Dziennik Publikacyjny Sojuszu Marsjańskiego

W 2137 roku opublikowano:

Sojusz Marsjański

Strony niniejszego sojuszu potwierdzają swą wiarę w cele i zasady demokracji oraz pragnienie życia w pokoju ze wszystkimi narodami i wszystkimi demokratycznymi rządami.

Są zdecydowane ochraniać wolność, wspólne dziedzictwo i cywilizację
swych narodów, oparte na zasadach demokracji, wolności jednostki i rządów prawa.

Dążą do umacniania stabilizacji i dobrobytu na powierzchni Marsa.

Są zdecydowane połączyć swe wysiłki w celu zbiorowej obrony oraz zachowania pokoju i bezpieczeństwa.

W związku z powyższym uzgadniają one niniejszy Sojusz Marsjański:

Artykuł I
Strony zobowiązują się załatwiać wszelkie spory między sobą, w które mogłyby zostać zaangażowane, za pomocą środków pokojowych, przy wsparciu i mediacjach innych, nie zaangażowanych w spór Stron.


Artykuł II
Strony będą przyczyniały się do dalszego rozwoju pokojowych i przyjaznych stosunków międzynarodowych przez umacnianie swych wolnych instytucji, przez przyczynianie się do lepszego zrozumienia zasad, na jakich opierają się te instytucje, oraz przez rozwijanie warunków dla stabilizacji i dobrobytu. Będą one dążyły do usuwania konfliktów w prowadzonej przez nie międzynarodowej polityce gospodarczej i będą popierały współpracę
gospodarczą między wszystkimi Stronami lub częścią z nich.

Artykuł III
Dla skuteczniejszego osiągnięcia celów niniejszego sojuszu, Strony, każda z osobna i wszystkie razem, poprzez stałą i skuteczną samopomoc i pomoc wzajemną, będą utrzymywały i rozwijały swoją indywidualną i zbiorową zdolność do odparcia zbrojnej napaści. Pomoc ta w szczególności może objawiać się wspólnym ponoszeniem wydatków na obronność sojuszu, produkcją uzbrojenia na rzecz Stron, udostępnianiem lotnisk, baz morskich, magazynów broni i silosów rakietowych.

Artykuł IV
Strony będą się wspólnie konsultowały, ilekroć, zdaniem którejkolwiek z nich, zagrożone będą integralność terytorialna, niezależność polityczna lub bezpieczeństwo którejkolwiek ze Stron.

Artykuł V
Strony zgadzają się, że zbrojna napaść na jedną lub więcej z nich będzie uznana za napaść przeciwko nim wszystkim i dlatego zgadzają się, że jeżeli taka zbrojna napaść nastąpi, to każda z nich, w ramach wykonywania prawa do indywidualnej lub zbiorowej samoobrony udzieli pomocy Stronie lub Stronom napadniętym, podejmując niezwłocznie, samodzielnie jak i w porozumieniu z innymi Stronami, działania, jakie uzna za konieczne, łącznie z użyciem siły zbrojnej, w celu przywrócenia i utrzymania bezpieczeństwa.

O każdej takiej zbrojnej napaści i o wszystkich podjętych w jej wyniku środkach zostanie bezzwłocznie powiadomiona Rada Bezpieczeństwa. Środki takie zostaną zaniechane, gdy tylko Rada Bezpieczeństwa podejmie działania konieczne do przywrócenia i utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa.

Artykuł VI
Każda Strona oświadcza, że żadne z wiążących ją obecnie zobowiązań międzynarodowych z którąkolwiek ze Stron lub z jakimkolwiek państwem trzecim nie stoi w sprzeczności z postanowieniami niniejszego sojuszu, oraz zobowiązuje się do niewiązania się jakimkolwiek zobowiązaniem międzynarodowym sprzecznym z niniejszym sojuszem.

Artykuł VII
Niniejszym Strony ustanawiają Radę, w której każda z nich będzie reprezentowana w celu rozpatrywania spraw dotyczących realizacji niniejszego sojuszu. Rada będzie zorganizowana w taki sposób, żeby mogła zbierać się szybko w każdym czasie. Rada utworzy takie organy pomocnicze, jakie okażą się potrzebne.

