Budaiguo - Wydarzenia

Mnich w trakcie pierwszej inspekcji nowych upraw
Nasza wspaniała stolica, Nowy Pekin, jest oczywiście obiektem zazdrości całej Ameryki. Nie można jednak zaprzeczyć, że ze względu na unikatowe warunki powstawania naszego kraju w całej Sinaloa panuje lekki nieporządek- mnisie stocznie obok tradycyjnych sinaloańskich upraw fasoli czy stuletnie barcie w lasach sąsiadujących z ciężkim przemysłem to nie jest obraz kraju idealnego, do którego prowadzi nas Budda. Zgodnie z jego naukami należy ten stan chwilowo zaakceptować, jako że przyniesie nam większe dobro i szczęście w przyszłości. Nie oznacza to jednak, że nie powinniśmy dążyć do perfekcji w nowych prowincjach naszego państwa. Dlatego Budda zdecydował że inwestycje w prowincji Jalisco, w której już dziś istnieją duże uprawy agawy i cukru, będą szły z duchem tego miejsca. Już istniejące plantacje zostaną tam rozbudowane dwukrotnie, a doświadczenie rolników, pracujących z tymi roślinami od pokoleń, powinno pozwolić na szybsze uruchomienie upraw, niż gdybyśmy pragnęli zbudować w tej prowincji coś niezwiązanego z jej tradycjami.
6 mld na rozwój rolnictwa w Jalisco




Mnisi, sami żyjący w całkowitej abstynencji, zapewniają moralność baru w Jalisco
Jak wszyscy wiemy, piąte wskazanie zabrania buddystom picia alkoholu. Jednak poprzez ziemię, na której się osiedliliśmy, uniwersum daje nam ważny sygnał, w postaci wciąż żywych tradycji produkcji tequilli w Jalisco. Z tego powodu Budda zdecydował dokonać nowej interpretacji słów Siddartha Gauthany. Po tygodniu medytacji w kompletnym odosobnieniu, bez snu, jedzenia i picia, powrócił z wykładnią. Pierwszy Budda wskazał nam, że nie wolno zażywać substancji, które osłabiają umysł. Wskazanie to służy zachowaniu czystej myśli, czyli jednego z elementów Szlachetnej Ośmiorakiej Ścieżki. W takim razie Budda wyjaśnił nam wszystkim, że piąte wskazanie nie zabrania samego spożycia alkoholu, a jedynie spożycia go w takich ilościach, które mogłyby powodować odurzenie. Co więcej, nie mamy prawa zabraniać tego spożycia mieszkańcom naszej krainy, którzy jeszcze dotychczas nie przyjęli buddyzmu. Dlatego też w zgodzie z buddyjską ekonomią, respektując tradycję i dary ziemi w Jalisco, Budda postanowił o przejęciu pod opiekę państwa i rozbudowie firm, zajmujących się dystrybucją tequilli. Firmy będą od teraz nadzorowane przez osoby, które dały dowody znajomości buddyjskiej ekonomii i doktryny buddyzmu (ale nie muszą to być buddyści per se- być może w ten sposób uda się nieinwazyjnie i powoli nawrócić część populacji). Nadzorcy zapewnią, że każda sprzedana butelka tequilli jest opatrzona informacją o tym, w jakich ilościach można ją spożywać tak, aby na pewno pozostać w zgodzie z naukami Buddy.
16 mld na rozwój usług w Jalisco



Pierwszy pływający klasztor
Chociaż dziś skupiamy się przede wszystkim na budowie perfekcyjnego kraju, niesienie buddyzmu wszystkim ludziom, którzy nie mieli jeszcze okazji zetknąć się z kagankiem oświecenia, nadal pozostaje niezwykle ważnym zadaniem. W wykonywaniu tego zadania przodują mnisi skupieni wokół Stoczni Nowego Pekinu. Budowane przez nich łodzie przynoszą Budaiguo zyski z połowów, ale także zarzucają kotwicę u wybrzeży, do których nie dotarł jeszcze buddyzm i wszędzie tam szerzą naszą wiarę wśród lokalnej populacji. Dlatego Budda zdecydował o rozbudowie systemu stoczni, połączonej z budowa Stoczni Nowego Pekinu pływających klasztorów. Znane ze starego świata, pływające klasztory na razie będą w istocie niewielkich rozmiarów kaplicami, osadzonymi na łodziach, co zapewni pływającym na nich mnichom wyższą jakość medytacji, a także pozwoli lepiej zaprezentować buddyzm nawracanej ludności. Jednocześnie ci z mnichów, którzy lepiej czują się przy budowie łodzi niż przy pływaniu na nich, będą mieli okazję podzielić się swoim doświadczeniem w nowych stoczniach.
6 mld na budowę stoczni w Sinaloa oraz Jalisco, a także na pierwsze pływające klasztory

1928

Buddyjska ekonomia
Planowane powiększenie upraw po prostu zakończyło się sukcesem. Na nasze szczęście, nie jest to jednak jedyny sukces; bardzo cenne okazało się doświadczenie, które nasi planiści i farmerzy zdobyli podczas prac. Te z pewnością pozwoli nam działać efektywniej przy dalszym rozwoju rolnictwa.
+1 sektor rolnictwa, -25% kosztu następnego sektora rolnictwa.

Prawo alkoholowe
Rozwój produkcji tequili niemalże spowodowały tumult, gdy okazało się, że oprócz (części) poirytowanych buddystów alkoholu także nie cierpią środowiska abstynenckie wśród katolików. Działania władz uspokoiły jednak obie te grupy, a system nadzornictwa zdaje się zdał test i nie przysporzył cierpień, tworząc nowych alkoholików. Przynajmniej na razie..
+ 1 sektor usług

Posłańcy Oświecenia
W obu prowincjach zbudowano stocznie, a także zwodowano w nich pierwsze pływające Świątynie, które już rozpoczęły działalność wsród niebuddyjskiej części naszego społeczeństwa. To wraz z działaniami naszej władzy w sprawie alkoholu jasno pokazuje naszym mieszkańcom, że przymusowe nawracanie (ulubiony zarzut nienawidzących nas propagandystów) jest tym, czym jest; wymysłem.
+ Stocznia w Sinaloa oraz Jalisco (czyli 2), +2% stabilności.

Ulica w odbudowanym Jīnchéng
Przed mgłą filarem gospodarki dawnego meksykańskiego stanu Michoacán było górnictwo, skupione wokół trzynastu górniczych miejscowości. Pozyskiwano w nich liczne minerały, ale znane były przede wszystkim z  wydobycia złota, stąd w Budaiguo zostały przezwane Złotą Trzynastką. Kiedy osadnicy z Budaiguo opanowali te tereny, odkryli, że miasteczka skurczyły się do wielkości maleńkich wsi, kopalnie stoją puste, a mieszkańcy są zbyt zajęci walką o przetrwanie następnej zimy żeby zebrać rudę, węgiel i drogocenne medale, leżące tak blisko ziemi, że niemal wystarczy tylko się po nie schylić. Dlatego Budda w swojej nieskończonej mądrości zadecydował o odbudowie tej okolicy i wznowieniu wydobycia. Dzięki temu, że wydobywa się tu tak szlachetne kruszce, jak i metale przemysłowe, odbudowa Złotej Trzynastki zapewni nam bazę do planowanej rozbudowy naszych możliwości obronnych.

Sercem naszego nowego kompleksu górniczego w Michoacán stanie się Tlalpujahua. W tutejszej kopalni Dos Estrellas przed mgłą wydobywano olbrzymie ilości złota i w przeciwieństwie do innych miasteczek jest to jedyny kruszec, który skrywa tutejsza ziemia, dlatego nazwa miejscowości zostanie zmieniona na Jīnchéng, czyli Złote Miasto. Nad odnową tak Jīnchéng, jak i innych miasteczek (których kopalnie dostarczą nam oprócz złota przede wszystkim żelaza, węgla, miedzi i cynku, ale także srebra i kobaltu) czuwać będą buddyjscy zarządcy, wybrani spośród najbardziej uczonych mnichów. Ich zadaniem będzie upewnienie się, że prowincja jest rozwijana zgodnie z naukami Buddy, w harmonii z darami lokalnej natury (w tym przypadku zlokalizowanymi pod ziemią) i w kierunku uwzględniającym przede wszystkim dobro jej mieszkańców.

Budda znalazł również świetne wykorzystanie dla naszego nowo pozyskanego złota i srebra. Od czasu odejścia mgły, waluta jest w nowym świecie kwestią bardzo umowną. Bardzo często handel przebiega za pomocą barteru, a nawet jeśli nie, to różnym społecznościom za „pieniądze” służą najróżniejsze przedmioty, od starych dolarów, przez kawałki metalu, aż po (wśród wyjątkowo zdegenerowanych społeczności na preriach) kapsli. Dlatego wraz z odżyciem handlu i rozpoczęciem wydobycia w Michoacán, waluta Budaiguo zostanie oparta na standardzie złota. Nasz bank będzie emitował banknoty jak zazwyczaj, ale banknoty te staną się wymienialne na pewną określoną ilość złota- oczywiście przy ograniczeniach. Nie będzie można wymienić pieniędzy na więcej niż drobną ilość złota na raz (aby zapobiec panice i wyprzedaniu rezerw), nie będzie też mogła zakupić złota osoba, co do której zaistnieje uzasadniona obawa, że robi to w celach antypaństwowych (np. żeby je wywieźć za granicę, wyprowadzając z obiegu).
8 mld na rozwój przemysłu wydobywczego w Michoacán



Mnich- zarządca rozwoju przemysłu tłumaczy działanie nowego modelu karabinu odbierającym go wojskowym
W związku z naruszeniem powszechnego spokoju, wywołanym przez bandytów Subcomandante Augusto, piratów Komodora Lalusia i innych zbirów, podnoszących łby wszędzie w Nowym Świecie, Budda zadecydował, że baza surowcowa uzyskana dzięki odbudowie Złotej Trzynastki zostanie przeznaczona na rozwój przemysłu ciężkiego. Fabryki Michoacán zostaną zgrupowane w kompleks „Miecz Buddy”. Dla poprawienia efektywności i lepszego skoordynowania ich pracy wykorzystane zostanie doświadczenie mnichów z naszych sangh. Ci pokazali już swoją pracą w stoczniach Budaiguo, że potrafią monastyczną dyscyplinę i kulturę pracy przekuć na wyjątkowo dobre działanie zarządzanych przez nich przedsiębiorstw. Dlatego też obok opisanych wyżej zarządców rozwoju prowincji, Budda spośród swoich najlepszych uczniów wybierze także zarządców rozwoju przemysłu, których zadaniem będzie organizacja kompleksu. W samych fabrykach, w celu zwiększenia tak szybkości, jak i dokładności pracy, ma być promowana buddyjska samodyscyplina i, poprzez ćwiczenia w medytacji, umiejętność długotrwałego maksymalnego skupienia na wykonywanym zadaniu. Wreszcie aby zmniejszyć straty normalnie wynikające z długości łańcuchów produkcyjnych, w budowie kompleksu zostaną wykorzystane bardzo niewielkie odległości pomiędzy poszczególnymi kopalniami. Fabryki nastawione na przetwórstwo powstaną tuż przy kopalniach, wydobywających potrzebne im surowce (na przykład huta stali przy kopalniach żelaza i węgla), natomiast zakłady produkujące gotowe wyroby- w zgrupowaniu położonym w Jīnchéng, które znajduje się mniej więcej w środku pierścienie tworzonego przez pozostałe miejscowości.
14 mld na rozwój przemysłu ciężkiego w Michoacán




Uprawy awokado, powstałe dzięki nowemu systemowi irygacji
Przed mgłą Michoacán było największym producentem awokado w Meksyku i jednocześnie na świecie. Jednak niezwykle wodochłonną produkcję blokowały wysokie temperatury- poza niewielkimi, lepiej nawodnionymi obszarami, odbywała się ona jedynie w porze deszczowej. W odbudowie rolnictwa prowincji Budda postanowił więc wykorzystać nie tylko doświadczenie, zebrane przez naszych mnichów przy prowadzeniu podobnego programu w Jalisco, ale także wiedzę przywiezioną jeszcze z Chin. Jak wiadomo, chińskie systemy irygacji upraw ryżu mogły się poszczycić wysokim zaawansowaniem technicznym i sprawnością. Teraz takie same systemy zostaną wykorzystane w Michoacán, aby umożliwić uprawianie awokado przez cały rok. Przy okazji przez cały rok umożliwiona zostanie także uprawa kukurydzy (która, pomimo olbrzymiej produkcji awokado, stanowiła przed mgłą aż 43% upraw w prowincji). Dzięki takiemu działaniu nie tylko wzmocnimy bezpieczeństwo żywieniowe państwa, ale też zapobiegniemy zalaniu naszego rynku kukurydzą z Konglomeratu i Teksasu- co mogłoby być nieporządanym skutkiem ubocznym naszej pod innymi względami bardzo korzystnej umowy handlowej. Wreszcie zgodnie z filozofią buddyjskiej ekonomii wsparcie otrzymają także obecnie istniejące niewielkie, rodzinne uprawy zboża, zapewniające naszemu rolnictwu w prowincji konieczną dywersyfikację.
6 mld i zniżka -25% na rozwój rolnictwa w Michoacán

1929

Odbudowa Złotej Trzynastki z Michoacán i standard złota
Górnictwo odrodziło się i już zaczyna pracować na pełnych obrotach, dostarczając niezbędnych surowców dla naszej gospodarki, a mieszkańcom miejsca pracy.  Oparcie waluty o standard złota ma zarówno w naszym kraju swoich przeciwników, jak i zwolenników, ale ostatecznie nie wynikły z tego żadne problemy na dłuższą metę.
+1 sektor przemysłu wydobywczego

Miecz Buddy
Budowa przemysłu zbrojeniowego z pewnością się przyda, zważywszy na rychłe zagrożenie ze strony zwiedzionych chłopów pod wodzą niecnego watażki. Co dobre dla naszego budżetu, mnichom udało się wprowadzić monastyczną dyscyplinę i kulturę pracy na tyle dobrze, że projekt został ukończony bez zużycia wszystkich środków na niego przeznaczonych, wobec czego możemy wydać go na coś innego.
+1 sektor przemysłu ciężkiego w Michoacán, zwrot 1 mld za buddyjską samodyscyplinę.  

