Statut

I. Cele Wspólnoty

Wspólnota Państw Amerykańskich powstała w celu ochrony obu Ameryk przed wpływami obcych mocarstw, propagowaniu wspólnych amerykańskich wartości (takich jak wolność, przedsiębiorczość czy rodzina) oraz stabilizacji obu Ameryk. Wspólnota Państw Amerykańskich przeciwstawia się takim ideologiom totalnym jak komunizm, nazizm czy fundamentalizm. WPA realizuje także ochronę interesów ekonomicznych swoich członków zarówno na obu Amerykach jak i poza ich granicami. Państwa należące do Wspólnoty ślubują sobie wzajemną pomoc przed zagrożeniami z zewnątrz, a jednocześnie oznajmiają, że nie będą interweniować w swoich granicach bez prośby o pomoc. Polityka zagraniczna WPA jest przede wszystkim pragmatyczna.

II. Senat Wspólnoty

Wspólnotą Państw Amerykańskich zarządza instytucja o nazwie Senatu Wspólnoty. Senat decyduje o akcesji nowych członków w szeregi WPA, większością głosów. Stany Zjednoczone Ameryki Północnej i Stany Zjednoczone Meksyku jako państwa założycielskie posiadają po dwa głosy w Senacie. Pozostali członkowie otrzymują jeden, ale na skutek dobrego działania we Wspólnocie mogą otrzymać dodatkowy głos jako państwo zasłużone. Senat może też uchwalać powoływanie nowych instytucji, inwestycji czy praw wewnątrz organizacji, jednak żadne z państw członkowskich nie może zostać zmuszone do poniesienia kosztów finansowych.

III. Członkostwo

Do Wspólnoty Państw Amerykańskich zaproszone są wszystkie państwa leżące na terenie obu Ameryk, których rządy nie reprezentują ideologii sprzecznych ze statutem organizacji. Wystarczy zgłosić swoją chęć uczestnictwa. W razie przyjęcia do WPA, flaga Wspólnoty zostanie zmodyfikowana - kolejna gwiazdka, w symbolicznym dla danego państwa kolorze, zostanie na niej umieszczona.

Z organizacji można wystąpić w dowolnej chwili, ale taką chęć należy zgłosić już kwartał wcześniej przed właściwym odejściem.


IV. Status państwa-obserwatora

Status państwa-obserwatora przewidziany jest dla państw spoza obu Ameryk, których interesy są zbieżne z interesami WPA. Państwa, którym nadany został ten status, mogą przyglądać się obradom Senatu WPA oraz uczestniczyć w organizacjach powołanych przez ten Senat, ale nie mają prawa głosu.

Liczba państw-obserwatorów ograniczona jest do trzech.