Wydarzenia

Ulice stolicy Imperium były obsadzone tysiącami ludzi, wszyscy zdeterminowani, by uchwycić chociażby przelotne spojrzenie na wielką paradę, która właśnie miała się rozpocząć. Imperialna Pozostałość właśnie podobno odniosła zwycięstwo w wielkiej bitwie przeciwko Nowej Republice, a mieszkańcy Imperium byli podekscytowani, chcąc uczcić swoje triumfy. Na czele parady znajdował się Wielki Moff Pellaeon, ubrany w swój najwspanialszy mundur wojskowy i jadący w ozdobnym, otwartym speederze. Towarzyszyli mu najbardziej zaufani oficerowie, wszyscy ubrani w swoje galowe mundury i trzymający ceremonialne wibro-szable. Wraz z poruszaniem się speedera w dół ulicy, tłumy wybuchały w oklaski i wiwaty. Sztandary z godłem Imperium były zawieszone na każdym budynku, a dźwięki imperialnej muzyki marszowej wypełniały powietrze. Za speederem Wielkiego Moffa maszerował kolumna imperialnych żołnierzy piechoty, błyszczących w świetle słońca w ich białych pancerzach. Maszerowali w idealnej synchronizacji, ich buty uderzały o bruk w rytmiczny wzór. Ich bronie były gotowe do użycia, przypominając wszystkim o sile i potędze Imperium. Za piechotą przemaszerował pochód pojazdów wojskowych, w tym czołgi, chodzące maszyny i speeder'y. Pojazdy były ozdobione godłem Imperium i innymi symbolami zwycięstwa, i przemieszczały się ulicą z hucznych okrzykami. Parada trwała kilka godzin, z różnymi jednostkami wojskowymi i rządem Imperium maszerującymi w formacji. Myśliwce TIE przelatywały nad nimi, zostawiając za sobą smugi kolorowego dymu. Fajerwerki wybuchały na niebie, oblewając miasto kolorowym blaskiem. Podczas całej parady, Wielki Moff Pellaeon stał dumnie, z twarzą sztywną i nieugiętą. Wiedział, że Imperium ma wciąż wielu wrogów i wyzwań przed sobą, ale na ten moment pozwolił sobie na kąsek chwały ich zwycięstwa. Parada była manifestacją siły i jedności, przypomnieniem wszystkim, że Imperialna Pozostałość nadal była siłą, z którą należy się liczyć.

Podczas gdy imperialny pochód kontynuował swój marsz przez miasto, duży i imponujący stoiskiem przyciągnął uwagę widzów. Stoisko było przykryte bannerami z godłem Imperium i napisem "Imperium Cię Potrzebuje!" w wyrazistych literach. Obsługiwały je rekruterzy Imperium, ubrani w swoje najlepsze mundury i wyposażeni w datapady. Stoisko było strategicznie umieszczone na skraju trasy pochodu, co czyniło je łatwo dostępnym dla każdego, kto chciał zaciągnąć się do Floty Imperialnej. Rekruterzy wołali do tłumu, namawiając ich do rozważenia dołączenia do Imperium i walki w jego szeregach. Kiedy pochód przeszedł obok, wiele osób zwróciło uwagę na stoisko. Niektórzy byli ciekawi, podczas gdy inni byli naprawdę zainteresowani wstąpieniem do Floty Imperialnej. Zbliżali się do rekruterów, którzy serdecznie ich powitali i zaczynali tłumaczyć korzyści płynące z przystąpienia do Imperium. Rekruterzy mówili o zaszczycie i przywileju służenia Cesarzowi, o możliwościach awansu i rozwoju osobistym oraz o poczuciu przyjaźni, które towarzyszyło członkostwu w Flotcie Imperialnej. Podkreślali również znaczenie misji Imperium, czyli przywrócenia porządku i stabilizacji w galaktyce. W miarę jak rekruterzy przemawiali, coraz więcej ludzi zaczynało się zapisywać. Datapady były przekazywane z rąk do rąk, a nowi rekruci wpisywali swoje dane z entuzjazmem. Niektórzy byli niepewni, ale rekruterzy byli przekonujący, używając swojego uroku i charyzmy, aby przyciągnąć ich do siebie.

Natomiast w innym zakątku parady, admirał Rae Sloane obserwowała ją z boku, jej oczy skupione na Wielkim Moffie Pellaeonie. Zawsze szanowała Wielkiego Moffa, ale ostatnio zaczęła kwestionować jego przywództwo. Wierzyła, że sama poradziłaby sobie lepiej niż on i że zasługuje na szansę objęcia stanowiska Wielkiego Moffa. Gdy pochód przeszedł obok, Sloane dyskretnie oddaliła się od tłumu i wszedła do pobliskiej alei. Wyciągnęła z kieszeni datapad i zaczęła pisać wiadomość do jednego ze swoich zaufanych doradców. W wiadomości przedstawiła swoje ambicje wobec stanowiska Wielkiego Moffa i poprosiła o pomoc. Sloane wiedziała, że musi być ostrożna. Wielki Moff był potężną i szanowaną postacią, a otwarte wyzwanie go mógło by być uznane za akt zdrady. Jendakże Sloane była zdeterminowana, żeby dokonać pierwszych kroków, nawet jeśli oznaczałoby to ryzyko dla jej własnej kariery i reputacji. Podczas gdy parada trwała, Sloane cały czas miała swoje oczy skierowane na Pellaeona, obserwując każdy jego ruch. Zauważyła, w jaki sposób się komunikował z oficerami, ton jego głosu i wyraz twarzy. Studiowała go, szukając słabości, które mogłaby wykorzystać. W swojej głowie Sloane już planowała kolejny ruch. Wiedziała, że musi budować sojusze i zdobywać poparcie wpływowych osób w Imperium. Była gotowa zrobić wszystko, co konieczne, aby osiągnąć swój cel. Na razie jednak, swoje plany zostawiła tylko dla siebie. Poczeka na odpowiedni moment, by zaatakować. I gdy ten moment nadejdzie, będą gotowe.