Pożytki ze starej wiedzy
Połączenie dwóch tradycji uprawy roli okazało się sukcesem; Michoacán może się poszczycić odrodzeniem w całości upraw awokado na wielką skalę dzięki chińskim systemom irygacyjnym oraz meksykańskiej technice. Ludzie też doceniają to, że rząd dba o rozwój lokalnego sektora rolniczego i dywersyfikację, szczególnie gdy zostało zawarte porozumienie handlowe z innymi krajami.
+1 sektor rolnictwa w Michoacán, +2% stabilności

Cud! Gruszki w nowych sadach rosną w kształcie posążków Buddy!
Jak wiadomo, buddyjska ekonomia polega na kierowaniu gospodarki w stronę jak największej harmonii z wszechświatem, wsłuchiwaniu się w jego komunikaty i korzystaniu jak najlepiej z jego darów. Uwagi Buddy nie uszło, że jak dotąd najlepiej wychodziły naszemu państwu inwestycje poczynione w sektorze rolniczym. Dlatego też postanowił, że w tym roku prowincja Durango, znana przed mgłą z niezwykle bogatej kultury wiejskiej, stanie się miejscem kulminacji rozwoju naszych upraw. W związku z tym w Durango powstanie kilka osobnych obszarów rolnych:
Obszar tradycyjny, składający się z upraw roślin, w które inwestowaliśmy już w poprzednich latach. Znajdą się tu więc zboża, awokado, agawy, kukurydza, fasola i chilli. Połączenie doświadczenia, tak przy organizacji upraw, jak i przy tworzeniu systemów irygacyjnych, powinno zapewnić rekordowe zbiory. Jednocześnie, tak jak w poprzednich latach tworzono raczej monokultury, wzmacniające naszą pozycję na rynku, z niewielkimi częściami upraw innych rodzajów dla zabezpieczenia przed zalewem cudzych towarów, tak ten obszar zapewni całkowitą bioróżnorodność, czyniąc nasz kraj odpornym na wzrosty cen jednej konkretnej rośliny, lub nawet grupy roślin.
Obszar sadowniczy, składający się z sadów produkujących jabłka, brzoskwinie, gruszki, pigwy, orzechy oraz morele. Tu znajdą zatrudnienie ludzie, poszukujący lżejszej pracy sezonowej. Jednocześnie produkty sadów nadają się perfekcyjnie do tworzenia przetworów (takich jak słynna durangańska galaretka z pigwy, dulce de membrillo). Dzięki temu, nasza gospodarka wyróżni się w regionie, jako producent nie tylko czystych płodów rolnych, ale także bardziej wyszukanych towarów spożywczych, poszukiwanych coraz częściej przez ludność bogacącego się nowego świata.
Obszar pasterski, który wykorzysta ziemię w Durango nie nadającą się pod uprawy. Tak jak w kwestii roślin, tak i w kwestii zwierząt musimy pilnować, aby nasze państwo nie zostało ekonomicznie uzależnione od dostaw partnerów z unii handlowej. Dlatego też rozpoczniemy masowy wypas własnych zwierząt gospodarskich, przede wszystkim owiec i kóz. Chociaż buddyści powinni wszyscy być wegetarianami, to jak nasza nie-buddyjska populacja tworzy duże zaopatrzenie na mięso, na które odpowie ten obszar. Dodatkowo umożliwi on rozpoczęcie wyrobu serów, który w tej skali będzie ewenementem w nowym świecie. To wszystko dodatkowo wzmocni markę naszego państwa jako producenta lokalnych, wysoko przetworzonych wyrobów.

45 mld na trzy sektory rolnicze w Durango

Pierwsi górnicy w kopalni Fresnillo
Tak jak Michoacán przed mgłą było w Meksyku zagłębiem wydobycia złota, tak Zacatecas odpowiadało za ponad połowę meksykańskiego wydobycia srebra. Budda w swej nieskończonej mądrości przewiduje więc, że tak jak odbudowa Złotej Trzynastki z Michoacán przyniosła wspaniałe zyski, tak i ponowne otwarcie kopalni Srebrnego Stanu Zacatecas bardzo nam się opłaci. W dodatku ziemia w Zacatecas skrywa nie tylko ten szlachetny kruszec, ale także ołów i cynk. W odbudowie tego zagłębia górniczego Budaiguo wykorzysta doświadczenie, zdobyte w Michoacán, zwłaszcza że będzie to niezwykle podobny proces. Wydobycia będzie się bowiem opierało na dużych, znanych jeszcze przed mgłą kopalniach, połączonych ze sobą drogami ułatwiającymi im współpracę. Pierwsze zostaną odbudowane kopalnie Fresnillo i  Peñasquito- dwie największe kopalnie srebra na świecie. Już po otwarciu do kopalń zostanie przeniesiona grupa mnichów, którzy nadzorowali dotychczas wydobycie w Michoacán. Ich zadaniem będzie stworzenie i wprowadzenie w Zacatecas nowych sposobów organizacji pracy oraz wykorzystywania dostępnej nam technologii, opartych na ich dotychczasowych doświadczeniach. Srebro, które daruje nam ziemia, wykorzystamy do utworzenia obok standardu złota również standardu srebra, funkcjonującego na tych samych zasadach. Ponieważ złote monety służą dziś przede wszystkim handlarzom jak „pewny pieniądz” chcemy, aby srebrne nominały stały się tym samym dla zwykłej populacji, nie potrzebującej w codziennych zakupach wysokich nominałów, ale z pewnością doceniającej pewność i jakość naszej waluty.
Przeznaczam 12 mld na rozwój przemysłu wydobywczego w Zacatecas i rozpoczęcie wybijania srebrnych monet, dodatkowa rzecz na TF.



Mnisi-zarządcy kompleksu konsultują potrzeby wojska z żołnierzami
Kiedy budowaliśmy kompleks „Miecz Buddy” wszystkim wydawało się, że takie rozwinięcie możliwości naszego ciężkiego przemysłu zupełnie nam wystarczy. Tymczasem sytuacja rozwinęła się w dramatyczny sposób- na zachodzie kontrolę nad częścią upadającej Kalifornii przejęli wrodzy nam Cristeros, na południu New Mexico musi się zmagać z bandycką inwazją, na wschodzie rosną w siłę zbrojne bandy w niezasiedlonych jeszcze prowincjach, a na północy wzrastają napięcia miedzy Konglomeratem a Teksasem. Dlatego też postanowiliśmy o wybudowaniu kolejnego kompleksu, bazującego na metalach dostarczanych przez kopalnie w Zacatecas, a także na doświadczeniach zdobytych przez fabryki zrzeszone w „Mieczu Buddy”. Puklerz Buddy powstanie na podobnej zasadzie, co jego poprzednik; fabryki podstawowych komponentów będą budowane tuż przy kopalniach (np. huta stali przy kopalni żelaza), natomiast zakłady odpowiadające za ostateczny produkt powstaną w centrum prowincji, w sercu całego kompleksu, tak aby do każdej innej fabryki było z nich w miarę blisko. Dodatkowo dla poniesienia efektywności produkcji Budda zadecydował, że „Miecz Buddy” zostanie przeznaczony w całości do wytwarzania sprzętu piechoty i kawalerii, natomiast „Pancerz Buddy” będzie produkował wyłącznie sprzęt artyleryjski. To pozwoli obu kompleksom na specjalizację w konkretnej niszy, dzięki czemu sprzęt będzie produkowany szybciej i w wyższym standardzie jakości. Jednocześnie cały nasz ciężki przemysł zachowa elastyczność dzięki zapleczu złożonemu z fabryk w naszej stolicy, które mogą wyprodukować dowolny rodzaj sprzętu, zależnie od zapotrzebowania.
Przeznaczam 21 mld na rozwój przemysłu ciężkiego w Zacatecas.



Wielka Medytacja przed jednym z klasztorów
Budda ogłosił, że poszukuje chętnych wspierania mnichów w medytacji i rozwiązywaniu tajemnic uniwersum w klasztorach naszej stolicy. Taka decyzja oznacza poświęcenie się na całe życie- kto raz wstąpił na służbę oświecenia, już z tej służby nie wróci, zresztą nie chciałby nawet gdyby mógł. Co ważne, aby do niej podążyć nie trzeba być buddystą. Na miejscu każdy będzie miał zagwarantowany dożywotni wikt i opierunek na luksusowym poziomie. Dodatkowo krewni każdego chętnego otrzymają dożywotnie zapomogi. Oczywiście każdy, kto odda się Wielkiej Medytacji, osiągnie w jej trakcie Nirvanę. Jest to więc świetna opcja dla osób samotnych i bez pracy, chcących odnaleźć sens w życiu,  lub wspomóc finansowo rodziców czy rodzeństwo. Szukanie ochotników do Wielkiej Medytacji odbywa się w sposób dobrowolno-przymusowy, to znaczy robimy wszystko, aby oddelegowani ludzie składali się w 100% z chętnych, ale jest określona ilość potrzebnych osób i jeśli nie wystarczy ochotników, to zbieramy ludzi przymusem. Pod przymusem zabierani są przede wszystkim ludzie marginesu społecznego- przestępcy, mieszkańcy zburzonych prymitywnych wspólnot, którzy nie dostosowali się do życia na naszych nowych osiedlach i żyją dalej w małych osadach w meksykańskich lasach, wreszcie niebezpieczny element, jak sympatycy Cristeros czy Subcomandante Augusto.
Używam akcji „branka” za stabilność, 5 mld na działania amortyzacyjne, mające zredukować utratę tej stabilności.



Pierwszy Irlandczyk, który przeszedł na Buddyzm
W naszym kraju powstała faktoria Walkerów, świetnych specjalistów rolniczych z Nowego Jorku. Witamy ich z otwartymi ramionami i od razu zapraszamy do współpracy przy naszych licznych polach.
Wybieram tryb faktorii Walkerów dający +1j zaopatrzenia.

Inwestycja w Zacatecas okazała się po prostu strzałem w dziesiątkę; kopalnie srebra położone w rejonach, które od dawna były zagłębiem tego surowca, przynoszą niezły zysk dla naszego skarbca. W dodatku bimetalizm też został bardzo dobrze przyjęty przez populację.

+1 sektor wydobywczy  w Zacatecas, +3 mld.

Dzięki szczodremu finansowaniu, uprzedniemu doświadczeniu oraz dobremu planowaniu i dobrej pracy, udało nam się wykonać założenia planu bez żadnych zastrzeżeń i przemysł zbrojeniowy w Zacatecas wkrótce z pewnością przysłuży się naszej niezwyciężonej armii.

+1 sektor przemysłu ciężkiego w Zacatecas.

Jak można było się spodziewać, ochotnicy nie wypełnili zakładanych kontyngentów (ale i tak dzięki kampanii propagandowej oraz szczodrych transferach finansowych było ich więcej, niż można było się spodziewać), wobec czego i tak akcję niemal większość akcji trzeba była dokończyć po prostu przymusowym poborem. Częściowo tzw. normalni ludzie zostali ochronieni przed poborem dzięki masowemu zgarnianiu przestępców oraz innych elementów niepewnych, ale nie wszyscy są przekonani, iż posiadanie potencjalnych kolaborantów w armii to dobra droga...

-8% stabilności zamiast -10%.

1931/1932
Dziedzice Zhenga He

Do kraju z dalekiego zachodu przybyła eskadra... Hawajów, wioząca też z powrotem naszych marynarzy, których żeśmy wysłali na misję w nieznane. Mimo śmierci (każdy sukces wymaga poświęceń..), więcej niż 90% marynarzy i utraty wszystkich oprócz dwóch okrętów, żeglarze sprytną dyplomacją zdołali sobie zaskarbić przyjaźń tamtejszego monarchy i powrócić z wieściami, prezentami oraz nowymi kolegami do kraju. Chiny znowu na czele postępu ludzkości!

