Wydarzenia

Rolnictwo już od czasów pierwszych faraonów stanowiło jedną z najważniejszych gałęzi gospodarki Egiptu. Współczesne rolnictwo nie jest jednak w stanie w pełni wykarmić szybko rosnącej populacji Egiptu, a także jest wyjątkowo prymitywne m.in. rolnicy nadal korzystają z motyk i sierpów przy pracy na polach oraz słabo zmechanizowane. Doprowadziło to ostatecznie do tego, że aby w kraju nie wybuchła klęska głodu musiano sprowadzać żywność z innych państw.

Obecne niepewne czasy powodują jednak, że Egipt nie może dłużej polegać na imporcie żywności i musi sam być w stanie wykarmić swoich obywateli oraz armie. Dlatego też Ministerstwo Rolnictwa, przy współpracy z Ministerstwem Finansów ogłosiło rozpoczęcie nowego programu rządowego ”Zielony Egipt”, który w swoich założeniach ma potrwać do końca obecnego roku i przyczynić się do zdecydowanej poprawy stanu egipskiej gospodarki rolnej.

W I kwartale 2021 roku przeznaczone na program środki z budżetu państwa postanowiono wykorzystać, aby przywrócić funkcjonowanie części fabryk i zakładów przemysłowych, które upadły w okresie kryzysu i zostały następnie przejęte przez państwo. Po przywróceniu do stanu pełnej używalności fabryki będą miały za zadanie rozpoczęcie produkcji wszelkiego rodzaju maszyn rolniczych, natomiast zakłady mają zostać przystosowane do produkcji nawozów i pestycydów.

Na cel ten łącznie mają zostać przeznaczone 24 miliardy funtów egipskich, z czego 12 miliardów ma zostać wydanych na przywrócenie produkcji maszyn rolniczych, a drugie 12 miliardów na odbudowę przemysłu nawozów sztucznych i przemysłu ochrony roślin.

Korupcja w Egipcie za rządów republikańskich była zjawiskiem powszechnym wśród urzędników na każdym szczeblu administracji, w tym również i w kolejnych rządach, a także w egipskiej armii. Prawdopodobnie każdej osobie, która żyła w Egipcie w tamtym okresie dane było zetknąć się z korupcją. Zmiana ustroju i władzy bynajmniej nie spowodowała jednak, że problem ten magicznie zniknął. Dlatego też Jego Królewska Mość w specjalnym orędziu do narodu ogłosił sfinansowanie przez rząd wielkiej kampanii, która na celu ma wyleczenie egipskiego państwa z tej choroby.

Kampania rozpocząć się ma od zdjęcia z urzędów wszystkich gubernatorów prowincjonalnych, którzy służyli jeszcze w czasie istnienia republiki. Ich następcami na stanowiskach zostaną osobiście wybrani przez króla członkowie Stowarzyszenia Sześciu Filarów. Kolejnym krokiem będzie rozpoczęcie przez egipską agencje antykorupcyjną – Zarząd Kontroli Administracji fali kontroli w urzędach administracyjnych, która rozpocznie się od urzędów zlokalizowanych w samym sercu państwa - w Kairze i prowincji stołecznej, aby następnie przemieścić się do kolejnych prowincji. Urzędnicy, którzy zostaną pozbawieni urzędów pod zarzutem korupcji mają zostać zastąpieni członkami Sześciu Filarów.

Utworzony zostanie również nowy rodzaj sądów – sądy ds. przestępstw korupcyjnych, które jak sama nazwa mówi zajmować się będą wyłącznie sprawami dotyczącymi osób oskarżanych o korupcje. W każdej z 27 prowincji istnieć będzie jeden taki sąd, a ich działalność nadzorować będzie egipski Sąd Najwyższy.

W ramach kampanii antykorupcyjnej zaostrzone mają zostać również kary za przestępstwa korupcyjne m.in. odtąd osoby, którym udowodni się korupcje będą mogły zostać skazane na karę śmierci, co nie miało nigdy miejsca w czasach republiki.

Na kampanie antykorupcyjną w tym kwartale planuje się wydać z budżetu państwa ponad 5 miliardów funtów.

