Centrum Operacyjne

Centrala Wywiadowcza: 2
- Wydział wywiadu:  3
- Wydział kontrwywiadu: 1

Akcja:
Agenci Indyjskiej Agencji Wywiadowczej (IAW) mają przeniknąć w struktury państwa i armii Bangladeszu. Priorytetowo mają oni poznać stan armii tego biednego państwa, jak i umieścić swe kontakty przede wszystkim w jednostkach wojska i/lub policji w strefie nadgranicznej. Mimo niewielkich środków liczymy na to, że Bangladesz, który już przed kryzysem był biednym i niewydolnym krajem da się łatwo spenetrować, a agenci, którzy nie mają wielkich celów (penetracja raczej liniowych jednostek niż centralnych organów), łatwo poradzą sobie.

Cele:
* spenetrowanie jednostek nadgranicznych armii i policji Bangladeszu (przygotowanie tam agentów i siatki na akcje w przyszłym kwartale - zwiększenie wtedy jej potencjału);
* poznanie stanu osobowego i składu Sił Zbrojnych Bangladeszu
* ogólne poznanie nastroju społeczeństwa i stanu państwa (cel drugorzędny)

Wschodni Półksiężyc I:
Nasi agenci zdołali spenetrować nadgraniczne armie i policję. Zaszyli się na bezpiecznych pozycjach i czekają na dalsze rozkazy.

Według szacunków naszych agentów na granicy Bangladesz trzyma około sześć dywizji wyposażonych w sprzęt II generacji. Nie mamy jednak informacji o ewentualnych wojskach wewnątrz kraju. Agenci zajęci infiltracją nie byli w stanie także zdobyć wiarygodnych informacji co do nastrojów panujących w bengalskim społeczeństwie.

Akcja:
Agenci Indyjskiej Agencji Wywiadowczej (IAW) mają przeniknąć na tereny Królestwa Bhutanu. Kraj ten przed kryzysem był de facto zależny od Indii (traktat obowiązujący od 1949 roku), a sam kraj jest niejednolity wyznaniowo (prawie 23% to hinduiści), a także etnicznie (największa grupa ludności Bhotia to zaledwie 24% ludności). W wyniku przedkryzysowej konstytucji, król musiał oddać większość władzy parlamentowi i na nim się skupiamy. Agenci nasi mają zadanie albo zbudować od podstaw partię proindyjską, albo przekonać jedną już z istniejących partii do przyjęcia naszego kursu (np. liberalna Ludowo-Demokratyczna Partia Bhutanu lub socjalistyczną Zjednoczoną Partię Bhutanu). Partia taka miałaby lobbować na rzecz przywrócenia dawnych stosunków z Indiami (90% wymiany handlowej Bhutanu to Indie - kraj przed kryzysem, jego gospodarka i społeczeństwo były zależne silnie od nas). Bazą dla nowej partii może być np. lud Sharchop, który uznaje się za pół-indyjski, pół-bhutański (stanowią 21% społeczeństwa). Dla wsparcia, o ile środki pozwolą podobną organizację partyjną (np. w koalicji do naszej pierwszej partii), budujemy wśród największej mniejszości narodowej Bhutanu - Nepalczyków (koło 20% ludności).

Cele:
* zbudowanie proindyjskiej partii politycznej w Bhutanie, która wspierałaby przywrócenie więzi z Indiami
* pozyskanie sympatii lokalnych grup etnicznych

Udało nam się stworzyć silne powiązania z Ludowo-Demokratyczną Partią Bhutanu. W swoim kursie przyjęła ścisłą współpracę polityczno-gospodarczą z Indiami oraz całkowitą równość wszystkich obywateli, m.in. Nepalczyków. Krytykuję także przestarzały ustrój państwa.

Akcja:
Po poprzednich działaniach IAW, pora na kolejny etap działalności w Królestwie Bhutanu. Dzięki powiązaniu z Ludowo-Demokratyczną Partią Bhutanu, mamy wreszcie wewnętrznego adwokata naszych interesów. LDPR ma za zadanie prowadzenie akcji politycznych mających na celu nakłonić króla i rząd do ustępstw na rzecz Indii i powrócenia do rozmów.