______________________________________
+2% stabilności. Budaiguo znowu górą!
1 Niszczyciel II jako prezent od Hawajów. Oczywiście, jak chcemy z niego korzystać to musimy sami zapewnić mu rezerwy.
Odzyskujesz 1 straconą flotę cywilną, co wysłałeś na Ocean, ale radzę nie powtarzać podobnych manewrów komukolwiek..

Wydarzenie za zaufanie pogłoskom no i za racjonalne argumenty w rozmowie dyplomatycznej.

1932 - przybycie Akwarelisty

W Nowym Pekinie pojawiła się ostatnio kolejna sensacja - do stolicy państwa Buddy przybył emigrant z Buffalo, akwarelista i Niemiec (Austriak?) z pochodzenia. Pomimo tego, że bardzo cholerycznego nastawienia, to prędko sobie znalazł licznych wielbicieli, szczególnie wśród opatów klasztorów, którzy potrzebowali namalowania bądź restauracji ichniejszych malunków przedstawiających swastyki - jeden z religijnych symbolów buddyzmu (i nie tylko), który symbolizuje szczęście, słońce, a w niektórych interpretacjach jest też jednym z elementów Koła Dharmy. Akwarelista przybył ponoć za zaproszeniem władz Budaiguo i oczekuje na "stypendium rządowe" które pozwoli mu malować w spokoju.

Za drobny 1mld - +3% stabilności.

Po zmiażdżeniu przez naszą niezwyciężoną armię żałosnego, nienaturalnego tworu jakim był Konglomerat, jesteśmy o krok bliżej do zbudowania Kraju Idealnego. Z każdym krokiem w stronę światła Oświecenia w naszej ojczyźnie będą pojawiały się zmiany, wynikające z głębokich medytacji Buddy. Tak jest i w tym przypadku

Nowy, hiszpański znak drogowy
Przede wszystkim- przywrócimy tereny Konglomeratu ludziom, którzy na nich mieszkają, a celem nadrzędnym także i na nich będzie osiągnięcie szczęścia, nie zaś, jak to było dotychczas, produkcja kukurydzy. Wyrazem tego jest zmiana zupełnie oderwanych od rzeczywistości nazw konglomerackich na hiszpańskie- trzy nowe prowincje naszego państwa będą się nazywały Chihuahua, Coahuila oraz Tamaulipas, tak jak to było przed nadejściem mgły. Jednocześnie Budda w swej mądrości ogłosił amnestię- każdy partyzant, który zgłosi się do naszych służb porządkowych i odda broń, będzie mógł pójść wolno do domu. Nie będzie też żadnych dochodzeń i tropienia ludzi- jeśli ktoś w ferworze chwili znalazł się w oddziale partyzanckim, ale nic jeszcze złego nie zrobił, może wrócić do domu bez zgłaszania się i oddawania broni, żadna kara nie będzie mu groziła. podobnie sprawa ma się w kwestii sabotażu pól uprawnych i fabryk- dla każdego sektora, gdzie taki proceder miał miejsce oczekujemy, że zgłoszą się lub zostaną zgłoszeni winni- którzy jednak nie zostaną poddani żadnej karze, pozwolimy im nawet zachować obecną pracę. Zwłaszcza tyczy się to naukowców, odpowiedzialnych za wysadzenie centrum naukowego, którzy po zgłoszeniu otrzymają, jeśli będą chcieli, nową pracę w KCeNaT. Natomiast ktokolwiek, czy to partyzant, czy sabotażysta, który nie zgłosi się do służb porządkowych lub nie wróci sam z siebie do domu, może spodziewać się wyjątkowo surowej kary, a w sektorach, gdzie sabotaż się nie zatrzyma, pracownicy będą masowo zwalniani i zastępowani, aż do ustania problemów.



Pierwsze obrady Izby Przewodników
Zachowanie naszego narodu podczas wojny pokazało Buddzie, że jest on gotowy na częściową demokratyzację (ten proces musi postępować, jako że jak wiadomo w Kraju Idealnym rządzą wszyscy, ponieważ wszyscy są oświeceni). Dlatego też ogłoszono powstanie parlamentu, złożonego z Izby Przewodników oraz Izby Głosu. Izba Głosu, mająca jak sama nazwa wskazuje pełnić rolę głosu społeczeństwa, będzie złożona z przedstawicieli wybieranych w powszechnych, tajnych, równych, proporcjonalnych i bezpośrednich wyborach. Miejsc w Izbie będzie 100 (po 10 za każdą z naszych 8 prowincji, plus 20 za dwie mające nam jeszcze przypaść zgodnie z traktatami na drodze kolonizacji). W razie uzyskania jakichś dodatkowych prowincji za każdą Izba poszerzy się o dodatkowe 10 miejsc. Do kompetencji Izby będzie należało ratyfikowanie wypowiedzenia wojny, traktatów pokojowych oraz sojuszy. Będzie także mogła zaproponować dowolną inną ustawę, ale na razie wobec takich innych ustaw Budda będzie miał prawo absolutnego veta. Pierwsze wybory do Izby Głosu odbędą się zależnie od sytuacji już w przyszłym roku lub za dwa lata.
Tymczasem Izba Przewodników będzie złożona z ludzi, którzy są przewodnikami dla swoich lokalnych społeczności oraz całego narodu. Jej członkowie będą mianowani przez Buddę, a liczebność zawsze będzie wynosiła połowę liczebności Izby Głosu (czyli w tym momencie 50 osób). Izba Przewodników nie będzie miała żadnych kompetencji prawotwórczych, za to spośród jej członków Budda będzie mianował najwyższych sędziów, nadzorców gospodarczych, oficerów politycznych w wojsku i innych ludzi najważniejszych w funkcjonowaniu naszego państwa. Izba powstanie już w tym roku, a w jej skład Budda mianuje 35 buddyjskich mnichów, 10 liderów społeczności katolików z Budaiguo, oraz 5 liderów społeczności z dawnego Konglomeratu (ale również tylko meksykańskich katolików). Jej pierwszym zadaniem będzie wsparcie Buddy w organizacji wyborów. (//dodatkowa rzecz na TF)

Kwestia uchodźców

Buddyjski mnich rozdaje uchodźcom z Kalifornii pomoc humanitarną
Zgodnie z naukami Buddy, wszyscy przybysze potrzebujący wsparcia zostaną w Budaiguo przywitani z otwartymi ramionami. Rozumiemy, że kraj tak wspaniały jak nasz, choć nie jest jeszcze Krajem Idealnym, Kalifornijczykom może już wydawać się ziemią obiecaną. Dlatego też pomożemy im znaleźć w tej ziemi obiecanej miejsce dla siebie. Dla przybyszów zostają zorganizowane dwie możliwości: wsparcie tegorocznej kolonizacji, albo osiedlenie na terenach byłego Konglomeratu. Ci, którzy dopiero próbują przekroczyć granicę, muszą wybrać jedną z opcji- ma tego dopilnować zmobilizowane przez nas wojsko, dla którego nadzór przepływu uchodźców będzie częścią tegorocznych zadań. Natomiast ci, którzy już znajdują się w Budaiguo, mogą nie korzystać z żadnej opcji i zostać gdzie są, ale w takim wypadku nie możemy zagwarantować im pracy ani dachu nad głową.
Przybysze, którzy wybiorą wsparcie naszej kolonizacji otrzymają na kolonizowanych terenach gwarantowany przydział ziemi i gwarancję pierwszeństwa zatrudnienia w sektorach gospodarczych, które powstaną tam w przyszłości. Natomiast ci, którzy postanowią osiedlić się w dawnym Konglomeracie, otrzymają ziemię na terenach wyludnionych przed wojną oraz zostaną zatrudnieni w niedziałających obecnie sektorach, zajmując miejsca wyrzuconych stamtąd sabotażystów.

Używam akcji "Danina" za stabilność.

Faktoria Walkerów zostaje przestawiona w tryb przynoszący +1 mld z sektora rolnictwa.

Meksykańscy katolicy przyjęli bardzo dobrze zmiany nazw prowincji; i tak ich zawsze używali, zamiast dziwacznych nazw Konglomeratu. Jednak Anglosasi z północy przyzwyczajeni do swojej uprzywilejowanej pozycji i starych nazw, a nie hiszpańskich nazw, których nawet nie potrafią wymówić, są neutralni albo negatywnie nastawieni. Jakie szczęście, że są mniejszością..

Co do amnestii dla partyzantów, skutki są mieszane; czasami poddawały się całe grupy i wracały do życia cywilnego, a w niektórych regionach nie poddał się praktycznie nikt; w dodatku niektórzy buddyjscy radykałowie sądzą, że próba zintegrowania ludzi, którzy nas nienawidzą do społeczeństwa nie może się dobrze skończyć. Zobaczymy, co przyszłość przyniesie.

W związku z jawnymi i niejawnymi działaniami rządu i generalną amnestią KCeNaT powraca do pracy w starym-nowym składzie.

Partyzantka jest częściowo osłabiona amnestią, ale nie ma mowy o tym, żeby jej działalność uległa załamaniu tym dekretem. Wciąż pozostaje wielu w polu, co zamierzają z nami walczyć do samego końca...


Większość populacji naszego kraju, czyli Meksykanie (niezależnie, czy to buddyści, czy katolicy) jest zadowolona z częściowej demokratyzacji naszego kraju i stopniowego rozmontowywania, jednak jej fanatycy (demokracji) nie są zadowoleni tym, że w obecnym kształcie przyszły parlament to bardziej ciało doradcze, aniżeli legislatywa.

Głównie problem z parlamentem i dwoma jego izbami mają Anglosascy protestanci w naszym kraju, których teraz jest niemało ze względu na podbój Konglomeratu i masowy napływ uchodźców z Kalifornii. Nie da się ukryć, że przydzielenie miejsc tylko katolikom pozbawia ich tak naprawdę jakiegokolwiek wpływu, przez co uważają tę demokratyzację za farsę. W dodatku nawet jest grupa niezadowolonych wśród.. Chińczyków! Ci obawiają się za to, że utracą uprzywilejowaną pozycję w kraju, jeżeli kurs demokratyzacji zostanie w pełni obrany, bo są po prostu mniejszością na tym kontynencie i nijak mogą temu przeciwdziałać.

+3% stabilności.
Ludność pochodzenia amerykańskiego i protestanci na pewno są odrażeni tymi reformami. Część Chińczyków też, więc nie zapominajmy o tym mimo entuzjazmu mas Meksykańskich...

Jak nie będzie obiecanych wyborów, to będą kary.


Nasze działania w porównaniu do Teksasu może nie są zbyt ambitne, ale przynoszą korzyści i koloniści masowo udawali się na wschód, gdzie obecnie prowadzimy działania kolonizacyjne. Udało się ich też na tyle dużo, że aż nadmiar i w sumie nie wiemy, co z nimi zrobić, a w Konglomeracie objętym wojną partyzancką nie za bardzo chcą żyć.

Możesz skolonizować kolejną, jedną prowincję darmo; to znaczy bez wydawania zaopatrzenia.

1933 - Meksykańska beczka prochu?

Zaczęliśmy jako państwo mimo wszystko z większością chińską; poprzez podbój Konglomeratu i masowy napływ imigrantów z Kalifornii ta większość chińska bardzo szybko zamieniła się w mniejszość. Wydawało też się, że działania konwertyckie buddyjskich mnichów przynoszą sukcesy w postaci nowych neofitów; te sukcesy zostały jednak zaprzepaszczone inwazją na Konglomerat, a także faworyzowaniem katolików w naszych wyborach demokratycznych; niemała część konwertytów powróciła po prostu na dawną religię (sukces Cristero też miał zapewne na to wpływ), a nawet biali południowcy, widząc, w którą stronę wieje flaga zaczęli znikąd przechodzić na katolicyzm i dokonywać hispanizacji siebie i swych rodzin, albo skorzystali z okazji i podszywając się pod kalifornijskich imigrantów uciekli do Teksasu.

Cóż, nasze społeczeństwo stało się bardzo multikulturowe, wieloetniczne i wieloreligijne, co daje władzom niemały orzech do zgryzienia.

Nasza polityka staje się bardziej spolaryzowana na podstawie podziałów religijnych i etnicznych; co to przyniesie, zobaczymy.