W dawnych czasach wszyscy muzułmanie pamiętali o słowach zapisanych w Koranie, które mówią, że „Bóg zezwolił na handel, a zabronił lichwy”. Niestety, kiedy do brzegów Afryki przybyły statki niewiernych, którzy sprowadzili swoje banki, muzułmanie powoli zaczęli zapominać o słowie Allaha i wkrótce zaczęli padać ofiarą bezwzględnych lichwiarzy, którzy kawałek po kawałku odbierali im ich majątki. Teraz jednak kiedy prawowierni muzułmanie na nowo znajdują się u sterów władzy, czas najwyższy położyć temu kres i na nowo uczynić Egipt krainą wolną od lichwiarskich praktyk. W tym celu Jego Królewska Mość król Muhammad ogłosił rozpoczęcie reformy egipskiego sektora bankowego.

Założenia reformy są proste: wszystkie banki, zarówno te państwowe, jak i te prywatne mają porzucić zachodni model działalności i zacząć funkcjonować według modelu islamskiego. Ten wykształcony w XX wieku właśnie w Egipcie model bankowości, w przeciwieństwie do modelu zachodniego opiera się na pięciu zasadach:
1. rezygnacja z oprocentowania i odsetek
2. źródłem zarobku banku nie są odsetki i długi kredytowe, a zyski pochodzące z inwestycji w rozwój gospodarki
3. bank powinien inwestować kierując się interesem wspólnoty muzułmańskiej i wartościami islamu
4. wspólne działanie banku i jego klienta i dzielenie pomiędzy nich zysku, ryzyka straty oraz samej straty
5. obie strony umowy są sobie równe i powinny one respektować jej postanowienia, nawet tej zawartej jedynie w formie ustnej

Zgodnie z edyktem wszystkie banki, które zgodzą się przejść na model islamski otrzymają wsparcie na czas przemiany z liczącego 11 miliardów funduszu rządowego. Te banki natomiast, które nie będą miały zamiaru przeprowadzać przemiany modelu działalności i do końca roku nie zakończą funkcjonowania zostaną przejęte przez państwo.

Czego potrzeba najbardziej do rozwoju rolnictwa? Żyznej ziemi i wody oczywiście. Jednak w Egipcie tych dwóch rzeczy jest niestety jedynie ograniczona ilość. Dlatego też żeby choć w pewnym stopniu doprowadzić do zmiany tego stan rzeczy Ministerstwo Rolnictwa we współpracy z Ministerstwem Zasobów Wodnych postanowiły o tym, aby w tym kwartale dzięki pieniądzom przekazanym z budżetu na II etap programu "Zielony Egipt" dokonać rozbudowy egipskiej sieci kanałów wodnych. W swych założeniach projekt ten miałby polegać na budowie kilkudziesięciu kanałów odprowadzających wodę ze znajdujące się na południu Egiptu Jeziora Nasera, która następnie posłużyłaby do nawadniania okolicznych połaci ziemi. Kanały te miałyby osiągać długość ok. 80 kilometrów, a następnie miałyby rozdzielać się na 4 rozgałęzienia, z których każde miałoby mieć długość ok. 40 kilometrów. Łącznie więc długość każdego takiego kanału planuję się na ok. 240 km. Ponadto każdy z nich miałby być również głęboki na ponad 6 metrów, a dno i ściany kanałów miałyby być wybetonowane oraz, żeby jak najbardziej ograniczyć straty wynikające z przesiąkania wody, pokryte dodatkową warstwą polimerową. Także, aby skutecznie chronić kanały przed szkodliwym wpływem silnych wiatrów oraz burz piaskowych po obu stronach każdego z nich posadzony zostanie szereg drzew. Nie możemy jednak polegać wyłącznie na wodzie z kanałów. Zgodnie z planem ministerstw oprócz kanałów, wykonanych ma być również ponad 200 studni głębinowych, które mają zostać napełnione wodą z lokalnych podziemnych źródeł, mającej następnie posłużyć jako dodatkowe źródło wody do nawadniania pól uprawnych.

W pełni nawodnione i przystosowane do uprawy roli obszary zostaną następnie podzielone przez rządowych urzędników na równej wielkości działki, które zostaną przekazane w dzierżawę Egipcjanom wywodzącym się z rodzin należących do klasy chłopskiej. W końcu kto lepiej zadba, aby gospodarstwo rolne dobrze funkcjonowało niż rolnik z dziada pradziada.

Na „Zielony Egipt” w tym kwartale przeznacza się z budżetu sumę 30 mld funtów egipskich.

PALESTYŃSCY UCHODŹCY

Podbój Palestyny przez Izrael doprowadził do tego, że do naszego kraju zaczęły napływać całe rzesz uchodźców. Jako, że jednym z pięciu filarów islamu jest pomoc ludziom znajdującym się w potrzebie, to nie możemy odwrócić się do nich plecami.

