Wydarzenia

I kwartał 2020 roku.

Prace nad nową Konstytucją rozpoczęły już we wrześniu 2019 roku, tuż po zwycięstwie Rewolucji Brazylijskiej.
Szybkie prace nad jej wykonaniem zawdzięcza się energicznej i skoordynowanej pracy całego narodu brazylijskiego; w końcu, po całkowitym obaleniu kapitalizmu, to oni są w siodle i tworzą państwo na swą modłę, w kraju wciąż panuje euforia podobna do pierwszych dni rewolucji, gdy wreszcie wyklęty lud ziemi wyrwał się ze swych łańcuchów.
Mimo wielkiego ferworu Brazylijczycy wiedzieli, że na ich barkach spoczęło ogromne zadanie - na gruzach Republiki i kapitalizmu musieli utworzyć nowy, sprawny system zdolny przetrwać próbę czasu oraz gwarantujący sprawiedliwość społeczną z troską o dobro wspólne, który też uniknie błędów przeszłości takich tworów jak pseudosocjalistyczny ZSRR, Chińskiego kapitalizmu pomalowanego na czerwono (ChRL) oraz innych ruchów rewolucyjnych, które "zmutowane" niewiele już przypominały to, o co tak naprawdę walczyło chłopstwo z robotnikami wszczynającymi rewolucję.
Konstytucja składa się z 250 artykułów*, tworzących ustawę zasadniczą Federacji Komun Brazylii.
Wyzwolenie, które rozpoczęło się 132 lat temu, za sprawą ogłoszenia Złotego Prawa przez Cesarzową Izabelę, kończy się tutaj.

Federacja Komun Brazylii jest państwem socjalistycznym, syndykalistycznym i demokratycznym.

W Federacji cała władza należy do ludu pracującego miast i wsi, reprezentowanych w Ludowej Radzie Narodowej przez Posłów związków zawodowych, spółdzielni rolnych etc. LRN stanowi izbę niższą parlamentu Brazylii.

Posłowie do LRN są wybierani w sposób demokratyczny przez obywateli lub komórkę społeczną, których na owej radzie reprezentują.

Wyższą Izbą parlamentu jest Centralny Komitet, wybierany co trzy lata w powszechnych, demokratycznych wyborach odbywających się na terenie całego kraju.

Federacja Komun Brazylii, jak nazwa wskazuje, jest związkowym państwem federacyjnym na równych prawach.
Państwo w pełni uznaje zasadę pomocniczości: każdy szczebel władzy powinien realizować tylko te zadania, które nie mogą być skutecznie zrealizowane przez szczebel niższy lub same jednostki działające w ramach społeczeństwa. Tyle władzy, jak dalece to konieczne, tyle wolności, jak bardzo to możliwe oraz tyle państwa, po ile to konieczne, tyle społeczeństwa, jak bardzo to możliwe.



Miejsca pracy są zarządzane w sposób demokratyczny, przez pracujących w nich robotników. Oznacza to, że są zarządzane przez samorządy pracownicze, a każdy kierując się swym dobrem i solidarnością wobec swej wspólnoty, ma wpływ na działania i je współtworzy. Samorządy te, będąca podstawą władzy w Brazylii, pod ŻADNYM POZOREM nie mogą być przedłużeniem administracji państwowej, zgodnie z zasadą subsydiarności i o pochodzeniu władzy w FKB. Zgodnie z interesami ludu pracującego oraz w celu rozwoju inicjatywy organizacyjnej i działalności politycznej mas ludowych obywatelom Brazylii zapewnia się prawo do zrzeszania się w organizacjach publicznych.

Robotnicy muszą być uzbrojeni i zorganizowani. Cały proletariat ma prawo do uzbrojenia się w broń palną, bycia zaopatrzonym w amunicję (...) Pod żadnym pretekstem nie wolno oddawać broni palnej ani amunicji; jakakolwiek próba rozbrojenia robotników powinna zostać zdławiona w zarodku (jako działalność kontrrewolucyjna), jeśli to konieczne – przy użyciu siły.