Nowa struktura etniczna:

Meksykanie katoliccy: 50% populacji
Chińczycy różnych szkół buddyjskich: 17% populacji
Protestanccy migranci z Kalifornii: 13% populacji
Biali południowcy: 10% populacji
Meksykanie nawróceni na buddyzm: 10% populacji

Bracia, radujcie się, bowiem niesiemy Wam radosną nowinę! W trakcie swoich medytacji Budda doznał prawdziwego oświecenia- usłyszał głos Maryi. Matka Boża powiedziała mu, że przez całe swoje życie realizował misję, przeznaczoną mu przez Króla Niebios. Był potrzebny, aby wywieść swoje owieczki z mgły do bezpiecznego lądu, aby stworzyć tu państwo i zniszczyć kukurydziane wynaturzenia. A teraz staje przed nim jego najważniejsze zadanie- powiedzenie swojego ludu do raju. Następnego dnia po oświeceniu Budda ogłosił swoje przejście na katolicyzm i przyjął chrzest z rąk Pascuala Díaza y Barreto, arcybiskupa Meksyku. Na chrzcie przyjął imię Pablo i oddał się szczególnej opiece św. Pawła z Tarsu, patrona duszpasterzy, marynarzy, ale także największego chyba symbolu przemiany, jakiej w ludzkim sercu może dokonać Jezus. Następnie arcybiskup nadał mu tytuł Apostoła i Pasterza Meksyku Razem z Buddą chrzest przyjęli wszyscy buddyjscy członkowie Izby Przewodników. Jednocześnie podpisaliśmy bezterminowy pakt o nieagresji z naszymi północnymi braćmi w walce o katolicki Meksyk, Cristeros, po chrześcijańsku przebaczyliśmy sobie dawne zatargi i będziemy dążyć do dalszego zbliżenia w przyszłości.
Chociaż katoliccy Meksykanie bez wątpienia przyjęli tę wiadomość z radością, jest ona zapewne szokiem dla chińskich buddystów. Pasterz pragnie zapewnić wszystkich, że nikt nie będzie zmuszony zmieniać wiary wbrew swojej woli, albowiem droga do Chrystusa jest drogą medytacji, modlitwy i oświecenia. Żeby zagwarantować buddystom wolność religijną i uśmierzyć ich niepokój, Pasterz zadecydował o utworzeniu Rady Tradycji. W jej skład wejdą najbardziej poważani buddyjscy mnisi, wybrani przy okazji generalnych wyborów przez buddyjskie społeczności. Rada Tradycji będzie miała prawo zawetowania wszystkich dekretów i ustaw związanych z buddyzmem i buddystami, a weto będzie można przełamać jedynie większością 2/3 w Izbie Głosu popartą podpisem Pasterza.



Zgodnie z obietnicą, w tym roku zostaną przeprowadzone wybory. Wyczuwając nastroje społeczne, jeszcze przed wyborami Pasterz ogłosił, że Izba Głosu otrzyma dodatkowe uprawnienia: będzie mogła zwykłą większością głosów wprowadzać dowolne prawa. Pasterz zachowuje prawo weta, możliwego do przełamania większością 2/3 głosów. Dodatkowo Pasterz będzie miał możliwość wprowadzania praw w  formie dekretów, możliwych do zablokowania przez Izbę Głosu większością 2/3 głosów. Wybory będą od tego roku odbywały się co 4 lata. Próg wyborczy ustanowiono na 10%, aby w warunkach radykalnych przemian i napiętej sytuacji nie dopuścić do głosu ekstremistów. Pasterz obiecał, że jeśli do następnych wyborów sytuacja się uspokoi, próg zostanie obniżony do 5%. Wysoki próg, podziały etniczne i religijne oraz ważne, bardzo polaryzujące kwestie w debacie publicznej doprowadziły do zgrupowania się startujących w wyborach partii w trzy większe koalicje:

Koalicja Meksykańska:
Partido Popular de Mexico (Partia Ludowa Meksyku): Największa i najbardziej umiarkowana partia koalicji. Dużą część jej elektoratu stanowią Meksykanie przekonwertowani na buddyzm, albo tacy, którzy przeszli na buddyzm i z powrotem na katolicyzm. Postuluje wzmacnianie pozycji Meksykanów, popiera sojusz z Cristeros ale nie zależy jej przesadnie na katolicyzmie, choć oczywiście nie ma też nic przeciwko niemu, jako najważniejszej wierze Meksykanów w kraju.
Cristeros: Partia wprost inspirująca się Cristeros i podejrzewana o współpracę z nimi (zresztą teraz po zmianie stosunków będzie się mogła do tego przyznać wprost). Chcą jak najszybszej chrystianizacji kraju, odnoszą się do nawrócenia Buddy z nieufnością, ze względu na jego nagłość, ale oczywiście nie są jego przeciwnikami. Domagają się jak najbliższych stosunków z Cristeros, nie znoszą natomiast tak New Mexico, jak i Hawajczyków. Do sojuszu z Teksasem i Anglosasów mieszkających w kraju odnoszą się w miarę ambiwalentnie, jako że to heretycy, ale lepszy heretyk niż pożeracz serc.
Partido de Avocado: Elektoratem Partii Awokado są Meksykanie zamieszkujący dawny Konglomerat. Chcąc odciąć się od kukurydzianej przeszłości i radykalnych partyzantów za emblemat wybrała sobie drugą najchętniej uprawianą na tych terenach roślinę. Zależy jej na rozwoju rolnictwa i rozbudowie KCENAT-u, ale także na zniszczeniu anglosaskiej partyzantki. Chętnie natomiast widziała by kolejną amnestię i bezkrwawą ugodę z meksykańską partyzantką w Konglomeracie.
Frente Popular: Najmniej znacząca partia koalicji. Są to zwolennicy Subcomandante Augusto (czy też, po jego zdradzie rewolucyjnych ideałów, bardziej Pancho Villi). Radykalnie lewicowi, chcą kolektywizacji ziemi i laicyzacji państwa. Nienawidzą New Mexico z oczywistych powodów.

Koalicja Buddyjska:
Qingtingdang (Partia Ważki): Partia buddystów nurtu tybetańskiego, w którym wyznaje się istnienie rozmaitych duchów i demonów. Ma bardzo wąskie poparcie społeczne (Chińczycy powszechnie uważają buddystów tego nurtu za wariatów), ale z jakiegoś powodu wsparło ją trochę dygnitarzy niższego szczebla z czasów, kiedy krajem rządziła buddyjska klika. Powtarzają w kółko coś o tym, że Pasterz zdradził naszego prawdziwego Króla, ale kto by im tam wierzył...
Longdang (Partia Smoka): Partia buddystów Therawada, najbardziej skrajna w koalicji. Domaga się powrotu chińskiej dominacji, przymusowej konwersji wszystkich mieszkańców Budaiguo na buddyzm, a działania Pasterza uważa za zdradę (niektórzy członkowie domagają się wręcz jego banicji lub egzekucji). Nienawidzi wszystkich sąsiadów, najchętniej widziałaby świętą wojną przeciwko każdemu z nich, a przede wszystkim przeciwko Cristeros.
Guidang (Partia Żółwia): Największa, najważniejsza i najbardziej umiarkowana partia koalicji, na którą głosują buddyści nurtu chińskiego. Domaga się powrotu do buddyzmu jako oficjalnej religii oraz przywrócenia rządów mnichów, ale nie idzie tak daleko jak Partia Smoka, widzi na przykład miejsce w kraju dla innowierców. Popiera sojusz z Teksasem jako pragmatyczny, natomiast nienawidzi Cristeros tak samo jak reszta koalicji.

Koalicja Anglosaska:
Christian Party: Partia południowców z dawnego Konglomeratu. Uwielbiają Teksas i wspierają sojusz z nim. Domagają się zniszczenia meksykańskiej partyzantki, natomiast pokojowego dogadania się i amnestii dla partyzantki anglosaskiej. Chcieliby, żeby gospodarka poszła w kierunku wypasu bydła i odwiertów ropy. Głośno protestują przeciwko zmianom religijnym, chcą laicyzacji kraju i wolności wyznania (wiedząc, że protestantyzm nie ma szans na dominację).
Labour Party: Partia reprezentująca uchodźców z Kalfiornii. Właściwie nie zależy im jakoś specjalnie na kwestiach tożsamościowych, mocno natomiast skupiają się na pracy i miejscu do życia dla wszystkich, chcą także, aby ułatwiono migrantom sprowadzanie do kraju swoich przyjaciół i rodzin, zostawionych w Kalifornii. Również popierają sojusz z Teksasem, ale partyzantka ich nie obchodzi a dominacja którejkolwiek religii nie przeszkadza, dopóki protestanci mają zapewnioną wolność wyznania.

(//na wybory przeznaczam 5 mld)

1933 - Wybory i inne problemy.


Chińczycy i Anglosasi są przerażeni, jednak Meksykańscy katolicy są bardzo zadowoleni z obecnego przebiegu spraw.

-20% stabilności. Za całokształt i de facto nagła ogromną zmianę. To jeszcze nie koniec; w roku następnym będziesz już miał na tfie normalnie opinię publiczną i nowe problemy do rozwiązania.

Rewitalizacja Coahuila

Kiedy starliśmy z powierzchni ziemi kukurydzianą powłokę Konglomeratu, zobaczyliśmy pod spodem jak na dłoni biedę meksykańskiej populacji tych regionów, zaniedbanych i grabionych przez kukurydziarzy. Dlatego Pasterz zdecydował, że jak najszybciej po naszym wspaniałym zwycięstwie musimy skupić wysiłki na rozbudowie tych terenów, tak aby każdemu ich mieszkańcowi zapewnić pracę i dobrobyt. W tym roku w prowincji Coahuila powstanie kompleks zbrojeniowy "Żelazne Awokado". Fabryki kompleksu zajmą się przede wszystkim produkcją pocisków artyleryjskich, amunicji i granatów, kontynuując trend specjalizacji na wąskich polach poszczególnych części naszej zbrojeniówki. W budowie oraz funkcjonowaniu kompleksu zostaną naturalnie wykorzystane doświadczenia i wiedza z kompleksów Miecza Pasterza oraz Puklerza Pasterza. W "Żelaznym Awokado" priorytet zatrudnienia otrzymają mieszkańcy Coahuila, którzy stracili pracę przez wojnę, oraz w drugiej kolejności migranci z Kalifornii, których zachęcamy do osiedlania się przy fabrykach. Do nadzorowania budowy kompleksu zostali zaproszeni eksperci akredytowani przez Cristeros (jako największą partię w kraju), Partido de Avocado (jako partię reprezentującą ludność Coahuila), Labour Party (jako partię reprezentującą migrantów z Kalifornii) i Longdang, Partię Żółwia (jako partię reprezentującą buddystów).

(//28 mld na budowę przemysłu ciężkiego w prowincji Coahuila)

1933

Rewitalizacja udała się. Eksperci jednak twierdzą, że następne, podobne akcje będą nas kosztowały o wiele więcej wysiłku i planowania; po prostu nasz przemysł ciężki jest już na tyle rozwinięty, że wymaga bardziej skomplikowanych form etc. do dalszego rozrostu; co też jest związane z nowymi technologiami wchodzącymi na rynek.

+1 sektor przemysłu cieżkiego w Coahuila.

Rolnictwo wyrosło w naszym kraju na przodującą dziedzinę gospodarki, przynoszącą olbrzymie dochody i ogrom zaopatrzenia. Jest ono jednak wybudowane na kruchych podstawach, które wynikają z Mgły. Przede wszystkim, Mgła zniszczyła tradycyjną strukturę własności- nikt nie pamięta, co kto wcześniej posiadał, wielu właścicieli zniknęło bez śladu, wiele nowych, zwłaszcza wielkich farm, zostało przez obecnych właścicieli przejętych w podejrzanych warunkach. Naturalnie sytuacji nie ułatwia fakt migracji z Chin, która dała początek naszemu krajowi i niedawnej migracji z byłej Kalifornii. Takie problemy przyczyniają się do krystalizacji toksycznej struktury własności ziemi, w ramach której bogaci posiadają tytuły do ziem, których w życiu nie widzieli na oczy, a biedni nie są w stanie zdobyć potwierdzenia własności nawet małych, przydomowych poletek. To prowadzi do wyzysku opartego na absurdalnie wysokich czynszach, ale także innych, mniej oczywistych skutków. Biedni, którzy są właścicielami ziemi i rolnikami w praktyce, ale legalnie nie posiadają prawa własności, nie są obejmowani ustawami mającymi dotyczyć rolników. Brak możliwości sprzedaży ziemi, która formalnie nie jest nasza, powoduje paradoksalnie przywiązanie do tej ziemi- nie możemy sprzedać jej, a zarobionych pieniędzy wykorzystać na zmianę zawodu. Znacznie spada inicjatywa do podnoszenia umiejętności oraz poziomu technicznego gospodarstw rolnych (czemu rolnicy mieliby to robić, skoro i tak ziemia i zyski z tej ziemi nie należą do nich). Wreszcie rolnictwo oparte na modelu latyfundystycznym, gdzie bogaty zarabia krocie dlatego, że ma ogromne ilości ziemi, również nie sprzyja optymalnemu wykorzystaniu tej ziemi.
Musimy przy organizacji rolnictwa brać pod uwagę również realia naszego post-mgielnego świata. W wielu prowincjach, które dopiero niedawno zostały skolonizowane, trwa mnóstwo sporów, niestety często rozwiązywanych na drodze innej niż sądowa, o to komu właściwie należy się ziemia. Bałagan jest też na północy, gdzie obrzydliwy twór jakim był Konglomerat skupiał całą ziemię w paskudnych łapskach bogaczy, tak, że dziś nie do końca wiadomo komu właściwie ma ona przypaść. Jednocześnie należy także rozważyć, że za olbrzymi sukces rozbudowy naszych terenów rolnych odpowiadała w dużej mierze działalność tworzonych gdzieniegdzie buddyjskich wspólnot agrarnych. Tam gdzie ludzie pracują razem i dla wspólnego dobra, ziemia zdaje się wręcz sama z siebie rodzić dziesięciokrotnie bogatszy plon.
Biorąc pod uwagę wszystko powyższe, Pasterz przedstawił Izbie Głosu następujący projekt ustawy:



Oto siewca wyszedł siać. A gdy siał, niektóre [ziarna] padły na drogę, nadleciały ptaki i wydziobały je. Inne padły na miejsca skaliste, gdzie niewiele miały ziemi; i wnet powschodziły, bo gleba nie była głęboka. Lecz gdy słońce wzeszło, przypaliły się i uschły, bo nie miały korzenia. Inne znowu padły między ciernie, a ciernie wybujały i zagłuszyły je. Inne w końcu padły na ziemię żyzną i plon wydały, jedno stokrotny, drugie sześćdziesięciokrotny, a inne trzydziestokrotny. (Ewangelia św. Mateusza, 13, 3-8 )

1. Podział ziemi
 1'1. Wszyscy właściciele ziemscy, posiadający powyżej 50 hektarów, zostaną wywłaszczeni z całej
 ziemi powyżej tej wartości.
   1'11. Ziemia uzyskana z wywłaszczeń zostanie znacjonalizowana.
 1'2. Ustanawia się zakaz posiadania ziemi powyżej 50 hektarów.
 1'3. Znacjonalizowana ziemia zostanie rozdzielona za darmo pomiędzy chętne osoby nieposiadające
 ziemi.
 1'4. Wszyscy rolnicy, którzy stale uprawiają jakąkolwiek ziemię do 50 hektarów, a nie posiadają do
 niej prawa własności, zostaną na niej uwłaszczeni.
 1'5. Ustanawia się Komisję Rolną, która zajmie się nadzorem podziału ziemi i uwłaszczenia.
   1'51. Skład Komisji Rolnej mianuje Pasterz. Komisja utworzy lokalną podkomisję w każdej
   prowincji.
   1'52. Komisja zajmie się największymi posiadaczami ziemskimi w kraju i sprawami wszystkich
   posiadłości ziemskich powyżej 500 hektarów.
   1'53. Lokalne podkomisje zajmą się wszystkimi pozostałymi sprawami dotyczącymi podziału ziemi
   na terenie danej prowincji.
   1'54. W składzie każdej podkomisji muszą znaleźć się katolicy i buddyści.
   1'55. W składzie podkomisji w prowincjach, do których rząd skierował migrantów z Kalifornii
   (Distrito Federal i Veracruz) muszą się również znaleźć protestanci.
   1'56. Każdy ma prawo do rozpatrzenia jego sprawy przez osobę tej samej religii.
2. Uspółdzielnienie:
 2'1. Ziemia posiadana przez niepaństwowe firmy i spółki zostanie znacjonalizowana, nawet poniżej
 limitu, o którym mowa w art. 1'2.
 2'2. Ustanawia się zakaz posiadania i zarządzania ziemią przez niepaństwowe firmy i spółki, nawet
 poniżej limitu, o którym mowa w art. 1'2.
 2'3. Wszystkie osoby posiadające ziemię, lub które otrzymają ziemię na skutek wejścia w życie tej
 ustawy, mają obowiązek zrzeszenia się w spółdzielniach rolniczych.
   2'31. Ziemia posiadana przez członków jednej spółdzielni nie może przekroczyć w sumie 500
   hektarów.
   2'32. Spółdzielnie rolnicze zajmą się reprezentowaniem zrzeszanych rolników w grze rynkowej za
   wyjątkiem drobnej sprzedaży oraz w kontaktach z państwem, a także podziałem zysków i dotacji
   między członków.
   2'33. Przez drobną sprzedaż rozumie się detaliczną, sezonową sprzedaż własnych wyrobów rolnych
   na lokalnym rynku, prowadzoną przez osoby nie posiadające ani nie wynajmujące na stałe miejsca
   handlu bądź handlujące we własnym domu.
   2'34. Spółdzielnie zostaną zobowiązane do utworzenia Spółdzielczych Kas Oszczędności, poprzez
   które będzie przebiegał podział dotacji i zysków opisany w art. 2'32. Kasy zajmą się także
   przechowywaniem oszczędności członków na lokatach oprocentowanych zgodnie z warunkami
   rynkowymi.
     2'341. Lokaty nie mogą być oprocentowane poniżej 1% rocznie.
   2'35. Wszelkie już istniejące wspólnoty rolnicze mają prawo wystąpić do odpowiedniej podkomisji z
   art. 1'51 o zatwierdzenie statusu jako spółdzielni.
     2'351. Przy zatwierdzaniu statusu podkomisja ma prawo zwolnić spółdzielnię ze wszystkich lub
     niektórych warunków funkcjonowania wymienionych w art. 2'31, 2'32 oraz 2'33. Podkomisja
     bierze przy tym pod uwagę w szczególności lokalne zwyczaje i tradycje oraz efekty
     dotychczasowego funkcjonowania wnioskującej wspólnoty.
     2'352. Podkomisja ma również prawo zwolnić spółdzielnię z warunku funkcjonowania opisanego
     w art. 2'34, ale wyłącznie jeśli spółdzielnia posiada już inną instytucję, spełniającą rolę tożsamą z
     rolą Spółdzielczych Kas Oszczędności.
3. Krajowy Bank Rolny:
 3'1. Ustanawia się Krajowy Bank Rolny.
 3'2. Członków zarządu Banku mianuje i odwołuje Pasterz.
 3'3. Lista zadań Banku
   3'31. Udzielanie nieoprocentowanych pożyczek spółdzielniom rolniczym.
   3'32. Regulacja cen produktów rolnych.
   3'33. Interwencje w sytuację rynkową poprzez dotacje i zamówienia publiczne dla spółdzielni
   rolniczych.
4. Uniwersytet Rolniczy:
 4'1. Ustanawia się Uniwersytet Rolniczy z siedzibą w Nowym Pekinie oraz filiami w każdej prowincji
 państwa.
   4'11. Pracownicy KCeNaT otrzymają zachęty finansowe w zamian za nauczanie na Uniwersytecie.
 4'2. Uniwersytet będzie oferował miesięczne szkolenia i roczne kursy rolnicze kończone certyfikatem,
 trzyletnie studia rolnicze kończone tytułem magistra, a dla najlepszych studia doktorskie.
   4'21. Osoby kończące studia doktorskie będą miały zagwarantowaną posadę w związanych z
   rolnictwem instytucjach państwowych lub w KCeNaT, zależnie od kierunku studiów.
 4'3. Każda spółdzielnia rolnicza otrzymuje gwarantowane miejsca na Uniwersytecie.
   4'31. Spółdzielnie o średniej posiadani ziemi niższej niż 20 hektarów na osobę otrzymają jedno
   miejsce za 50 hektarów ziemi skupianej przez spółdzielnię, zaokrąglając w górę.
   4'32. Spółdzielnie o średniej posiadani ziemi wyższej niż 20 hektarów na osobę otrzymają jedno
   miejsce za 100 hektarów ziemi skupianej przez spółdzielnię, zaokrąglając w górę.

Jeśli ustawa zostanie przegłosowana, Pasterz zapowiada wydanie razem z nią Edyktu o Wsparciu Rolnictwa. Edykt poprzez podkomisje rolne przekaże spółdzielniom rolniczym środki do spożytkowania na poprawę efektywności pracy- zakup nowoczesnych maszyn rolniczych, nasion nowych roślin etc. Wydatkowanie pieniędzy będzie nadzorowane przez odpowiednie podkomisje rolne. Zostaną również ufundowane stypendia dla najlepszych studentów nowego Uniwersytetu Rolniczego.

40 mld na wprowadzenie w życie postanowień Ustawy Rolnej i Edyktu o Wsparciu Rolnictwa

Dodatkowo jeśli ustawa przejdzie Pasterz wyda także edykt o Zielonych Pastwiskach. W ramach tego edyktu wszystkie rodziny, dla których zakup jedzenia i energii pochłania więcej niż 75% domowego budżetu mają otrzymać wsparcie materialne. W tym celu zostanie spożytkowana ogromna nadwyżka zaopatrzenia, wypracowana w tym roku przez nasze rolnictwo. Wsparcie zostanie przekazane poprzez nowopowstały system podkomisji rolnych do spółdzielni rolniczych, które mają wcześniej zadeklarować liczbę członków kwalifikujących się do wsparcia, a następnie rozdzielić je pomiędzy nich. Takie wsparcie pozwoli rodzinom pomyśleć o zainwestowaniu choćby w edukację dla ich dzieci, odłożenie pieniędzy w kasach oszczędności, czy też innych działaniach podnoszących ogólny poziom życia w naszym kraju. Jeśli po rozdaniu wszystkim potrzebującym okaże się, że przeznaczono więcej żywności niż było potrzeba, należy odpowiednio obniżyć procent budżetu idący na jedzenie i energię kwalifikujący do otrzymania wsparcia.

2 zaopatrzenia/prowincja (w sumie 20 zaopatrzenia) na wprowadzenie Edyktu o Zielonych Pastwiskach. Kolejne 20 zaopatrzenia jest w rezerwie, czyli jakby było za mało dla docelowych odbiorców to należy dołożyć z rezerwy ile potrzeba, ale jeśli zostało tylko w rezerwie to nie należy dalej obniżać progu kwalifikacji do wsparcia.

1934 (zaległe) - Rewolucja, a może kontrrewolucja?

Diaz* i Ley Lerdo* pogrzebani!

Kraj świętuje i nie mamy większego komentarza; reforma rolna to całkowity sukces. Jak się można domyślić, wszystko zostało od razu przegłosowane przez Izbę Głosu, a ci z opozycji (niektórzy) co postradali rozum i zagłosowali przeciw są bardzo nielubiani przez populację.

Cristeros też są całkowicie zadowoleni i mają nadzieję, iż wielkoduszny Pasterz, widząc, jakie korzyści dla kraju przynosi przerabianie kraju na ich modłę, nie będzie miał nic przeciwko dalszym reformom na dobre.

Nowy Budynek Specjalny:
Sukces! Wreszcie jeden z podstawowych problemów, przed jakimi kraj stanął na krawędzi jeszcze 20 lat temu, został całkowicie rozwiązany na korzyść społeczności autochtonicznych, oraz wieśniaków, a obecnie z pewnością można stwierdzić, iż jesteśmy najbardziej przyjaznym krajem dla rolnika na świecie. Rewolucja Meksykańska faktycznie dosięgła jednego ze swoich sukcesów; chociaż inni twierdzą, że to raczej Kontrrewolucja, skoro to konserwatyści wygrali z liberałami i to społeczeństwo i tradycyjny porządek zatryumfowało, a nie żądza pieniądza.

Dostajesz 1 darmową akcję z cennika stabilności.
Oprócz 40 mld, na reformę wykorzystano 32j zaopatrzenia z dekretu o Pastwiskach.

Budynek: Federacja Spółdzielni Rolniczych
Efekt: Sektory rolnictwa produkują o 1 mld $ więcej, ale produkują o 1j zaopatrzenia mniej (w ramach Edyktu o Zielonych Pastwiskach, koalicja rządząca przegłosowała, iż będzie obowiązywał zawsze aż do odwołania.) W dodatku, wraz z ogromnymi zmianami, każdy sektor mechanicznie kosztuje teraz o 1 mld $ więcej (czyli zamiast 3 mld x liczba sektorów to 4 mld x liczba sektorów). Także przy zajmowaniu nowych sektorów rolnictwa
służby porządkowe jednocześnie go sprowadzają do naszych rozwiązań i do naszego prawa, co może albo pomóc w okupacji, albo na odwrót.

Żeby było jasne, to już działa na 1934 jako zaległe działania, więc ma już efekt w 1935.


______________________________________________
* Mowa o Porfirio Díazie, dyktatorze Meksyku, który w ramach Prawa Lerdo ustanowionego wcześniej przez liberałów rozwalił wszystkie "kolektywne" formy posiadania ziemi, de facto pozbawiając przy tym Indian i wiosek całości ich ziemi, wraz z Kościołem Katolickim. Chociaż liberałowie gospodarczy powiedzą, że to dobrze..

1935
// Gracz wybrał stabilność zamiast akcji z cennika, więc:

+3% stabilności.

