Wydarzenia

Zmiana sytuacji geopolitycznej w Europie zmusza Imperium Rosyjskie do zaciśnięcia więzów współpracy z Białorusią. Nagłe ultimatum wystosowane ze strony władz IV RP było sporym zaskoczeniem dla rosyjskich elit. Do głośnego szczekania polskiego pieska zdążyliśmy już przywyknąć, ale chyba zapomniał on, że amerykański Pan niekoniecznie musi chcieć dalej go ochraniać. Mimo tego należy przypomnieć Antoniemu Macierewiczowi, że Rosja nie jest tak daleko jak mu się wydaje i dalsze wymachiwanie szabelką może mieć opłakane skutki.

Minister Wojny Imperium Rosyjskiego Siergiej Szojgu w porozumieniu z Mińskiem ogłosił na ten kwartał przeprowadzenie wspólnych rosyjsko-białoruskich manewrów Zapad 2020. Na Białoruś wysyłamy jedną kompletną dywizję pancerną ze wsparciem eskadry lotnictwa myśliwskiego, które wraz z Armią Białoruską mają uskuteczniać praktyczne działania zbrojne przeciw grupom dywersyjnym czy lekkiej piechocie takiej jak Wojska Obrony Terytorialnej. Podkreślamy jednak defensywny charakter manewrów Zapad 2020, dlatego przez większość czasu wojska będą ćwiczyć schematy obrony ważnych obiektów na terenie Białorusi.

Proszę o wycenę zużycia zaopatrzenia podczas manewrów przez wszystkie biorące w nich udział jednostki (także białoruskie)


W poprzednim kwartale w Moskwie podpisany został dokument programowy, określany przez rosyjskie elity mianem „mapy drogowej" do integracji Białorusi oraz Imperium Rosyjskiego. W najbliższej przyszłości konieczne mogą okazać się negocjacje dotyczące pełnej integracji najbardziej strategicznych sektorów państwowych, na razie jednak pakt Moskwa-Mińsk opiera się na czterech filarach:

1. Pełna swoboda przepływu obywateli państw będących jego sygnatariuszami

Zastosowanie w polityce granicznej między Rosją a Białorusią zasad zbliżonych do częściowego uczestnictwa w unijnej Strefie Schengen oznacza brak konieczności finansowania wynagrodzeń personelu prowadzącego kontrole graniczne oraz utrzymania infrastruktury na granicach, a także zmniejszenie kosztów wydawania wiz.

2. Rządy państw sygnatariuszy zobowiązują się do zniesienia ceł w handlu pomiędzy naszymi krajami

Obniżenie cen usług transportowych oraz optymalizowanie łańcuchów dostaw przez stosowanie systemu just-in-time zlikwiduje problem nadmiernych zapasów i związanego z tym kosztownego magazynowania. Warto dodać,że porozumienie nie ma wpływu na wysokość ceł na produkty wytworzone w krajach trzecich, celem tej umowy jest zaktywizowanie handlu rosyjsko-białoruskiego, obce korporacje nie będą miały udziału w zyskach.

3. Państwa członkowskie ułatwiają sobie wzajemnie przepływ kapitału i inwestycji

Zlikwidowanie zbędnych barier biurokratycznych, a także wprowadzenie ulg podatkowych powinno znakomicie współgrać ze zniesieniem ceł i doprowadzić do tego, że rosyjsko-białoruskie relacje ekonomiczne wejdą na wyższy poziom. Istotny będzie także wzrost znaczenia przedsiębiorców i organizacji prywatnych w stosunkach handlowych między naszymi państwami, nie mniej jednak podstawą naszej polityki gospodarczej będzie stopniowe wypieranie ze wspólnego rynku rosyjsko-białoruskiego produktów wytwarzanych na zachodzie.

4. Wspólnie wybrane grupy robocze zajmą się zjednoczeniem urzędu celnego i organów skarbowych

Ujednolicenie polityki podatkowej i budżetowej oraz zasad sprzedaży surowców energetycznych będzie miało ogromne znaczenie w procesie dalszej integracji. Szczególnie surowce energetyczne są dla Mińska istotne, dlatego w ramach przyjaźni Imperium Rosyjskie zgodziło się sprzedawać ropę naftową oraz gaz ziemny za 80% wartości rynkowej.