Artykuł VIII
Strony mogą, za jednomyślną zgodą, zaprosić do przystąpienia do niniejszego sojuszu każde inne państwo demokratyczne, które jest w stanie realizować zasady niniejszego sojuszu i wnosić wkład do bezpieczeństwa sojuszu. Każde państwo zaproszone w ten sposób może stać się Stroną sojuszu, składając Radzie Bezpieczeństwa dokument przystąpienia. Rada Bezpieczeństwa powiadomi każdą ze Stron o złożeniu każdego takiego dokumentu przystąpienia.

Artykuł IX
Po upływie pięciu lat obowiązywania sojuszu każda ze Stron może przestać być stroną traktatu po upływie dwóch lat od notyfikacji o wypowiedzeniu, skierowanej do Rady Bezpieczeństwa, która poinformuje rządy Stron o złożeniu każdej notyfikacji o wypowiedzeniu.

Artykuł X
Niniejszy sojusz, którego teksty w językach jego sygnatariuszy są jednakowo autentyczne, zostanie złożony w archiwach Rządu Stanu Columbii. Należycie uwierzytelnione kopie sojuszu przekazane zostaną przez ten rząd rządom innych sygnatariuszy.

Sojusz podpisany został przez:
State of Columbia
Prowincji Marsjańskiej Republiki Korei
Rzeczpospolitą Marsa
Europejską Kompanię Marsjańską
Dominium Nowej Brytanii

Rezolucja o handlu bronią

§ 1
Rezolucja reguluje handel bronią z krajami trzecimi

§ 2
Definicje:

• Kraj trzeci, to jest niebędący członkiem sojuszu;
  
• Broń konwencjonalna, to jest sprzęt piechoty, piechoty zmechanizowanej oraz piechoty specjalistycznej, wyposażenia brygad, czołgi i inne siły pancerne, lotnictwo, w tym samoloty zwiadowcze (z wyłączeniem samolotów transportowych), okręty, w tym rzeczne (z wyłączeniem flot cywilnych), pociski taktyczne i przechwytujące;
  
• Broń masowego rażenia, to jest pociski strategiczne i mars-kosmos, broń nuklearna, chemiczna i biologiczna, a także oprogramowanie umożliwiające szeroko zakrojone ataki cybernetyczne;
  
• Kontrakt zbrojeniowy, to jest umowa w ramach której państwo-członek sojuszu zobowiązuje się do sprzedaży, wynajęcia, wyprodukowania, udostępnienia lub wykorzystania na rzecz kraju trzeciego broni konwencjonalnej.
  

§ 3
Handel bronią konwencjonalną w ramach członków sojuszu jest niczym nieograniczony.

§ 4
Członkowie Sojuszu zobowiązani są konsultować z Radą Bezpieczeństwa Sojuszu wszelkie kontrakty zbrojeniowe obejmujące broń konwencjonalną II generacji lub wyższej zawierane z krajami trzecimi oraz uzyskać pozytywna opinię Rady.

§ 5
Odsprzedaż broni konwencjonalnej wyprodukowanej przez członka sojuszu krajowi trzeciemu wymaga zgody producenta oraz pozytywnej opinii Rady.

§ 6
Handel bronią konwencjonalną wbrew Rezolucji może się wiązać z udzieleniem reprymendy przez Radę, zawieszeniem w prawach członka lub wydaleniem z Sojuszu.

§ 7
Sprzedaż, wynajem lub wszelkie inne udostępnianie broni masowego rażenia, surowców do jej produkcji lub odpowiednich technologii do krajów trzecich jest zabroniona pod groźbą natychmiastowego wydalenia z sojuszu.

§ 8
Traktaty zawierane z krajami trzecimi przez Organizację Sojuszu Marsjańskiego przy jednogłośnej zgodzie jej członków mogą w odmienny sposób określać reguły zawierania i realizacji kontraktów zbrojeniowych.