Odbudowa Faktorii Walkerów

W trakcie zawieruchy na północy, gdzie zastępy oszalałych fanatyków stają przeciwko sobie w walce o zgliszcza Wspólnoty Buffalo, zniszczona została nowojorska faktoria rodziny Walkerów, naszych współpracowników, których ekspertyza oraz tworzony przez nich popyt zapewniały niezwykle wysokie plony jak i dochody naszemu rolnictwu. Jako że Chrześcijanie nie mają prawa zostawić bez pomocy nikogo, a już na pewno nie przyjaciół i sojuszników, Pasterz podjął natychmiastową decyzję o zaproszeniu Walkerów do naszego kraju. Tutaj będą mogli bezpiecznie wznowić swoją działalność, oczywiście pod państwową egidą. Za państwowe fundusze powstanie wielka destylarnia, a już wkrótce produkowany w niej alkohol będzie sprzedawany w całym Meksyku i na południu dawnego USA. Destylarnia zostanie sprzężona z naszym rolnictwem. Przede wszystkim otrzyma sekretarza z Federacji Spółdzielni Rolniczych, który będzie odpowiedzialny za przekazywanie Walkerom koniecznej ilości płodów rolnych po odpowiednich cenach przez nasze spółdzielnie. Oprócz tego zostaną w niej zatrudnieni także specjaliści, którzy 8 lat temu odpowiadali za rozwój produkcji rodzimej Tequilli. Jednocześnie o ile Walkerowie mogą nadal produkować swoją tradycyjną whisky, rząd będzie oczekiwał, że destylarnia zajmie się także właśnie Tequillą oraz innymi tradycyjnymi meksykańskimi alkoholami (takimi jak Kahlúa, Rompope czy Mezcal). Dzięki silnemu zapleczu produktowemu, zapewnianemu przez silną dywersyfikację naszego rolnictwa, destylarnia będzie prawdopodobnie miała lepsze warunki do pozyskiwania potrzebnych towarów, niż miała je w Nowym Jorku. Budowa destylarni będzie miała również akcent propracowniczy: ma w niej obowiązywać pięciodniowy tydzień i ośmiogodzinny dzień pracy, z obowiązkiem zagwarantowania niewliczającej się do czasu pracy półgodzinnej przerwy obiadowej po czterech godzinach, oraz wliczającej się do czasu pracy 15-minutowej przerwy modlitewnej. Będzie także obowiązywał zakaz zatrudniania dzieci oraz nakaz równego traktowania kobiet i mężczyzn. Jej pracownicy otrzymają również prawo do zrzeszenia się w ramach związku zawodowego. Ze środowiska Pasterza słychać przecieki, że takie propracownicze zapisy to zapowiedź większej, nadchodzącej rychło reformy prawa pracy, dotyczącej całego kraju. Pasterz liczy, że dzięki przeciekom zakłady powoli się do niej przygotują, dzięki czemu w momencie wprowadzenia problemy związane ze zmianami będą mniejsze.
Na budowę wielkiej destylarni i podpięcie jej do naszego systemu rolnego przeznaczam 30 mld.


Żaden obywatel naszego kraju nie może być pozostawiony samemu sobie, zwłaszcza, jeśli problemy z którymi się zmaga są ceną płaconą za wielkość naszej ojczyzny. Dlatego też Pasterz ogłosił program wsparcia ofiar wojny. Od teraz każda osoba, która w wyniku działań wojennych została kaleką, otrzyma dożywotnią rentę (dotyczy to zarówno żołnierza, któremu granat urwał dłoń, jak i robotnika, któremu przy produkcji czołgu maszyna ucięła nogę). Dożywotnie renty powędrują także do rodzin osób, które zginęły w wyniku tych działań. Oprócz tego tak kalecy, jak i rodziny zmarłych otrzymają większą jednorazową zapomogę, kalekom państwo sfinansuje w całości koszty leczenia i rehabilitacji, a rodzinom zmarłych zwróci koszty pogrzebów.
Na wsparcie przeznaczam 10 mld, drugie 10 mld jest w rezerwie, z której można dopłacić gdyby funduszy nie wystarczyło.

Nareszcie zjednoczenie!

Po zgodnych negocjacjach z naszymi północnymi partnerami, wobec rychłego zwycięstwa w wojnie z "państwem" sercożerców, Pasterz przedstawił Izbie Głosu do ratyfikacji następującą umowę:

Umowa o Latynoskim Państwie Związkowym

Zawarta między Budaiguo a Rzeczpospolitą Meksyku
1. Trzy lata po zawarciu umowy Rzeczpospolita i Budaiguo połączą się w państwo, które przyjmie nazwę Patria Grande.
2. Władza ustawodawcza Patria Grande zostanie utworzona poprzez połączenie parlamentów obu łączących się państw, przy czym nowy parlament będzie funkcjonował na zasadach parlamentu Rzeczpospolitej Meksyku.
3. Władza wykonawcza pozostanie w ręku Pasterza.
3'1. Po śmierci Pasterza lub w momencie jego odejścia na emeryturę władzę wykonawczą przejmie
prezydent, wybierany w bezpośrednich wyborach co 5 lat.
3'2. Prezydent starci możliwość rządzenia przez dekrety.
4. Lista działań przygotowawczych do zjednoczenia.
4'1. Uchwalenie przez parlamenty obu krajów wspólnej konstytucji.
4'2. Kontynuacja i ujednolicenie reform dążących do utworzenia państwa dobrobytu opartego na chrześcijańskiej
nauce społecznej.
4'3. Ścisła współpraca w polityce zagranicznej, nakierowana na ochronę interesów i dobrostanu nie
tylko Meksykanów, ale wszystkich Latynosów.

1936

Odbudowa Faktorii

Nowy Budynek Specjalny:
Założenia, środki i wykonanie planu nie budziło żadnych zastrzeżeń. Problemy pojawiły się jednak takie, że większość Walkerów została dosłownie wyeksterminowana z tej planety, gdy Aryan Empire zajęło Nowy Jork; a wraz z nimi przepadło także know-how i wiele technik produkcji, albowiem w naszym kraju głównie stacjonowały „karki” od dostaw, a specjalistów było niewiele. Dzięki jednak tym, co przeżyli, a bardziej przez nasze dawne doświadczenie oraz skupienie się na rodzimej produkcji, udało nam się stworzyć z tego coś nowego. I to w dodatku służące nam i będące de facto wytworem meksykańskiej kultury, a nie będące kopią amerykańskiego whisky. Regulacja zawartości alkoholu w butelkach też z pewnością pomoże w walce z potencjalnym pijaństwem...
Zbudowanie de facto zakładu od podstaw to coś innego niż przeprowadzenie zmian w obecnie istniejących dlatego na razie te duże zmiany o prawie pracy nie miały aż tak dużego wpływu na efektywność; nie przejdzie to jednak tak gładko w innych sektorach.

Budynek: Destylarnia Trunków Tradycyjnych (DTT)
Efekt: Sektory rolnictwa produkują o 1 mld $ więcej.

Wsparcie dla Ofiar Wojny

Doskonale, że rząd o tym pomyślał — takie wsparcie bardzo się przyda rodzinom i ludność z pewnością będzie wdzięczna rządowi za takie działania, co z pewnością będzie miało wpływ na ich preferencje wyborcze w następnym głosowaniu. Wydaliśmy na to 12 mld $.

+1% stabilności.
Jak wyżej napisano, wydarzenie będzie głównie miało wpływ na wzrost poparcia dla ekipy rządzącej.

Nareszcie Zjednoczenie

Hurra! Niech żyje Meksyk!
... Niektórzy jednak tonują swój optymizm, czekając na projekt konstytucji i samego procesu przebiegnięcia fuzji dwóch państw. Można jednak z pewnością stwierdzić, że populacja jest nastawiona optymistycznie — na pewno ta katolicka część.

+2% stabilności.

Mimo wszystkich przeciwności losu udało się nam i odnieśliśmy zdecydowane zwycięstwo — Meksyk jest w całości nasz! Przynajmniej to, co było uznawane przez społeczność międzynarodową za Meksyk. Niechaj nam żyje na wieki!

Od Los Angeles po Jukatan trwają huczne celebracje ponownego zjednoczenia kraju — udało nam się, a tym świniom Anglosaskim w północy nie i dalej się zabijają wzajemnie! Hurra! Możliwości przyszłe dla naszego kraju są nieograniczone — tak przynajmniej uważa większość populacji.

Nikt już nie za bardzo pamięta o potencjalnie słabych rzeczach zrobionych przez rząd; ostatecznie, to dzięki tejże polityce najpierw zmiażdzyliśmy Kalifornię, potem Konglomerat a na końcu sercożerców, jak nasi przodkowie.

Pozostaje jednak kwestia tego, w jakim kierunku pójdzie nasz kraj po tym zwycięstwie; po raz pierwszy wśród Cristeros ujawniły się głębsze podziały, gdyż to, co ich spajało, zostało wykonane. Z pewnością Pasterz, który zdobył ogromny autorytet będzie miał wpływ na ścieżkę obraną przez państwo związkowe..

+8% stabilności.
Wybór na TFie, ale efekty tutaj będą jawne też.

Ludzie tłumnie ruszyli do urn

Opatrzność prowadzi nas pewną ręką przez wzburzone fale post-mgielnego świata. Zwycięstwo nad sercożercami, które pozwala nam zakończyć stan wojenny, przyszło idealnie w roku, kiedy przyszła pora na nowe wybory. Zgodnie z obietnicą politycy naszego kraju znów będą mieli okazję stanąć w szranki o serca i umysły wyborców. Próg wyborczy ponownie zostaje ustalony na 10%, ponieważ nasz kraj niezwykle się rozrósł, jest jeszcze niestabilny i nie możemy pozwolić, aby do parlamentu wchodzili ekstremiści, którzy poparcie bardzo niewielkiej części populacji wykorzystają do siania zamętu. Zanim opiszemy zgłoszone partie, warto prześledzić zmiany, które zaszły na naszej scenie politycznej w ciągu ostatnich czterech lat:

Koalicja Meksykańska:
Cristeros: Cristeros do tych wyborów przystępują wzmocnieni polityką, która bez wątpienia okazała się pasmem sukcesów. Cztery lata przy władzy pozwoliły partii, która do pierwszych wyborów startowała właściwie jako grupa zainspirowanych sąsiadami z północy aktywistów, rozrosnąć się do rozmiarów potężnego obozu. Za tym idzie sprawna machina kampanii wyborczej, duże fundusze i zaplecze intelektualne. Z drugiej strony wielka partia zdążyła już podzielić się na dwa stronnictwa, toczące spory o przyszłość naszego kraju, a potencjał wyborczy Cristeros w dawnym państwie sercożerców jest wyjątkowo niski, co wymusiło sojusz z siłami majańskimi oraz azteckimi.
Partido Popular de Mexico: Faworyci poprzednich wyborów, którzy doznali z rąk Cristeros druzgocącej porażki. Po takim ciosie partia już się nie podniosła i doszło do rozpadu. Część przeszła w szeregi Cristeros, wykorzystując mandat poselski albo regionalną rozpoznawalność jako bilet wstępu. Reszta natomiast utworzyła nową partię, znaną jako "Trójka", mającą zająć pozycję głównej opozycji w kraju. Nowa paertia powstaje w koalicji z osłabianymi przez zmiany etniczne oraz socjalną politykę Cristeros Labour Party oraz partiami chińskimi.
Partido Avocado: Wraz ze śmiercią kukurydzianej partyzantki i zatarciem lokalnej tożsamości wynikającym z silnego meksykańskiego nacjonalizmu oraz pan-latynizmu, znikła także baza wyborcza Partii Awokado. Jej politycy nadal są jednak cenni, ze względu na mandaty posłów oraz lokalną rozpoznawalność, co pozwoliło części z nich dołączyć do Cristeros, a pozostałym do "Trójki".
Frente Popular: Los od początku małej i skrajnej partii jest bardziej ciekawostką niż znaczącym wydarzeniem; utraciła całkowicie poparcie ze względu na siłę socjalnego kursu Cristeros, a po wybuchu wojny wielu jej członków, znanych z nienawiści do New Mexico, zaciągnęło się na ochotnika do wojska lub oddziałów pokojowych. Tych, którzy powrócili żywi, przyjęto w szeregi Cristeros jako herosów gotowych na śmierć w imię idei.

Koalicja Buddyjska:
Chińskich buddystów jest już w państwie tak niewielu, że trzy buddyjskie partie nie mają racji bytu. Dlatego Qingtindang (Partia Ważki), oraz Longdang (Partia Smoka) zostały wchłonięte przez najsilniejszą Guidang (Partię Żółwia). Następnie dołączyły do "Trójki", chcąc budować silną opozycję wobec Cristeros.

Koalicja Anglosaska:
Christian Party: Christian Party istnieje i ma się dobrze, będąc silnym głosem poparcia dla sojuszu z Teksasem, a jednocześnie ostrego krytycyzmu wobec reform socjalnych i pro-meksykańskich. Ze względu na anglosaski nacjonalizm odmówili wejścia w skład "Trójki", w związku z czym zmieniająca się na niekorzyść anglosasów demografia  w połączeniu z wysokim progiem wyborczym mogą oznaczać, że staną się opozycją pozaparlamentarną.
Labour Party: Reagując na utratę socjalnego elektoratu, Labour Party szybko zdecydowała się na wejście w skład "Trójki", kończąc swoją samodzielną egzystencję.