Proszę o wycenę jakie nakłady finansowe będą niezbędne, by czerpać z tej współpracy realne korzyści

Manewry okazały się wielkim sukcesem i z trwogą były obserwowane w Warszawie czy całym Podlasiu. Więzy rosyjsko-białoruskie zacieśniają się.

+3% poparcia
-4 Zaopatrzenia

Wraz z rozpadem Związku Radzieckiego Moskwa utraciła połączenie lądowe z terytoriami zagarniętymi od nazistów pokonanych podczas Wojny Ojczyźnianej. Imperium Rosyjskie dzięki odzyskaniu Inflant oraz wymuszeniu od rządu Litwy przekazania dwóch nadmorskich prowincji swego państwa, przywróciło transport lądowy między Kaliningradem a resztą Imperium. Teraz nadszedł czas, by odpowiednio rozwinąć ten obszar i włączyć go na dobre do systemu ekonomicznego Imperium Rosyjskiego, a przede wszystkim właściwie zintegrować z resztą kraju.


W porównaniu z pozostałą częścią Imperium, Obwód Kaliningradzki posiada silnie rozwinięty sektor małych przedsiębiorstw, jednak w uwagi na odizolowanie obwodu od reszty kraju i wiążące się z tym wyższe koszty prowadzenia działalności gospodarczej (energii, tranzytu i importu), obwód cieszył się umiarkowanym zainteresowaniem inwestorów zagranicznych. Teraz przeszkody te zostały usunięte, a wybuch wojny między Francją a Niemcami raczej nie zachęca do inwestowania w Europie środkowej. Imperium Rosyjskie jest państwem wolnorynkowym, jednak inteligentny interwencjonizm gospodarczy z pewnością nie zaszkodzi rozwojowi ekonomii Kaliningradu i okolic:

1 miliard Rubli na promowanie inwestycji w Kaliningradzie wśród zachodnich przedsiębiorców
1 miliard Rubli dofinansowania rządowego dla małych przedsiębiorców w Obwodzie Kaliningradzkim
1 miliard Rubli na promowanie inwestycji w Kaliningradzie wśród azjatyckich przedsiębiorców

Minister Skarbu Imperium Rosyjskiego zwrócił uwagę na konieczność poczynienia inwestycji w lokalnym przemyśle. Na terenie Obwodu Kaliningradzkiego istnieją już fabryki zajmujące się produkcją środków transportu: wagonów oraz dźwigów, a także zakłady przemysłu stoczniowego oraz motoryzacyjnego. Ponadto istnieje tutaj przemysł elektroniczny  oraz materiałów budowlanych oraz spożywczy. Wszystkie te gałęzie przemysłu muszą dostać odpowiednio dofinansowane z budżetu państwa. Nie zapominamy także o tym, że nadmorski charakter obwodu sprzyja rozwojowi rybołówstwa i przetwórstwa rybnego. Wisienką na torcie i głównym bogactwem Kaliningradu jest bursztyn. Na terenie obwodu znajdują się największe na świecie złoża bursztynu, obejmujące prawdopodobnie ponad 90% światowych zasobów tego surowca. Najwięcej bursztynu wydobywa się w rejonie osiedla Jantarnyj, gdzie często poddawany jest on także obróbce.

1 miliard Rubli na produkcję samochodów: firmy Awtor oraz AwtoWAZ zajmują się montażem samochodów marek Łada
1 miliard Rubli na rozwój przemysłu stoczniowego, zarówno budowlanego jak i remontowego
1 miliard Rubli dofinansowania dla przemysłu elektromaszynowego, szczególnie produkcji sprzętu RTV/AGD
1 miliard Rubli na rozwój rybołówstwa i przetwórstwa rybnego
1 miliard Rubli dofinansowanie dla przedsiębiorstw zajmujących się wydobyciem i obróbką bursztynu

Pogarszanie się sytuacji zdrowotnej w Kazachstanie oraz brak chęci działania ze strony byłego rządu tegoż państwa, skłoniły nas do dalszego rozszerzenia azjatyckiej części Imperium Rosyjskiego. Imperator Władimir Putin podjął decyzję o zmianie statusu Kazachstanu i włączeniu go bezpośrednio w skład Imperium Rosyjskiego. Nie oznacza to bynajmniej postępowania procesu centralizacji władzy lub pogorszenia poziomu życia Kazachów. Wręcz przeciwnie!