W związku z tym rząd postanowił o podjęciu następujących środków. Po pierwsze przy każdym z egipskich miast lokalne władze będą zobowiązane do wyznaczenia specjalnego obszaru, który następnie zostanie przekształcony w obóz dla uchodźców. Po drugie w każdym z tych obozów priorytetem dla lokalnych władz będzie zapewnienie trzech rzeczy: czystej wody, żywności oraz miejsc do spania. Ponadto jako, że obozy takie niemal zawsze stanowią miejsca występowania wielu chorób, a w dużych skupiskach ludzi łatwo o ich szybkie przenoszenie, rząd wydaje specjalne zalecenie, aby cały personel egipskich szpitali i przychodni, którzy akurat nie będzie w nich potrzebny został oddelegowany do udzielenia pomocy medycznej palestyńskim uchodźcom.

Z budżetu państwa na pomoc przy zakładaniu obozów dla uchodźców przekazuje się 3 miliardy funtów.

Przed rokiem 2019 w dokach egipskich stoczni niemal zawsze budowany był jakiś nowy okręt lub statek, nad którymi pracowały całe rzesze zatrudnionych w nich stoczniowców. Dzisiaj jednak na tych, którzy jakimś cudem zajdą na obszary większości z ich czeka jedynie smutny widok pustych budynków, po których hula jedynie wiatr, a w co po niektórych zamieszkują grupy bezdomnych ludzi. Tylko nielicznym z nich dane było przetrwać zawieruchę okresu Wielkiego Kryzysu i nadal funkcjonować oraz tworzyć kolejne jednostki morskie.

Aby odmienić ten stan rzeczy Ministerstwo Przemysłu i Handlu ogłosiło, że w obecnym kwartale zostanie rozpoczęty nowy program pomocowy, którego celem będzie ponowne przywrócenie do stanu pełnej funkcjonalności większości z dawniej istniejących w Egipcie stoczni. Na początek Ministerstwo planuje przeznaczyć na ten cel z budżetu państwa kwotę 6 miliardów funtów egipskich, które w tym kwartale mają posłużyć odbudowie przede wszystkim stoczni w Aleksandrii. Stocznia ta znajdująca się obecnie w całkowitej ruinie, dawniej stanowiła „perłę” egipskiego przemysłu stoczniowego, jako najstarsza, jak również i największa ze wszystkich stoczni działających na terenie państwa egipskiego w okresie republiki.

W I kwartale 2022 roku rządy Egiptu i Sudanu ogłosiły światu zawarcie w Chartumie pomiędzy sobą traktatu, na mocy którego oba państwa zostały związane przez przymierze wojskowe oraz pakt o nieagresji. Jednocześnie uznano, że aby przypieczętować ten sojusz powinny zostać zorganizowane wspólne egipsko-sudańskie manewry wojskowe, dzięki którym sojusznicze siły zbrojne będą mogły lepiej ze sobą współpracować w przypadku przyszłych konfliktów zbrojnych, które będą się toczyć w regionie.

Zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami pomiędzy obiema stronami przymierza manewry wojskowe trwały przez cały kwartał i odbywały się głównie na obszarach przygranicznych, zarówno po egipskiej, jak i też po sudańskiej stronie granicy. Ministerstwo Wojny Egiptu postanowiło, że do udziału w ćwiczeniach wystawi przede wszystkim dywizje piechoty, które u boku sudańskich jednostek wojskowych miały doskonalić się w prowadzeniu działań zbrojnych mających zarówno charakter defensywny, jak i również tych bardziej charakter ofensywny.

W zamyśle egipskich wojskowych manewry miały nie tylko umożliwić lepszą współpracę egipskich i sudańskich sił zbrojnych w przyszłości. Pokazać one miały również obywatelom Egiptu z biedniejszego południa kraju, że kiedy przyjdzie do wojny w tym regionie, to tak samo jak Egipcjanie z bogatej północy będą mogli oni liczyć na skuteczną obronę ich domów przez stacjonujących tam żołnierzy.