Z tych politycznych zawirowań oraz z podboju nowych terytoriów wyłonił się nowy krajobraz polityczny, złożony z następujących, kandydujących w najbliższych wyborach partii:

Coalición Cristiana:
Cristeros Real: Cristeros Real to jedna z dwóch frakcji wewnątrz partii Cristeros (oni i Cristeros Guadalupanos startują w ramach jednej partii a frakcje są zupełnie nieoficjalne, ale warto zaznaczyć która zdobyła ile mandatów). Cristeros jako całość startują na platformie kontynuowania reform socjalnych, ochrony interesów Meksykanów oraz wszystkich Latynosów. Na głównego wroga w trakcie wieców wyborczych wyrasta obecnie "państwo" UFC. Wskazują także na liczne sukcesy odniesione w ciągu ostatnich czterech lat, na odcinkach gospodarczym, społecznym, politycznym i militarnym. Wreszcie mogą się pochwalić wsparciem Pasterza, który oficjalnie wezwał do oddawania na nich głosów. Cristeros Real są frakcją sprzyjającą tradycyjnemu, hierarchicznemu katolicyzmowi oraz pan-latynizmowi. Ich nazwa bierze się od zawołania "Viva Cristo Rey y Nuestra Señora de Guadalupe", w trakcie którego Królewscy głośniej krzyczą pierwszą część zdania, a Guadalupańczycy drugą. "Viva Cristo Rey" kojarzy się bowiem z tradycyjnym, katolickim porządkiem, ale także z uniwersalizmem- w końcu Chrystus to król wszystkich katolików. Kiedy Pasterz wzywał do głosowania na Cristeros wymienił z nazwiska kilku kandydatów; wszyscy wymienieni byli właśnie członkami frakcji Królewskich.
Cristeros Guadalupanos: Druga frakcja w ramach Cristeros, promująca meksykański nacjonalizm i katolicki mistycyzm. W trakcie zawołania głośniej krzyczą "y Nuestra Señora de Guadalupe", Matka Boska Guadalupańska jest bowiem konkretnie patronką Meksyku, a zwłaszcza meksykański kult maryjny od zawsze był siedliskiem mistycyzmu.
Cristeros Maya: Istnienie tej partii jest świadectwem zmysłu politycznego przywódców pierwszych majańskich samoobron. Kiedy tylko było jasne, że Majowie staną po naszej stronie, ci przywódcy ogłosili powstanie "majańskiego odłamu ruchu Cristeros", a następnie, korzystając z faktu, że atmosfera niepewności i chęć zachowania nowouzyskanej autonomii sprzyja konsolidowaniu się Majów za jedną partią, zmonopolizowali lokalną scenę polityczną, przynajmniej w wyborach do parlamentu państwowego (//w wyborach do parlamentu autonomii są inne lokalne partie, ale nie ma sensu chyba opisywać tych wyborów, a do parlamentu ogólnego nie startują, bo i tak nie przebiłyby progu). Ogłoszenie się odłamem ruchu Cristeros pozwoliło na wejście w koalicję z tą partią, dzięki czemu oryginalni Cristeros nie wystawią żadnych kandydatów na terenie majańskiej autonomii (Cristeros Maya i tak poza autonomią nie planowali wystawiać nikogo).
Ixtilion "Yokoxkayotl" (Ixtilion "Pokój"): Większość partii azteckich została zdelegalizowana (///więcej o tym niżej, w Edykcie o Pokoju). Pozostały na placu boju ruch Ixtilion podzielił się- Ixtilion "Pokój" to efekt tego podziału. Jest to frakcja wzywająca do chrystianizacji przy zachowaniu azteckiej tożsamości, a jednocześnie do akceptacji, że Aztecy są wtórnie znatywizowaną częścią Narodu Latynoskiego. Potępiają tak dawną aztecką religię, jak i wszelkie akty terroru czy bezprawia. Zdecydowanie przylgnęła do nich łatka kolaborantów i nie mogą liczyć na zbyt dobry wynik, zawsze to jednak lepiej niż wyniki, które osiągnęliby w dawnym New Mexico kandydaci Cristeros. Dlatego też partia rządząca zgodziła się na koalicję i oddanie Ixtilion "Yokoxkayotl" walki o miejsca znajdujące się na terenie dawnego New Mexico, a poza granicami autonomii Majów.

"Trójka" (Partido Liberal/ Liberal Party/ Ziyoudang): Nazywana "Trójką" oczywiście ze względu na nazwę partii w trzech językach, Partia Liberalna chce być najsilniejszą opozycją w kraju. Wskazuje na jego wielokulturowe dziedzictwo, sprzeciwiając się tak meksykańskiemu nacjonalizmowi, jak i pan-latynizmowi. Chociaż poparła wojnę z New Mexico, krytykuje jej przeprowadzenie: uderzenie czołgami przez dżunglę i brak odpowiednich zabezpieczeń przed siłą nieczystą. Bardzo ostro protestuje przeciwko reformom socjalnym, wzywając do przyjęcia bardziej liberalnego kursu i normalizacji stosunków z UFC. Chciałaby wreszcie świeckiego państwa, z szerokim zakresem wolności religijnych, oraz rezygnacji z połączenia z Rzeczpospolitą Meksyku (ale bez rezygnacji z sojuszu i dobrych relacji).

Christian Party: Christian Party walczy o 10%, dlatego też skupili się przede wszystkim na krytykowaniu anglosaskiej części "Trójki" za zdradę protestantyzmu, tak aby pokazać samych siebie jako jedynych przedstawicieli anglosasów, a co za tym idzie zdobycie głosu tak Teksańczyków z północy, jak i Kalifornijczyków. Partia bardzo popiera sojusz z Teksasem i domaga się głębszej współpracy, a także autonomii anglosaskiej na północy. Bardzo ostro krytykują (i są w tym bardziej wiarygodni niż byli członkowie Partii Ludowej w "Trójce"" reformy socjalne, przyjmując wręcz pozycje libertariańskie czy nawet minarchistyczne. Chcą także wypowiedzenia układu o Latynoskim Państwie Związkowym i rezygnacji ze ścisłego sojuszu z Rzeczpospolitą Meksyku na rzecz zwykłych dobrosąsiedzkich relacji.

Ixtilion: Reprezentują zapewne większość z tych Azteków, którzy pójdą na wybory. Domagają się autonomii azteckiej identycznej z majańską, powtórnej legalizacji azteckiej wiary (ale bez ofiar z ludzi), wycofania się z umowy o Latynoskim Państwie Związkowym, zeświecczenia państwa i rezygnacji z jakichkolwiek form nacjonalizmu. Gdyby pochwała Cristeros mogła przejść im przez gardło zapewne pochwaliliby reformy socjalne- ale nie może, będą więc głosować przeciw każdemu projektowi Cristeros, nawet jeśli pryncypialnie się z nim zgadzają.

Na organizację wyborów przeznaczam 5 mld.




Wszyscy Latynosi to wielka rodzina, plakat promujący koncert muzyki z Patria Grande

Zgodnie z Umową o Latynoskim Państwie Związkowym Pasterz przedłożył połączonym parlamentom Budaiguo oraz Rzeczpospolitej Meksyku, zebranym na obrady w Mexico City, projekt wspólnej konstytucji. Konstytucja powstała w duchu pan-latynizmu i tradycyjnego katolicyzmu, tak aby poprzez społeczną naukę kościoła poprowadzić naszą ojczyznę ku świetlanej przyszłości i zanieść nasze zdobycze wszystkim naszym latynoskim braciom. W ten sposób Pasterz oficjalnie sygnalizuje swoje wsparcie dla frakcji ortodoksyjnej, nazywanej "Królewską" w ramach Cristeros. (//robię tylko opisy co jest w jakim rozdziale bo nie ma mnie na tyle żeby pisać całą konstytucję kraju w grze na forum XD)



W rozdziale pierwszym umieszczono opis Patria Grande jako latynoskiego państwa federalnego, złożonego z terytorium centralnego (dawne tereny Rzeczpospolitej Meksyku i Budaiguo sprzed wojny z New Mexico, może się rozszerzać), terytoriów sfederowanych (ich katalog określa ustawa) oraz obszarów autonomicznych (ich katalog określa ustawa). Status terytoriów sfederowanych służy częściom kraju, które mają docelowo zostać wcielono do części centralnej, ale chwilowo z różnych względów potrzebują oddzielnego statusu i nie są jeszcze w pełni zintegrowane. Status obszarów autonomicznych przysługuje natomiast terenom, które są w jakiś sposób odrębne od reszty kraju i w związku z tym mają stałą autonomię, z prawem do własnego samorządu, który pobiera część podatków, decyduje o kwestiach kulturalnych, a także prowadzi szkolnictwo. Odebranie statusu obszaru autonomicznego wymaga 2/3 głosów, czyli jest tak trudne jak zmiana konstytucji.

W rozdziale drugim podkreślono status przewodni kultury latynoskiej i religii katolickiej dla Patria Grande, jednocześnie gwarantując obywatelom należącym do mniejszości prawo kultywowania własnej kultury oraz religii, nawet jeśli nie mieszkają w obszarze autonomicznym. Katalog praw obywatela jest szerszy niż katalog wolności, podkreślono zwłaszcza prawa socjalne, takie jak godne wynagrodzenie czy edukacja. Katalog obowiązków jest stosunkowo wąski, sprowadza się głównie do przestrzegania prawa oraz obrony i godnego reprezentowania ojczyzny.

Prezydent jest wybierany na pięcioletnią kadencję, pełni rolę głowy państwa i przewodzi władzy wykonawczej poprzez powoływany przez siebie gabinet ministrów. Ma inicjatywę ustawodawczą oraz prawo veta, do którego przełamania jest niezbędne 2/3 głosów w Sejmie. Na terytoriach sfederowanych ma prawo zawieszać dekretami ustawy oraz wprowadzać tymczasowe prawo. Unieważnienie dekretu prezydenckiego przez Sejm również wymaga 2/3 głosów. Sejm jest wybierany na czteroletnią kadencję. Ustanawia zwykłą większością obowiązujące prawo poprzez ustawy. Dokładny ustrój parlamentu pokrywa się z ustrojem parlamentu Rzeczpospolitej Meksyku.

Samorząd na terytorium centralnym pokrywa się z ustrojem samorządu terytorialnego Rzeczpospolitej Meksyku. Na terytoriach sfederowanych prezydent powołuje Rady Lokalnej, które organizują społeczność, natomiast w obszarach autonomicznych decydują wybory.

Sądy pokrywają się z ustrojem sądownictwa w Rzeczpospolitej Meksyku, przy czym na terytoriach sfederowanych prezydent ma je prawo zastąpić Trybunałami Doraźnymi oraz Trybunałami Apelacyjnymi, których składy mianuje sam prezydent.

Stany nadzwyczajne wprowadza prezydent, ale muszą zostać zatwierdzone zwykłą większością głosów na pierwszym posiedzeniu Sejmu po wprowadzeniu danego stanu. Dzielą się na:
- Stan klęski żywiołowej, mogący obowiązywać maksymalnie 2 miesiące i lekko ograniczający prawa oraz wolności obywatelskie,
- Stan wyjątkowy, mogący obowiązywać na terytorium całego kraju maksymalnie 2 miesiące, przy czym Sejm może go przedłużyć do pół roku, natomiast na terytoriach sfederowanych mogący obowiązywać bez limitu czasowego. Stan wyjątkowy na terytorium całego kraju ogranicza prawa i wolności obywatelskie w znacznym stopniu, a w terytoriach sfederowanych praktycznie tak samo jak stan wojenny.
-Stan wojenny, mogący obowiązywać tylko od momentu wybuchu wojny do momentu zakończenia walk. Bardzo znacznie ogranicza prawa i wolności obywatelskie.

Do zmiany konstytucji wymagana jest większość 2/3 głosów w Sejmie oraz zgoda prezydenta.


Do śmierci lub przejścia na emeryturę przez Pasterza, wszystkie przepisy dotyczące władzy wykonawczej są nieważne. Pasterz zarządza aparatem władzy wykonawczej oraz rządzi całym krajem poprzez Edykty Pasterskie.

Na opracowanie dokładnych zapisów Konstytucji przez najlepszych prawników, jej implementację w systemie prawa oraz promocję wśród populacji przeznaczam 5 mld.




Weterani wojen o zjednoczenie na czele strajku pracowniczego.

