na to linie obronne Haiti szybko zaczęły się łamać, a w ślad za wycofującymi się wojskami ruszyła Armia Dominikany. W niespełna jeden dzień siły Republikańskiej Armii Dominikany dotarły do Port-au-Prince, tym razem bez wpadnięcia w pułapkę.

W zrujnowanym po ostrzale mieście ukrywały się tysiące cywilów - większość miasta ewakuowano - oraz główne siły Armii Ludowej. Armia Dominikany rozkazała ponownie użyć gazów bojowych i po dwóch dniach "miasto" wpadło w łapy dominikańskiej armii.

W przeciągu tygodnia całość wyspy znajdowała się pod kontrolą Dominikany.

Krajobraz po bitwie

Prezydent Medina ogłosił całkowity sukces i osobiście pogratulował dowódcom całej operacji. Oznajmił także, że rząd Haiti został schwytany i zostanie odpowiednio osądzony za swoje zbrodnie przeciwko ludzkości. Ogłosił powstanie Republiki Hispanioli - zjednoczonej, niepodzielnej i na zawsze latynoskiej. Na ulicach Dominikany panuje entuzjazm, natomiast na ulicach Haiti panuje bezprawie. Kraj znajduje się pod brutalną okupacją wojsk Dominikany które pozwalają sobie na wszystko. Nieoficjalnie mówi się o rozstrzeliwaniach działaczy Organizacji Walczących. Świat obiegły zdjęcia ze zrujnowanego bombardowaniami i atakiem gazowym Port-au-Prince.

Działania Dominikany spotkały się na świecie z jednoznacznym potępieniem.

Podobnie odnosi się do działań Kanady i USA. Przed szereg wychodzą tutaj Kuba oraz Wenezuela które zerwały stosunki dyplomatyczne z tymi krajami.

Sami obywatele USA i Kanady są zmieszani. W Kanadzie odbyła się 11 listopada - dzień po chemicznej ofensywie Dominikany - parada wojska kanadyjskiego co uznano za skandaliczne w obliczu wydarzeń. Ludzie nie popierają wspierania karaibskiego dyktatora. Śmierć dwóch lotników zdruzgotała kanadyjskie społeczeństwo. Sytuacja w USA jest podobna. Obywatele pamiętają interwencje w Afryce i nie chcieli kolejnej. Zwolennicy Donalda Trumpa byli zadowoleni jednak, że tym razem działania nie zakończyły się klęską. Wszelką sympatię zaprzepaściły jednak obrazy płynące z Haiti. Szczególny szok wzbudziły doniesienia o okrucieństwach jakich dopuszczali się członkowie Ochotniczego Legionu Amerykańskiego.