Jak było stwierdzone, Indie odpowiadają za 90% eksportu z Bhutanem, jednakże wobec wrogości króla i nieuznawania dawnych paktów, rząd z New Dehli przywraca normalne "warunki" na granicy celnej z Bhutanem. Produkty z terenu Królestwa zostają ponownie oclone (traktowane są jako produkty z państw nie posiadających umów z nami), a ruch graniczny ponownie będzie kontrolowany.  Powinno to spowodować znaczne pogorszenie się ludności i gospodarki Bhutanu. LDPR i media z nią związane tym wszystkim oskarżają króla, który nie uznaje dotychczasowych paktów, co powinno wzbudzić jakieś niezadowolenie wśród ludności. Bhutan nie ma zbytnich alternatyw, bo jedyny ich sąsiad poza Indiami - Chiny - nie mają zupełnie infrastruktury przy granicy z Bhutanem (Himalaje to nie małe górki).

Tymczasem do mediów lokalnych trafia także nagranie Bhutańskiej Partii Komunistycznej (jeśli ta dalej istnieje to agenci podszywają się pod jakieś ugrupowanie maoistowskie) (miała główną bazę wśród ludności nepalskiej - w końcu była finansowana i wspierana przez Nepalską Partię Komunistyczną), która to za zły stan państwa oskarża wprost stary system i króla i grozi, że lud Bhutanu zrobi z nim to co zrobili Nepalczycy ze swoimi monarchami (komuchy ich obaliły). Bardziej traktujemy to jako manifestację polityczną, która może wystraszyć króla niż jakieś realne bunty itp. itd.


Cele:
* pozyskanie sympatii społeczeństwa i pobudzenie nastrojów proindyjskich
* wywieranie wewnętrznego nacisku na króla i rząd by przywrócili zapisy paktu z 1949 r.

Sytuacja w kraju szybko się pogorszyła. Poparcie dla LDPR się zwiększyło. Król obwieścił że gotów jest przywrócić braterskie stosunki między Indiami a Bhutanem.

Wysoki Przedstawiciel Indii w Bhutanie z przyjemnością to usłyszał, proponuje zatem następujące warunki:
* Bhutan powierzy prowadzenie swojej polityki zagranicznej MSZ Republiki Indii;
* Armia Królestwa Bhutanu zostanie przekazana pod naczelną komendę Republiki Indii, z zachowanie lokalnej autonomii korpusu;
* Królestwo Bhutanu jak i Republika Indii utworzą jeden wspólny obszar celny;
* Królestwo Bhutanu będzie przekazywało do dyspozycji Republiki Indii nadwyżki produkcji zaopatrzenia z terenów Królestwa.

Król nie ma zamiaru godzić się przekazywać nadwyżek zaopatrzenia, Bhutan to państwo rolnicze i z tego żyje.

A Indie nie mają zamiaru łożyć na utrzymanie żołnierzy bhutańskich. Jeśli Bhutan woli to może zatrzymać sobie nadwyżki... tyle, że będą one gniły w magazynach, bo Indie nie będą obniżały ceł do poprzednich poziomów. A taka polityka dotychczasowa Królestwa przyniosła tylko wiadome niepokoje społeczne. Alternatyw też jakoś nie macie z uwagi na nasze przymierze z Chinami.

Król Bhutanu pyta czy rząd Indii rozumie co w ogóle mówi? Wojska bhutańskie są i będą utrzymywane przez Bhutan i w ramach lokalnej autonomii korpusu te wojska nigdy nie opuszczą Bhutanu. Współpracować z naczelną komendą Indii możemy jedynie defensywnie. Nie mamy zamiaru wysyłać bhutańskich żołnierzy by ginęli na imperialistycznych wojnach Indii!

Rząd Indii myślał, że Bhutan przyszedł tu rozmawiać o powrocie do warunków traktatu ignorowanego przez Króla. Jeśli jednak negocjacje te mają być tylko miejscem do rzucania bezpodstawnych oszczerstw rząd Republiki Indii życzy powodzenia w dalszym rządzeniu krajem bez naszej pomocy. Królom Nepalu się to nie udało, ale może wy będziecie mieli więcej szczęścia ignorując głos społeczeństwa.