W post-mgielnym świecie nie jest dobrze być członkiem klasy robotniczej. Za ciężką pracę od zmierzchu do świtu ludzie, którzy odbudowują Amerykę z ruin, dostają głodowe pensje, a na starość zostają bez środków do życia. Choćby łamanie praw człowieka, dyskryminacja, opresja i wyzysk przynosiły złote góry, w katolickim kraju nie może być na nie miejsca! Na szczęście wielu ekspertów wskazuje, że niesprawiedliwy rozkład sił nie tylko nie jest dobry dla gospodarki, ale wręcz hamuje jej rozwój. Pozornie wydaje się to sprzeczne: jeśli ludzie pracują więcej i za mniej pieniędzy, to więcej się produkuje, stawia nowych maszyn czy fabryk i tak dalej. W praktyce jednak pracownik harujący bez przerwy to pracownik, który wiecznie egzystuje na granicy wycieńczenia, w związku z czym do niczego się nie przykłada, w nic się nie angażuje, nie ma czasu ani ochoty podnosić swoich kwalifikacji. Te godziny pracy, które zostaną ścięte ustawą robotniczą, to "puste godziny" podczas których efektywność jest tak niska ze względu na zmęczenie, że ich odjęcie nie wpłynie znacząco na gospodarkę. Jednocześnie efektywność pozostałej pracy wypoczętych i dobrze odżywionych robotników znacznie wzrośnie. Natomiast dodatkowe pieniądze, trafiające dziś do kieszeni kapitalistów, wcale nie przekładają się na nasz dobrobyt- od dawna w Patria Grande jedynym dużym stymulatorem rozwoju wszystkich gałęzi gospodarki jest państwo. Tymczasem gdyby te pieniądze powędrowały do kieszeni robotników, spowodowały by znaczny spadek biedy, odciążając częściowo zmuszone dziś dbać o biedaków państwo. Biorąc to wszystko pod uwagę, Pasterz przedstawił w Izbie Głosu projekt Ustawy o Pracy:


Szczęśliwy każdy, kto boi się Pana, który chodzi Jego drogami! Bo z pracy rąk swoich będziesz pożywał, będziesz szczęśliwy i dobrze ci będzie. (Księga Psalmów, 128, 1-2)

1. Postanowienia podstawowe
1'1. Nikt nie może pracować dłużej niż 5 dni w tygodniu po 8 godzin dziennie.
1'2. Zakazane jest zatrudnianie dzieci do 18 roku życia.
 1'21. Dzieci od 13 roku życia mogą być zatrudniane przy pracach lekkich fizycznie, nie
 dłużej jednak niż 3 godziny dziennie 2 dni w tygodniu.
 1'22. Dzieci od 16 roku życia mogą być zatrudniane przy pracach innych niż ciężkie
 fizycznie, nie dłużej jednak niż 3 godziny dziennie 3 dni w tygodniu.
1'3. Zakazane jest zatrudnianie osób powyżej 65 roku życia.
1'4. Zakazana jest dyskryminacja w zakładzie pracy ze względu na wiek, płeć, wyznanie,
poglądy polityczne i pochodzenie.
1'5. Wprowadzona zostaje płaca minimalna w wysokości 400 peso za miesiąc, albo 10
peso za godzinę. (//400 peso wystarczy na utrzymanie na skromnym, ale nie głodowym
poziomie dwóch osób).
 1'51. Płaca w systemie miesięcznym musi być wypłacana najpóźniej drugiego dnia
 miesiąca następnego po opłacanym miesiącu.
 1'52. Płaca w systemie godzinowym musi być wypłacana na końcu każdego dnia pracy.
1'6. Każdy ma prawo do miesiąca płatnego urlopu.
 1'61. Każdy ma także prawo do dodatkowego miesiąca bezpłatnego urlopu.
1'7. Każdy ma prawo do płatnego urlopu chorobowego, przy czym wypłata jest
wypłacana po okazaniu zaświadczenia od lekarza zweryfikowanego przez lokalną
komisję pracy.
1'8. Kobieta w ciąży ma prawo do płatnego urlopu macierzyńskiego do końca trwania
ciąży.
 1'81. Każdy rodzic ma prawo do pół roku płatnego urlopu rodzicielskiego, jednak oboje
 rodzice nie mogą korzystać z urlopu jednocześnie, nawet jeśli pracują w różnych
 zakładach.
 1'82. Skorzystanie z urlopu rodzicielskiego lub macierzyńskiego pozbawia prawa do
 urlopu na podstawie paragrafów 1'6 i 1'61.
2. Samorząd pracowniczy
2'1. Pracownicy każdego zakładu pracy mają prawo do założenia związku zawodowego.
 2'11. Władze związku są wybierane przez głosowanie pracowników zakładu.
2'2. Władze związku otrzymują prawo partycypacji w zarządzie firmy i prawo głosu
równie silne jak najsilniejszy członek zarządu.
2'3. Władze związku otrzymują prawo do ogłoszenia strajku w zakładzie pracy.
 2'31. Strajk należy zgłosić właścicielowi zakładu pracy z przynajmniej tygodniowym
 wyprzedzeniem.
  2'311. W uzasadnionych przypadkach lokalna komisja pracy może zwolnić związek z
  tego wymogu.
2'4. Związek ma prawo zażądać negocjacji układu zbiorowego pracowników z
pracodawcą.
 2'41. W układzie zbiorowym zapisywane są wysokości płac, warunki podwyżek oraz
 dokładne zasady pracy w zakładzie.
 2'42. Przy zawieraniu układu mediuje i ma głos rozstrzygający lokalna komisja pracy.
3. Bezpieczeństwo i Higiena Pracy
3'1. Główna Komisja Pracy opracuje zasady Bezpieczeństwa i Higieny Pracy, w tym listę
prac ciężkich i lekkich fizycznie które zostaną wprowadzone i będą przestrzegane w
każdym zakładzie pracy.
 3'11. Ich przestrzeganie weryfikują lokalne komisje pracy.
  3'111. W razie uchybień lokalna komisja ma prawo obciążyć właściciela karą lub
  zamknąć zakład.
   3'1111. Od decyzji przysługuje odwołanie do Głównej Komisji Pracy.
4. Komisje Pracy
4'1. Powołuje się Główną Komisję Pracy, której zadaniem będzie koordynacja lokalnych
komisji pracy oraz nadzór nad przestrzeganiem praw pracowniczych w całym państwie.
4'2. Powołuje się lokalne komisje pracy, których zadaniem będzie nadzór nad
przestrzeganiem praw pracowniczych w rejonach objętych ich jurysdykcją.
5. Oszczędności pracownicze
5'1. Powołuje się pracownicze kasy chorych.
 5'11. Kasy chorych będą zarządzane przez związki zawodowe.
 5'12. Każdy pracownik ma obowiązek miesięcznie wpłacać 5% zarobków do kasy.
 5'13. Pracodawca ma obowiązek miesięcznie wpłacać 20 peso do kasy za każdego
 pracownika zakładu pracy.
 5'14. Z kasy będzie finansowane leczenie chorych pracowników zakładu pracy.
5'2. Powołuje się pracownicze fundusze emerytalne.
 5'11. Fundusze emerytalne będą zarządzane przez związki zawodowe.
 5'12. Każdy pracownik ma obowiązek miesięcznie wpłacać 5% zarobków do funduszu.
 5'13. Pracodawca ma obowiązek miesięcznie wpłacać 20 peso do kasy za każdego
 pracownika zakładu pracy.
 5'14. Fundusze będą wypłacały emerytury  wszystkim byłym pracownikom po 65 roku
 życia.
 5'15. Przy zmianie miejsca pracy należy przelać wartość wpłat pracownika na konto
 funduszu w zakładzie, do którego się przenosi.

Na wprowadzenie w życie postanowień ustawy przeznaczam 40 mld.

W związku z narastaniem niepokojów, terroryzmu i sabotażu na terenach zamieszkanych przez "Azteków", Pasterz zdecydował się na wprowadzenie edyktem stanu wyjątkowego, zgodnego z nową Konstytucją. Od teraz sądy sprawować tam będą trybunały, a władzę komitety, których składy w całości zależą od Pasterza. Wprowadzona zostaje także godzina policyjna. Znacznie zwiększona zostanie obecność sił porządkowych w regionie, a na ulice zostanie wyprowadzone wojsko, tak aby zetrzeć partyzantów z powierzchni ziemi. W zakładach pracy i spółdzielniach rolnych, gdzie dochodzi do sabotażu, chwilowo zostają zawieszone Ustawa o Pracy oraz Ustawa Rolnicza, a nadzór nad ich pracą przejmują w całości przedstawiciele Pasterza. Dodatkowo, dążąc do bardziej trwałego uregulowania statusu nowych terytoriów, Pasterz wydał Edykt o Pokoju, oficjalnie nadający terenom zamieszkanym przez Majów status obszaru autonomicznego, a pozostałym terenom wyzwolonym spod władzy New Mexico status terytoriów sfederowanych. Edykt zakazuje też praktykowania azteckiej wiary. Wszystkie praktyki religijne będą traktowane jako przygotowanie do złożenia ofiary z człowieka, a co za tym idzie jako usiłowanie popełnienia zabójstwa ze szczególnym okrucieństwem. Zezwolono na legalne zabijanie trytonów, jako kreatur ciemności i sługusów szatana.

Na działania związane z wprowadzeniem Edyktów przeznaczam 10 mld. Dodatkowe 5 mld idzie na rekrutację 20 jednostek służb porządkowych.



Festiwal Santa Muerte zorganizowany na trasie podróży poselstwa

Tuż przed przybiciem do naszych brzegów statku pod dziwną, tęczową flagą, Pasterz miał niezwykły sen. W grupie dziwnie ubranych ludzi przechadzał się ulicami wielkiego miasta, wchodząc do teatrów i muzeów, wszędzie oglądając olbrzymi dobrobyt. W pewnym momencie usłyszał w głowie głos św. Felipe de Jesúsa*, mówiącego mu, że znajduje się na wycieczce po Korei Północnej, kraju w alternatywnym świecie, gdzie nigdy nie było mgły. Pasterz zdumiony oglądał bogactwo i potęgę tego obcego kraju. Wreszcie zobaczył jednak, jak przewodnicy przepędzają z ulicy zagłodzoną kobietę, zbierającą szczaw do jedzenia. Wtedy zrozumiał, że cała wycieczka była wielką mistyfikacją- a kiedy to pojął, natychmiast się obudził.
Pasterz długo medytował nad znaczeniem snu, ale nie mógł go rozszyfrować- aż w naszych granicach pojawili się posłowie Inków z ich powolną podróżą na audiencję u Pasterza. Boska inspiracja nie może pójść na marne, dlatego posłom zostanie urządzona "wycieczka po Korei Północnej". Poselstwo zostaje natychmiast powiadomione, że podróżować należy jedną, wyznaczoną z góry trasą, po której poprowadzą ich przewodnicy. Trasa wiedzie przez najbogatsze miejscowości, najlepiej prosperujące przedsiębiorstwa i najpiękniejsze miejsca naszego kraju. Dodatkowo w jej trakcie posłowie będą mogli oglądać wydarzenia upamiętniające nasze największe zwycięstwa w wojnach o zjednoczenie, cykl festiwali kulturalnych oraz wspaniale zorganizowanych mszy naszych najbogatszych kościołach. Wszystko, co dzieje się na trasie poselstwa, będzie też dostępne dla ogółu populacji, dzięki czemu spełni dodatkową rolę promocji i odbudowy naszej kultury w New Mexico, oraz po prostu radosnego oddechu dla ludzi, którzy musieli przeżyć dwa lata wojny. Podróż zakończy się w Nowym Pekinie, gdzie po przepłynięciu się tradycyjnymi łodziami z naszych stoczni i zakosztowaniu kuchni chińsko-latynoskiej posłowie zostaną przyjęci przez Pasterza. Po rozmowach zostanie im przydzielona luksusowa rezydencja, w której będą mogli mieszkać ile dusza zapragnie i wypuszczać się z niej (oczywiście z przewodnikami) na wycieczki po okolicy. Kiedy zapragną wrócić do domu ich statek zostanie im zwrócony, a na drogę otrzymają bogate podarki, składające się z różnych tradycyjnych latynoskich produktów. Jeśli inne kraje próbowałyby się kontaktować z Inkami, to nasi przyjaciele i sojusznicy z Teksasu oczywiście zostaną przepuszczeni, nie dopuszczamy natychmiast przedstawicieli Białego Legionu ani Aryan Empire- nasz kraj nie będzie arenę do rozmów dla ludzi, którzy odmawiają człowieczeństwa naszym obywatelom. Jeśli poselstwo Inków będzie chciało z nimi rozmawiać, to oczywiście przepuścimy ich dalej na północ, zaoferujemy porady i zapasy na drogę, ale ostrzeżemy ich, że te tereny są zamieszkane przez rasistowskich fanatyków, toczących między sobą wojnę, jest to więc skrajnie niebezpieczne przedsięwzięcie.

*św. Felipe de Jesús to meksykański święty, który zmarł męczeńską śmiercią w Japonii, dlatego ze względu na połączenie Azji i Meksyku jest personalnym patronem Pasterza.

Na całość działań związanych z poselstwem przeznaczam 10 mld.