W okresie rządów republikańskich egipska publiczna służba zdrowia była w zdecydowanie złym stanie. Niemal połowa ze wszystkich istniejących wówczas publicznych placówek służby zdrowia cierpiała na niedobory sprzętu medycznego i personelu. Zdecydowana większość z nich, bo ponad 80%, nie przestrzegała podstawowych przepisów dotyczących standardów bezpieczeństwa i kontroli zakażeń. Dużym problemem była też olbrzymia przepaść jaka istniała wówczas pomiędzy poziomem dostępności usług medycznych w stolicy, Kairze, a prowincją, głównie obszarami wiejskimi. Wielki Kryzys z 2019 roku jedynie pogorszył sytuację w jej panującą. Jednym z jej skutków było m.in. całkowity upadek prywatnych placówek służby zdrowia, które ze względu na wspomniany wyżej zły stan sektora publicznego, były miejscami, do których obywatele Egiptu wybierali się w pierwszej kolejności, aby uzyskać poradę w kwestiach zdrowotnych. Dotyczyło to również tych grup społecznych, które co by nie powiedzieć posiadały wyjątkowo niskie dochody w porównaniu do reszty populacji kraju.

Jak więc widać, wyłania nam się obraz wręcz tragiczny. Służba zdrowia Egiptu potrzebuje „uzdrowienia”, a aby tego dokonać rząd Jego Królewskiej Mości zapowiedział wdrożenie szeregu reform.

Po pierwsze, ogłoszono, że od tej pory dofinansowania, które otrzymywały z budżetu państwa publiczne placówki służby zdrowia zostaną drastycznie zwiększone, co najmniej dwukrotnie. Dwukrotnie podwyższone zostać mają również pensje wszystkich pracowników tychże placówek. Niezależnie od tego czy jest to dyrektor szpitala, zwykły lekarz, czy jedna z pielęgniarek lub kierowca karetki, każdemu z nich zostanie zwiększona pensja.

Po drugie, każda placówka medyczna w Egipcie będzie miała odtąd obowiązek przekazywania do Ministerstwa Zdrowia i Ludności raportów na temat stanu zaopatrzenia ich w sprzęt medyczny i liczby personelu, a także zawierających informacje o istniejących niedoborach i o sprzęcie, którego uzupełnienie jest dla tej placówki priorytetem. Aby Ministerstwo było całkowicie pewne, że dana placówka nie przedstawia w przysłanym przez nią raporcie fałszywych danych, zostanie utworzony przy Ministerstwie specjalny urząd, Państwowa Inspekcja Służby Zdrowia, której pracowników zadaniem będzie przeprowadzanie regularnych kontroli placówek medycznych. Ale nie tylko tego, gdyż zadaniem będzie również badanie wszelkich podejrzeń na temat korupcji wśród pracowników państwowej służby zdrowia, a także dbanie o to by placówki medyczne w Egipcie przestrzegały obowiązujących przepisów dotyczących zasad bezpieczeństwa i kontroli zakażeń.

Trzecim punktem reform, będzie polepszenie dostępności usług medycznych na obszarach wiejskich. W tym celu z budżetu państwa zostanie w każdej wsi w Egipcie, w której obecnie nie ma żadnej placówki medycznej, sfinansowana zostanie budowa takowej. Utworzona zostanie również państwowa sieć aptek, aby mieszkańcy rejonów wiejskich mieli dostęp nie tylko do pomocy lekarzy, ale również i możliwość zakupu różnego rodzaju medykamentów.

Na cały program „uzdrowienia” służby zdrowia z budżetu państwa zostaje wydanych 30 mld funtów egipskich.

Dobre drogi to jedna z podstawowych rzeczy jakie powinno zapewnić każde państwo. Wiedzieli to już starożytni Rzymianie, którym dobrze wykonane drogi pozwalały szybko przemieszczać swoje legiony z jednej prowincji do drugiej, a tym samym przez długi czas utrzymywać całe Imperium w całości. Dzisiaj rząd Jego Królewskiej Mości postanowił wziąć z nich przykład i rozpocząć program rozwoju i odbudowy egipskiej sieci drogowej.

Założenia programu są następujące. Wszystkie istniejące już na obszarze Egiptu drogi zostaną odnowione i zdecydowanie poszerzone. Wybudowanych ma zostać również wiele nowych, głównie w regionach nad Nilem, który jest najbardziej zaludniony, a przez to ruch samochodowy tam jest największy. Powstaną również dwie nowe autostrady. Przeznaczeniem jednej z nich będzie ułatwienie transportu pomiędzy północą i południem kraju. Druga autostrada natomiast będzie spełniać to samo zadanie, ale w tym przypadku w stosunku do zachodnich i wschodnich regionów Egiptu. Ponadto, aby odciążyć ruch uliczny w obrębie miast, wokół każdego z nich zbudowane mają zostać obwodnice.

Na cały program z budżetu państwa przeznacza się kwotę 20 mld funtów egipskich.