Szkarłatne Dowództwo - Wielkie Chommell

Szkarłatne Dowództwo publikuje umowę, którą zawarli przedstawiciele moffa Panaki i Wielkiego Admirała Zsinja.

Na Scarif przybył ważny jegomość z Wielkiego Chommell — sam moff zachodniego sąsiada Szkarłatnego Dowództwa, Quarsh Panaka ze swą świtą. Wszyscy byli dostojnie i odświętnie ubrani, jak na Imperialców oczywiście co świadczyło o samej wadze prośby i tego, co ma nadejść wkrótce. Quarsh Panaka domagał się natychmiastowego spotkania z Zsinjem, mówiąc, iż od tego dnia zaważą się losy całego Imperium Galaktycznego. Szkarłatniacy nie mieli chyba dużego wyboru i przyjęto po krótkiej dywagacji moffa na audiencję u Wielkiego Admirała. A raczej na spotkanie publiczne, bo tenże moff bardzo się domagał, aby cały "spektakl" odbywał się publicznie na oczach miliardów, z relacją na żywo w HoloNecie i z tysiącami gapiów.

Quarsh zaczął swój monolog — opowiadał o tym, w jakim tragicznym położeniu znajduje się cała galaktyka, nieszanująca Nowego Porządku i wymyślająca jakieś własne dyrdymały, jest opanowana przez rebeliantów i inne szumowiny nieuznająca prawdziwego rządu z Coruscant, robiących wszystko, aby pogrążyć galaktykę w chaosie. Po tym niejako przeprosił za swe poprzednie klęski i braku wsparcia dla braci ze Szkarłatnego Dowództwa w Długim Marszu do Coruscant i w walce z rebelią, a także o dziwo przyznał, iż zawinił, że pobłażał kiedykolwiek parszywym komunistom, zamiast ich po prostu zmiażdżyć jak psy ze wścieklizną, którymi są, zresztą jak wszystkie "niepodległe państwa" obecnie istniejące w galaktyce.

Co zaskoczyło Wielkiego Admirała Zsinja, moff Quarsh Panaka po zakończeniu monologu, zanim jeszcze Zsinj cokolwiek odpowiedział, odpiął ze swojego munduru wszystkie insygnia i inne odznaki, które posiadał (w tym oczywiście te najważniejsze, jeszcze moffowskie z czasów Imperatora Palpatine'a) i przypiął je do munduru Zsinja, dosłownie stanął na baczność jakby ten był jakimś wodzem, a następnie zapytał go wprost: czy przyjmujesz na siebie barki ocalenia Imperium?

Gdy Szkarłatne Dowództwo się zgodzi, Wielkie Chommell zostaje w całości anektowane przez to państwo i przejmuje wszystkie jego sektory, siły zbrojne, technologię, zaopatrzenie etc. Oznacza to też wojnę z rozpędu z LIG, ale zważywszy na to, iż oni wbili nam cios w plecy (Imperialcy to nasi bracia!) nikogo nie obchodzi jakiś marny sojusz obronny, który nas sabotuje. Żeby nie było też za wesoło,  jeśli uda się sytuacje ustabilizować, to w Chommellu pewnie jacyś separatyści się pojawią, co będą żądali autonomii.  

Wielki Admirał Zsinj zdecydował się przyjąć pod swoje skrzydła zagrożone systemy Wielkiego Chommell - jak widać, na południowych rubieżach Galaktyki jedynie Szkarłatne Dowództwo i jego metody okazały się skuteczne, co pozwoliło im na przetrwanie próby czasu i zjednoczenie południowych Imperialnych pod jedną, wspólną egidą - Scarif. Oznaczać to będzie konieczność pokarania tak zwanego "Ludowego Imperium Galaktycznego", którego zdradzieccy przywódcy zdecydowali się wbić nóż w plecy imperialnym. Ten socjalistyczny eksperyment trafi tam, gdzie jego miejsce - do kubła na śmieci.

Niektórym defetystom może się wydawać, że wojna na dwa albo trzy fronty nie jest najrozsądniejszym posunięciem, ale czasy są również wyjątkowe. Pod dowództwem Wielkiego Admirała Zsinja Szkarłatni zwyciężą na wszystkich frontach, a na Mustafarze i Bothawui zainstalowani zostaną przedstawiciele jedynej legalnej władzy - imperialnej!