Wyodrębnia się Korpus Gwardii Obywatelskiej, składający się z milicji związkowych, robotniczych, chłopskich itp. którego celem jest obrona zdobyczy Rewolucji przed zagrożeniem wewnętrznym, jak i zewnętrznym. Oprócz KGO, w kraju wciąż funkcjonują siły zbrojne, którym celem jest obrona kraju.

Obywatele Federacji Komun Brazylii mają zagwarantowane przez prawo:
Wolność słowa
Wolność Zgromadzeń
Prawo do strajku i manifestacji społecznych
Prawo do czasu wolnego i wypoczynku
Prawo do zrzeszania się w organizacjach publicznych
Prawo do opieki zdrowotnej
Prawo do edukacji
Prawo do pracy

Federacja Komun Brazylii jest państwem sekularnym gwarantującym wolność wyznania. Jednocześnie, uznaje on wielką rolę i wkład Kościoła Rzymskokatolickiego w społeczeństwo i cywilizację na tych terenach od stuleci.






//*Oczywiście, w wydarzeniu wymieniam tylko treści tych artykułów, które mają największe znaczenie dla działania kraju.

III kwartał 2020 roku.
Najpierw szczyt południowoamerykański, z którego nie wiadomo, co wyszło, a później wspieranie przez  Urugwaj reakcyjnej, kapitalistycznej partyzantki i interwencja. Co prawda, Brazylijczycy byli zadowoleni, że potencjalne zagrożenie zostało zduszone w zarodku, ale wielu jest zdezorientowanych całą sprawą. Jak to jest możliwe, że Urugwaj, z którymi jeszcze nie tak dawno prowadzono rozmowy dyplomatyczne, obrócił się przeciw swemu większemu sąsiadowi? Czemu nasi sąsiedzi tak po prostu opuścili szczyt? Prezydent FKB w publicznym orędziu miał zamiar udzielić odpowiedzi na wszystkie nurtujące Brazylijczyków pytania.
Rodacy!
Wybiła godzina prawdy. Rządy kontrolowane przez kapitał oraz dyktaturę nie tyle, ile odmówiły wyciągniętej doń dłoni, ale wręcz wobec Brazylii zachowywały się wrogo; zaprawdę nie tylko los Ameryki Południowej i ich własnych ludów ich nie obchodził, plując w twarz takim wielkim ojcom niepodległości, jak Simon Bolivar, ale też wyraźnie kasta rządząca ma kompletnie gdzieś los biedoty, albowiem ich przedstawicielstwo wyszło ze sali konferencyjnej, gdy Brazylia zaproponowała utworzenie funduszu, celem wyciągnięcia ludzi ze slumsów, aby mogli żyć na godnym poziomie, na jaki ludzie zasługują.
Obrażenie milionów było dla nas jak spoliczkowanie, którego nie mamy zamiaru zapomnieć. Dlatego też, po otrzymaniu informacji o tworzonych partyzantach w Urugwaju, nowych Contras, nie można było zwlekać. Zdusiliśmy kontrrewolucję w zarodku -  Armia Brazylijska swym bohaterstwem zadała miażdżące ciosy kapitałowi.
Rodacy!
Zjednoczeni ku chwale ojczyzny pod jednymi sztandarami, stajemy do walki o Amerykę Południową, której nigdy już nie zagrozi ani nawała kapitalistyczna, ani ciemne siły faszystowskie, gdzie prawa człowieka, trwały pokój, rozkwit i możność twórczej pracy będą zapewnione!

Ameryka Łacińska właśnie stała się jednym z największych, jak nie największych placów budowy na całej planecie. Wszystko to za sprawą nowego superprojektu infrastrukturalnego wdrążanego w życie, jakim jest Łaciński Szlak Transkontynentalny.