Pod koniec III kwartału 2020 roku Premier Michaił Miszustin ogłosił plan decentralizacji władzy w Kazachstanie - przekazania części uprawnień Rady Okupacyjnej miejscowym działaczom Partii Jedna Rosja. W ramach reformy Putin ma pełnić funkcję arbitra w ewentualnych konfliktach pomiędzy władzą wykonawczą a obywatelami oraz zachować uprawnienia do kierowania polityką zagraniczną i bezpieczeństwa Kazachstanu. Kazachscy członkowie partii rządzącej mają uzyskać większą rolę w formowaniu Biura Politycznego oraz władz regionalnych. Polityka społeczna oraz ekonomiczna mają znaleźć się nie tylko w gestii rządu, ale także akimów - szefów władz lokalnych.

Kilka dni później w przemówieniu wygłoszonym na Placu Czerwonym Władimir Putin przedstawił plan reform gospodarczych w Kazachstanie. Jak mówił, jednym z jego głównych założeń jest rozwój rolnictwa w Kazachstanie. Dzięki dopłatom rządowym gospodarstwa przydomowe i ziemie uprawne drobnych rolników mają się w przyszłości rozwinąć do poziomu latyfundiów. Powstanie też nowy system przechowywania, transportu i zbytu towarów, a subsydia rolnicze mają zostać zastąpione ubezpieczeniem produkcji. Dzięki temu eksport żywości, szczególnie zbóż, ma rozwinąć się na całą Eurazję.

Chociaż sektor górniczo-hutniczy ma zachować znaczenie strategiczne dla Kazachstanu, władze chcą dywersyfikować eksport - zwiększyć do 2022 r. zagraniczną sprzedaż tych towarów, które nie są surowcami. W Kazachstanie mają być także rozwijane gałęzie gospodarki opierające się na nowych technologiach, które zostaną wdrożone na tych terenach przy dofinansowaniach rządowych. Ostatnim punktem reform jest zwiększenie gęstości zaludnienia na tych terenach. Władze kraju związkowego zakładają budowę nowych mieszkań dla 1,5 mln rodzin w ciągu najbliższych 5 lat. Sfinansowanie tego projektu oraz zapewnienie napływu ludności rosyjskojęzycznej na te tereny pozostaje w gestii Moskwy.

Na koniec zostaje kwestia samej stolicy regionu. Duma Państwowa jednomyślnie przyjęła ustawę o przywrócenie nazwy stolicy kraju - Astany. Nazwę Nursułtan uznano za przejściową i pozbawioną znaczenia z uwagi na kryzys przełomu dekad. Aby zmienić nazwę stolicy, konieczne było wprowadzenie poprawek do umowy o wcieleniu Kazachstanu w granice Imperium Rosyjskiego. Jak poinformował premier Michaił Miszustin, podjęto decyzję o skierowaniu projektu do rozpatrzenia przez Dumę Państwową bez poddania go pod referendum. Rada Konstytucyjna zatwierdziła projekt, a deputowani na Kremlu przyjęli go w dwóch czytaniach.

1 mld Rubli na dopłaty dla gospodarstw przydomowych
1 mld Rubli na dopłaty dla drobnych rolników
1 mld Rubli na wdrożenie systemu przechowywania, transportu i zbytu towarów
1 mld Rubli na budowę mieszkań komunalnych (wydatek stały - 1 mld na kwartał przez okres 5 lat)
1 mld Rubli na powołanie 4 oddziałów służb porządkowych
1 mld Rubli na wdrożenie nowych technologii na terenach Kazachstanu:
-Nowoczesne Sposoby Eksploatacji Surowców
-Bezglebowa Uprawa Roślin