Jednocześnie informujemy, że jeśli Król dalej będzie rzucał potwarzami w nasz kraj, to Indie nałożę pełne embargo na Królestwo i o to samo zaapelują do swoich sojuszników w Chinach.

Król nie widząc innej możliwości zgadza się na przywrócenie traktatu z któregoś tam roku. Proponuję on jego uroczyste ponowne podpisanie w stolicy Bhutanu.

Indie się zgadzają.

Mam wrzucać info do polityki zagranicznej?

Akcja:
Agenci Indyjskiej Agencji Wywiadowczej (IAW) mają przeniknąć na tereny Madagaskaru, do siedziby WHO, gdzie mają zacząć umieszczać ostrożnie struktury, gotując się na większe zadania w przyszłym kwartale. Z nami współpracuje politycznie prawie połowa członków WHO (Bangladesz, Malediwy, Tajlandia etc.), więc nie powinno być problemem wprowadzenie naszych agentów w tym tłumie azjatów.

Cele:
* rozpoczęcie budowania siatki wywiadowczej i szykowanie się do większej akcji

^ Powyższe cofam (jak mogę) i to wdrażam:



Akcja:
Agenci Indyjskiej Agencji Wywiadowczej (IAW) mają przeniknąć na tereny Republiki Nepalu, gdzie mają wykonać dwa zadania. Pierwsze priorytetowe - mają pod mundurami i znakami armii nepalskiej, lub lokalnych jednostek paramilitarnych (po wojnie, komuchy muszą mieć tego pełno) zacząć dokonywać wypadów na tereny przygraniczne Indii - gdzie mają prowadzić grabienie, łupienie i mordowanie przygranicznych wiosek - totalna dzicz etc. W tym działaniu wspierają ich przebrani żołnierze Sił Specjalnych (zgaduję, że wśród nich są Ghurkowie pochodzący z Nepalu - bo oni stanowią najlepszych żołnierzy indyjskiej armii; więc nawet ich nie trzeba uczyć lokalnej mowy). Ma to dać nam CB do inwazji na Nepal i poparcie narodu w ramach tej wojny proszę o info czy będzie szybki event czy bez tego mam pisać taktykę.

Drugim działaniem (ewentualnym), jest przewerbowanie kilku dowódców armii nepalskiej lub oficjeli, by przeszli w momencie wybuchu wojny na naszą stronę i ogłosili gotowość do federalizacji Nepalu z resztą indyjskich stanów - na to wywiad ma 5 mld, by przekazał im prezenty, łapówki itp. itd.

Cele:
* organizowanie prowokacji na granicy z Nepalem
* organizowanie zdrady oficjeli nepalskich

Nasze pogranicze zostało skutecznie splądrowane przez przebrane siły specjalne. Nepal uznał to za prowokacje.

Większość generałów jest nieprzekupnych. Jeden generał zaoferował, że przekaże nam informacje o nepalskim wojsku oraz sparaliżuje działanie swoich sił po przekazaniu mu sporej sumki pieniędzy i zapewnieniu biletu na Malediwy.

Proponujemy mu zatem 1 mld jeśli poda nam informacje o stanie nepalskiej armii, kolejny 1 mld jeśli sparaliżuje swoje siły i wpuści na tym odcinku wojska indyjskie, zaś dalsze 3 mld (łącznie 5) dla niego i jego oficerów, jeśli na tyłach Nepalskich (w 2-3 godziny przed oficjalną inwazją by wywołać chaos jeszcze większy) dokona próby zamachu stanu/ataku na siły/organy państwowe Nepalu przy wsparciu między innymi naszych służb specjalnych (i większej ilości sił jeśli ich wcześniej wpuści). To 1/8 starowego budżetu Indii xd.

Generał się zgadza na wszystko. Musi jednak otrzymać zaliczkę w postaci 2 mld.

Dostanie ją wraz z przerzutem naszych specjalsów. Reszta po zakończonej akcji.