Ten wielki projekt infrastrukturalny dąży do połączenia ze sobą państw Ameryki Południowej nowoczesną siecią linii superszybkich pociągów, mających na celu wreszcie wywlec infrastrukturę w rejonie na poziom godny XXI wieku i nie tylko; w ramach projektu w państwach członkowskich Związku Państw Ameryki Łacińskiej nastąpi całkowita rewitalizacja szeroko pojętego zbiorowego transportu publicznego, a to oznacza modernizacje i utworzenie całkowicie nowych, systemów metr w miastach, linii autobusowych i tramwajowych, oczywiście z uwzględnieniem efektywnego planowania urbanistycznego i rozsądnego lokowania środków. Oczywiście nie można zapomnieć o obszarach wiejskich, wciąż stanowiących ważne elementy gospodarek Ameryki Łacińskiej; jednym ze szczytniejszych celów projektu jest całkowite zwalczenie wykluczenia komunikacyjnego i zapewnienie mieszkańcom wsi taniego, wysokotechnologicznego połączenia z miastami i głównymi szlakami kolejowymi/handlowymi.

W projekt zaangażowane są wszystkie państwa ZPAŁ, których tęgie umysły współpracują ramie w ramię w ramach Rady Współpracy Gospodarczej, albowiem RWG koordynuje całą budową szlaku i to na salach tejże organizacji wybitne intelekty z całej Ameryki Łacińskiej wspólnie planują budowę zintegrowanej infrastruktury państw Związku. Trzeba przy tym zaznaczyć, że ogromną pomocą w tych dziedzinach dla Latynoamerykanów są drużyny z  Rosji oraz Japonii, których wiedza, zorganizowanie wraz z doświadczeniem jest bezcenne przy rozplanowywaniu nowych linii komunikacyjnych i modernizacji istniejących już połączeń. Szogunat Japonii zgodnie z umową RWG dostarczy także lokomotywy dla superszybkich pociągów do powstających magistrali kolejowych, co uczyni ŁST największą linią superszybkich kolei na Ziemii.


Potencjalnie korzyści i możliwości z wybudowania tego szlaku będą przeogromne i w tym zgadza się większość ekonomistów, niezależnie od szkoły, jakiej reprezentują. Sam fakt powstania tych węzłów komunikacji, dodając jeszcze do tego fakt, iż owe węzły będą superszybkie i zaawansowanie technologicznie stanie się motorem napędowym państw Związku, likwidacja wykluczenia komunikacyjnego wreszcie włączy odosobnione rejony w gospodarkę kontynentalną, a przez to światową, odrestaurowanie i utworzenie nowych szlaków turystycznych.. Korzyści z tej tytanicznej pracy zapewne, będzie wiele.


Na całość prac w tym kwartale wydaje się 100 mld, wliczając w to pieniądze przelane do Szogunatu Japonii i Imperium Rosyjskiego za współpracę zespołów inżynierskich i w przypadku tego pierwszego, zakup znacznej ilości lokomotyw oraz innego sprzętu do skutecznego działania szlaku. Związek Państw Ameryki Łacińskiej dziękuje owym państwom za bratnią pomoc i liczy na owocną współpracę w przyszłości.

// Projekt odbywa się na terenie całego ZPAŁ (Argentyna, Paragwaj, Boliwia, Chile, Kuba), czyli nie tylko Brazylii.

Niestety, pomimo zastosowania całkowitej blokady Gujany Francuskiej (która zresztą się udała), do kraju przed samą blokadą przedostali się zarażeni.
Wobec tego pośpiesznie zwołano Ludową Radę Narodową, celem reakcji na kryzys.

Prezydent FKB wydał orędzie, w którym powiedział, iż szczepionki są już w drodze do naszego kraju, ale mimo tych dobrych wieści, Brazylijczycy muszą wytrzymać ten kwartał, a także ograniczyć rozprzestrzenianie się choroby jak to tylko możliwe, aby nie zarazić nie tylko więcej Brazylijczyków, ale aby nie przenieść wirusa dalej.

Wobec tego prezydent wraz z gabinetem przesłali wniosek o wprowadzenie stanu wyjątkowego na okres 3 miesięcy, z możliwością przedłużenia go o 3 miesiące, gdyby sytuacja była tragiczna. Apelują, aby zagłosować za ów wnioskiem, albowiem zwalczenie wirusa jest obecnie sprawą najwyższej wagi.

Rada zagłosowała na tak.