Abchazja i Osetia Południowa

Gruzja zajmuje Abchazję i Osetię Południową

Na mocy postanowień z Rosją, która to jawnie obwieściła, że uznaje Abchazję i Osetię Południową za integralne części Gruzji, ta postanowiła rozpocząć przywracanie porządku. Do Abchazji i Osetii wkroczyły gruzińskie dywizje, a za nimi oddziały porządkowe. Lokalne siły, pozbawione wsparcia Rosji oraz widząc los Donbasu, nie stawiły oporu i wkrótce dwie zbuntowane prowincji wpadły w gruzińskie łapy. Mimo braku zbrojnego oporu mieszkańcy tych ziem nie akceptują gruzińskiej okupacji. W wielu większych miastach tych regionów odbyły się manifestacje, a ich uczestnicy nie ukrywali swojego niezadowolenia. Te zostały spacyfikowane przez gruzińskie siły porządkowe.

Liczni eks-żołnierze abchaskich i osetyjskich sił zbrojnych uciekli w lasy i prowadzą tam działania partyzanckie. Setki osób uciekło do Rosji przez granicę z Abchazji lub przez Tunel Rokijski z Osetii.

Gruzja uzasadniła tę interwencje potrzebą zaprowadzenia porządku i ponowne włączenie tych terenów pod administrację państwa gruzińskiego zgodnie z postanowieniami uzgodnionymi z Rosją. Prezydent Gruzji Giorgi Saakaszwili w swoim przemówieniu ogłosił, że Abchazja oraz Osetia Południowa otrzymają szeroką autonomię, najpierw należy jednak ukrócić bandyctwo, terroryzm i niezdrowy separatyzm.

W Rosji wielu ludzi jest rozczarowanych postawą rządzących, w szczególności nacjonaliści i eks-putinowcy. Najpierw Donbas, teraz Abchazja i Osetia - Rosja traci więcej swoich terenów uznawanych od dawna za ich wyłączną strefę wpływów. Ekstremiści wieszczą najgorsze i logiką równi pochyłej zapowiadają niedługo utracenie także Krymu na rzecz Ukrainy.

Gruzja, po rozmowach z Rosją, wycofuje swoje wojska z terenów Abchazji i Osetii Południowej. Siły porządkowe pozostają.

Ogłoszona zostaje amnestia dla wszelkich bojowników z lasów, poza tymi którzy dokonali od czasów integracji jakiegokolwiek aktu terroru. Z ukrycia wyszło wiele osób, nadal jednak to nie wszyscy.

Demonstracje w miastach Abchazji i Osetii nadal trwają, a sytuacja nie jest wcale stabilniejsza. W przyszłym kwartale na te tereny mają przybyć niezależni obserwatorzy z innych państw.

Abchazji i Osetii ciąg dalszy

Porozumienie z Rosją z ostatnich tygodni, dało nadzieję na ustabilizowanie sytuacji. Wojska gruzińskie rzeczywiście opuściły Abchazję i Osetię, zostawiając na tych terenach jedynie wzmocnione oddziały policji i sił porządkowych. Ogłoszona kilka miesięcy temu amnestia wyciągnęła z lasów i wzgórz większość partyzantów. Ponadto na te tereny przybyli obserwatorzy z Polski, Kazachstanu i Azerbejdżanu, mający monitorować sytuację w niestabilnych prowincjach.

„Nadzieja matką głupich” – po raz kolejny ludowe powiedzenie okazało się przynajmniej w części prawdziwe. Pomimo, że nie dochodziło do żadnych, większych antygruzińskich awantur, to nie dało się nie zauważyć, że sytuacja jest ciągle mocno napięta. W Suchumi, największym mieście Abchazji doszło do kilku większych, aczkolwiek raczej pokojowych, manifestacji, a lasy i górskie leśniczówki ciągle skrywają najbardziej zaciętych wrogów Saakaszwilego. W tej sytuacji prezydent Gruzji zobowiązał się przeprowadzić reformy mające na celu nadanie Osetii i Abchazji status terytorium autonomicznego. Zapowiedziano stworzenie parlamentów na obu terytoriach i ogłoszono wybory do nich na I kwartał 2020 roku. Nadzieje okazały się jednak płonne po raz kolejny - ustawy autonomiczne nadawały lokalnym zgromadzeniom niesamowicie „szerokie” uprawnienia: możliwość utrzymywania terenów zieleni i odnawianie starodawnych kościołów były nader odpowiedzialnymi zajęciami. Co przekorniejsi mówili, że parlament Osetii mógłby jeszcze zarządzić naprawę lokalnych dróg, gdyby tylko wystarczyło im na to pieniędzy – większość należności fiskalnych dalej wpływała do skarbu Tbilisi. Saakaszwili oświadczył, że wprowadzenie autonomii będzie odbywać się stopniowo, a kompetencje parlamentów będą poszerzane już po wyborach.

I można by było rzec, że sytuacja jest niestabilna ale pod kontrolą, gdyby nie to, że kilka dni temu, Abbas Hariri, jeden z Abchaskich muzułmanów, który nie wyszedł z lasu po ogłoszeniu amnestii, zamordował jednego z wysłanych na te tereny urzędników Saakaszwilego. Abbas wiedząc gdzie rezyduje delegat, wkradł się do jego pokoju hotelowego, po czym uciął mu głowę a ciało rozczłonkował. Pech chciał, że wszystko widziała prostytutka, która w momencie zbrodni odświeżała się w łazience po odbytym akcie. Dzięki niej, Abbasa szybko złapano i posadzono w areszcie do czasu rozprawy. W kilka dni stał się on bohaterem narodowym w Abchazji. Na chwilę obecną mimo względnego jak na te tereny spokoju, czuć napięcie w każdym zakładzie pracy, w każdym domu i na każdej ulicy. Wydaje się, że każdy kolejny biurokrata wysłany do Suchumi, powtórzy los poprzedniego, jednak tym razem wątpliwe jest czy zdąży dożyć ostatniej kopulacji.

W ciągu kilku dni, news o brutalnym mordzie obiegł media w całej Europie. W polskiej telewizji publicznej TVP, niezależni dziennikarze doszli do ciekawych informacji na temat Abbasa – wg przecieków od polskich obserwatorów miał to być nieślubny syn znanego polskiego pięściarza Mameda Khalidova, który przybywając od czasu do czasu do Czeczenii, kraju swoich przodków, począł go z piękną Abchazką. Mamed odpiera zarzuty, twierdząc, że do Czeczenii przybywał tylko w Ramadan i to zawsze ze swoją żoną.